Για πρώτη φορά στην ιστορία των F4, η Εuroleague, είχε επιλέξει το Βελιγράδι και την εντυπωσιακή «Stark Arena» που ήταν νεόκτιστη, ως την έδρα του κορυφαίου ραντεβού των 4 καλύτερων ομάδων, την σεζόν 2017-2018.
Ο Ολυμπιακός την έφτασε στο αμήνα, όμως η Εφές είχε το κοκαλάκι της νυχτερίδας στο Βελιγράδι και πανηγύρισε στις όχθες του Δούναβη και του Σάββα τον δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό της τίτλο.
Η ανταγωνιστικότητα των δυο τουρκικών ομάδων, Αναντολού Εφές και Φενέρμπαχτσε, σε συνδυασμό με την χορηγία των τουρκικών αερογραμμών στην διοργάνωση, έδωσαν στην Κωνσταντινούπολη, την δυνατότητα φιλοξενίας του F4, το 2017.
Το Βερολίνο φιλοξένησε για δεύτερη φορά το F4 του 2016, εφτά χρόνια, μετά την πρώτη. Χωρίς ελληνική ομάδα, με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να είναι στην γερμανική πρωτεύουσα, όπως και η Λοκομοτίβ Κούμπαν για πρώτη φορά στην ιστορία της, ενώ η Φενέρμπαχτσε έκανε την δεύτερη, συνεχόμενη απόπειρα διεκδίκησης του τίτλου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Φενέρ ήταν σκληρή, ταλαντούχα, συμπαγής. Παίζοντας εντός έδρας, έγινε ακαταμάχητη για τον ψυχωμένο, αλλά λαβωμένο Ολυμπιακό.
Στο μπασκετικό λεξικό το όνομα του Κώστα Σλούκα έχει μπει συνώνυμο δίπλα στο Final-Four της Euroleague! Ο 34χρόνος άσος του Παναθηναϊκού, έχει αγωνιστεί σε 11 Final-Four, αν συμπεριληφθεί και εκείνο του 2010 στο Παρίσι, το οποίο είδε από την άκρη του πάγκου.
Στην Μαδρίτη, το 2015, η Ρέαλ έγινε η τέταρτη ομάδα στην ιστορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που κατέκτησε τον τίτλο στην έδρα της.
Στο Μιλάνο και το F4 του 2014, δεν υπήρχε ελληνική εκπροσώπηση. Αντίθετα, οι Ισπανοί, ξανά με την Ρέαλ και την Μπαρτσελόνα δημιούργησαν «εμφύλιο» στον ημιτελικό, η «θαμώνας» των φάιναλ φορ, ΤΣΣΚΑ είχε ανανεώσει μια ακόμα συμμετοχή αδιαλείπτως από το 2005 και η Μακάμπι Τελ Αβίβ «φάνταζε» ως τον «φτωχό συγγενή» στο ραντεβού τίτλου για τα σκήπτρα που δεν μπορούσε να υπερασπιστεί ο Ολυμπιακός.
Έναν χρόνο μετά το έπος της Κωνσταντινούπολης, ο Ολυμπιακός έκανε back to back συμμετοχών στο F4 της Euroleague και προκρίθηκε στη διοργάνωση του Λονδίνου, όπου έπρεπε να υπερασπιστεί τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην Κωνσταντινούπολη και το F4 της Euroleague 2011-2012, ήταν η τρίτη φορά στην οποία, το ελληνικό μπάσκετ εκπροσωπήθηκε σε απόλυτο βαθμό.
Iσως ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ευρωλίγκας μια σειρά πλει οφ δεν σήμαινε τόσα πολλά, ενδεχόμενα και περισσότερα από το ίδιο το φάιναλ φορ όσο η αξέχαστη κόντρα του Παναθηναϊκού με τη Μπαρτσελόνα το 2011.
Το Βερολίνο έχει ένα τρόπο να προσελκύει τις συγκινήσεις. Επτά χρόνια μετά το 2009, τα κατάφερε ξανά.
Πάντα η χρονιά μετά την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου είναι δύσκολη, διότι όλες οι ομάδες έχουν ως στόχο να νικήσουν τον Πρωταθλητή Ευρώπης.
Το 2012 ο Ολυμπιακός πηγαίνει στη Πόλη για το Final-Four της Euroleague ως το απόλυτο αουτσάιντερ και επιστρέφει στην Ελλάδα με το δεύτερο τρόπαιο του! Η ανατροπή στο τελικό με την ΤΣΣΚΑ από το -19 του 28’ (53-34) ολοκληρώνεται με την πιο iconic στιγμή των Final-Four της Euroleague: Το πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πλεονέκτημα έδρας ήταν ό,τι χρειαζόταν η υπερπλήρης Ρεάλ για να επιστρέψει στον ευρωπαϊκό θρόνο μετά από 30 χρόνια απέναντι στον εφτάψυχο Ολυμπιακό.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού το φάιναλ φορ επιστρέφει στο Παρίσι και στο παλέ ντε Μπερσί.
Το φάιναλ φορ του Βερολίνου το 2009 στη νεόδμητη Ο2 Αρίνα μνημονεύεται ακόμη και σήμερα σαν εκείνο με τη μεγαλύτερη ίσως συγκέντρωση αστεριών και πανάκριβων ρόστερ στο ίδιο παρκέ.
Με κάθε τρόπο. Ο Ολυμπιακός του Λονδίνου ήταν ο τέλειος χαμαιλέοντας στο δρόμο για το back to back.
Το Final Four του 2014 είχε έντονο ελληνικό στοιχείο, παρότι καμία ελληνική ομάδα δεν ταξίδεψε στο Μιλάνο και το «Mediolanum Forum».
ΣΕΛΙΔΑ 20 ΑΠΟ 20