Ο Εμμανουήλ Καραλής, χάρισε στην Ελλάδα το έκτο της μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Ο 25χρονος, κατέκτησε το χάλκινο στο άλμα επι κοντώ το βράδυ της Δευτέρας, σε μία ιστορική επιτυχία για τα ελληνικά χρώματα.
Κι αυτό γιατί ο Μανόλο, έγινε ο πρώτος Έλληνας μετά από 68 ολόκληρα χρόνια, που θα φορέσει μετάλλιο στο στήθος στο συγκεκριμένο αγώνισμα σε επίπεδο ανδρών.
Ο προηγούμενος που το είχε καταφέρει, ήταν ο θρυλικός Γεώργιος Ρουμπάνης, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης, το 1956.
Αναλυτικά τι αναφέρει για το συγκεκριμένο κατόρθωμα, η ιστοσελίδα της ΕΟΕ:
«Χάλκινο Μετάλλιο, 26 Νοεμβρίου 1956, Γιώργος Ρουμπάνης, Επί κοντώ. Μελβούρνη 1956
Η Ελλάδα, ύστερα από 44 ολόκληρα χρόνια, κατακτά και πάλι ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρις στον πρωταθλητή του επί κοντώ Γιώργο Ρουμπάνη, που σπούδαζε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταξίδεψε νωρίς στην Αυστραλία για προπονήσεις και με ατομικό ρεκόρ 4.37. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και έγινε παρουσία 130.000 φιλάθλων αλλά δύο στοιχεία δημιούργησαν σημαντικό πρόβλημα. Ο παράξενος αέρας, κυρίως στα προκριματικά και η μεγάλη συμμετοχή αθλητών που πέρασαν στον τελικό λόγω του χαμηλού ορίου πρόκρισης. Στον τελικό μετείχαν δηλαδή 19 αθλητές από 12 χώρες και έτσι το αγώνισμα διάρκεσε περίπου 11 ώρες.
Ο Ρουμπάνης ξεκίνησε από χαμηλά, μόλις 4.00, προκειμένου να βρει ρυθμό και αργότερα υπερέβη τα 4.45 και 4.50, επίδοση που του χάρισε τελικά και το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν μάλιστα νέο πανελλήνιο και βαλκανικό ρεκόρ. Ο Αμερικανός Μπόμπ Ρίτσαρντς, με την επωνυμία «ιπτάμενος ιερέας» , λόγω των σπουδών του στη θεολογία πήρε το χρυσό μετάλλιο με 4.56, αν και μπήκε στον τελικό, μόλις με την τρίτη προσπάθεια. Είχε κερδίσει τη πρωτιά και το 1952 στο Ελσίνκι. Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο συμπατριώτης του Μπόμπ Γκουτόφσκι, που έφυγε από τη ζωή το 1960 σε τροχαίο ατύχημα και σε ηλικία μόλις 25 χρονών. Ο τελικός: Ρίτσαρντς (ΗΠΑ) 4.56 Γκουτόφσκι (ΗΠΑ) 4.53 Ρουμπάνης (Ελλάς) 4.50 Μάτος (ΗΠΑ) 4.35 Λούντμπεργκ (Σουηδία) 4.25 Βάζνι (Πολωνία) 4.25 Λάντστρεμ (Φινλανδία) 4.25 Πράισγκερ (Α.Γερμανία) 4.25.
Τι είπε..
«Ήθελα το χρυσό μετάλλιο τόσο για μένα όσο και για τον κόσμο που μου έδειχνε τρομερή αγάπη. Πίστευα σε αυτό αλλά νομίζω ότι το έχασα λόγω απειρίας. Ουσιαστικά μόλις τέσσερα χρόνια έκανα επί κοντώ τότε. Θυμάμαι ότι ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, ο αγώνας ξεκίνησε στις 11 το πρωί και τελείωσε στις 10 το βράδυ. Πήγα στο στάδιο ανοργάνωτος, χωρίς νερό ή κάτι άλλο για να βάλω στο στόμα μου. Έμεινα νηστικός πολλές ώρες, το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τις κράμπες. Όταν έμεινα στο χάλκινο μετάλλιο, ένοιωθα τρομερά απογοητευμένος και έβαλα τα κλάματα. Την επόμενη μέρα όταν είδα να φθάνουν δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από την Ελλάδα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι σημαντικό είχα πετύχει. Στο αεροδρόμιο της Αθήνας θυμάμαι ακόμα με συγκίνηση ότι με υποδέχθηκαν χιλιάδες φίλαθλοι κατά την επιστροφή της αποστολής».
Το μετάλλιο του Μανόλο, ήταν το τέταρτο στο αγώνισμα για την Ελλάδα συνολικά στους άνδρες, καθώς πριν τον Ρουμπάνη, είχαν κατακτήσει χάλκινα οι Ευάγγελος Δαμάσκος και Ιωάννης Θεοδωρόπουλος, στους Αγώνες του 1896 στην Αθήνα!
Σε επίπεδο γυναικών, η μόνη Ελληνίδια με μετάλλιο στο επί κοντώ, είναι φυσικά η Κατερίνα Στεφανίδη, «χρυσή» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το 2016, που μπορεί να ζευγαρώσει τα μετάλλια, καθώς μετέχει στον τελικό του αγωνίσματος στο Παρίσι.
