Ο Έλληνας τενίστας τόνισε πως οι δυο τενίστες ανεβάζουν το επίπεδο στο παγκόσμιο τένις, ενώ έκανε λόγο για την καλύτερη γενιά τενιστών. Παράλληλα, αναφέρθηκε στο τουρνουά του Μόντε Κάρλο και στις προηγούμενες συμμετοχές του.
Ο Τσιτσιπάς δήλωσε αρχικά: «Η πρώτη μου ανάμνηση στο Μόντε Κάρλο είναι να παρακολουθώ έναν αγώνα του Ράφαελ Ναδάλ στο κεντρικό court, μετά πήγα για μεσημεριανό και μετά επέστρεψα για να δω τον αγώνα του Ρότζερ Φέντερερ. Έχω δει επίσης αρκετά ματς του Νικολάι Νταβιντένκο, επειδή εγώ και ο φίλος μου ο Βίκτορ, που τώρα δουλεύουμε μαζί, ήμασταν παιδιά και μας άρεσε ο Νταβιντένκο».
Στη συνέχεια δήλωσε για το σε ποιον από τους Ναδάλ ή Φέντερερ ήθελε να μοιάσει: «Θα έλεγα και στους δυο. Ξέρω πως έλεγα συχνά ότι ο Φέντερερ ήταν το είδωλό μου, αλλά πάντα έβρισκα όμορφο και το παιχνίδι του Ναδάλ».
Σχετικά με το Μόντε Κάρλο τόνισε: «Είναι σουρεάλ, γιατί έχω ιστορία μ’ αυτό το μέρος και η κατάκτηση του τίτλου μου έδωσε συναισθήματα που ποτέ δεν είχα φανταστεί. Το να φεύγω με το τρόπαιο του νικητή στα χέρια μου είναι μια ανάμνηση που ζει μαζί μου. Δεν υπάρχουν πολλοί πρωταθλητές Masters 1000 τουρνουά… Οι πρωταθλητές σε Grand Slams είναι ακόμα λιγότεροι, οπότε αυτός είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος μου. Αυτά τα γήπεδα πάντα μου είναι οικεία, μου παίρνει λιγότερο χρόνο να προσαρμοστώ σ’ αυτή την επιφάνεια απ’ ότι σε οποιαδήποτε άλλη, είναι η επιφάνεια στην οποία έπαιζα μεγαλώνοντας. Το χώμα δίνει περισσότερο βάθος στο παιχνίδι και αυτή είναι η ομορφιά του».
Επίσης, αναφέρθηκε στις προηγούμενες συμμετοχές του και το τι ήταν αυτό που τον οδηγούσε τουλάχιστον στα προημιτελικά: «Καλή νοοτροπία σίγουρα, ήμουν αποφασιστικός κάθε εβδομάδα. Επίσης, η καλή προετοιμασία πριν από κάθε τουρνουά βοηθάει αρκετά. Όλα αυτά συνδυάστηκαν καλά και μου έδωσαν καλά αποτελέσματα. Είχα και καλύτερες χωμάτινες σεζόν από την περσινή. Αυτό μου δείχνει πως είμαι ικανός να με ωθήσω στα όρια σε κάθε τουρνουά και να είμαι στους τελικούς γύρους».
Τέλος, αναφέρθηκε στους Αλκαράθ και Σίνερ: «Έχουν πάει πιο μακριά τα όρια του τένις κατά κάποιο τρόπο. Νιώθω πως είναι η καλύτερη γενιά που έχει το άθλημα εδώ και κάποια χρόνια. Ο Σίνερ, ο Αλκαράθ, αλλά και όλοι οι άλλοι παίκτες με πιέζουν να γίνω καλύτερος. Τώρα τα στάνταρ είναι υψηλότερα και χρειάζεται να κάνω περισσότερα».