Πολύ πριν γίνει είδωλο για εκατομμύρια φίλους της ροκ μουσικής με τη συγκλονιστική φωνή του στα τραγούδια των μυθικών Led Zeppelin αλλά και στη solo καριέρα του, ο Ρόμπερτ Πλαντ είχε τα δικά του ποδοσφαιρικά είδωλα, ντυμένα στα πορτοκαλί. Και η «αρρώστια» του για τη Γουλβς παραμένει αθεράπευτη ακόμα και σήμερα, στα 71 του χρόνια!
Γεννήθηκε στο Γουέστ Μπρόμιτς των Δυτικών Μίντλαντς και μεγάλωσε στο Χέιλσοουεν, περίπου δέκα χιλιόμετρα μακριά από το γήπεδο της Γουλβς. Ήταν μόλις πέντε ετών όταν ο πολιτικός μηχανικός πατέρας του, τον πήρε για πρώτη φορά μαζί του στο «Μόλινιου» για να δει από κοντά την τότε κορυφαία ομάδα της Αγγλίας.
Μαγεμένος από τα κατορθώματα του Μπίλι Ράιτ και των άλλων αστέρων της μεγάλης ομάδας του Σταν Κάλις, ο Πλαντ δεν ήθελε πολύ για να «κολλήσει» με τη μπάλα. Στο σχολείο, ακόμα και αν το ποδόσφαιρο απαγορευόταν, έπαιζε στην αυλή μαζί με τους φίλους του με ένα μπαλάκι του τένις.
«Πολλά χρόνια αργότερα συνάντησα τον Μπίλι Ράιτ και δεν το πίστευα ότι μου μιλούσε», έχει δηλώσει σε συνέντευξή του.
Good Times Bad Times
Σιγά-σιγά η παρακμή ήρθε για εκείνη τη μεγάλη ομάδα της Γουλβς και μαζί οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Πλαντ. Το 1968, ο εκκολαπτόμενος τότε τραγουδιστής γνώρισε έναν κιθαρίστα ονόματι Τζίμι Πέιτζ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία, με μία από τις μεγαλύτερες μπάντες όλων των εποχών να κατακτά τον πλανήτη.
Παρ’ όλα αυτά, η δόξα, το χρήμα και οι παγκόσμιες περιοδείες, δεν ήταν αρκετές ώστε ο Πλαντ να ξεχάσει την πρώτη του αγάπη, με τον διάσημο Βρετανό τραγουδιστή να ομολογεί ότι την έχει…κοπανήσει από συναυλίες και πρόβες των Zeppelin για να βρεθεί κοντά στη Γουλβς!
«Ήταν δύσκολο να είμαι εκτός Αγγλίας όταν η ομάδα μου πήγαινε καλά. Μετά από τόσα χρόνια που ακολουθούσα τον σύλλογο, αναρωτιόμουν ”γιατί είμαι σε περιοδεία αυτή τη στιγμή;”. Κάποιες φορές, αποκτούσα μυστηριωδώς έναν πονόλαιμο πριν από συναυλίες και επέστρεφα στην Αγγλία για να δω το παιχνίδι. Την επόμενη μέρα ως εκ θαύματος ο λαιμός μου ήταν μια χαρά!», έχει εξομολογηθεί στους New York Times.
?Still got it!!! Happy birthday to our Vice-President and ever-loyal fan, the one and only Mr @RobertPlant. Enjoy! pic.twitter.com/FlWr826NgC
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ— Wolves (@Wolves) August 20, 2016
Έχοντας συνηθίσει πλέον να μην μπορεί να κυκλοφορήσει στον δρόμο χωρίς να τον αναγνωρίζουν, ο Πλαντ απολάμβανε την «ανωνυμία» της εξέδρας, ένα μέρος όπου ο ίδιος δεν ήταν ο σταρ, αλλά ένας απλός οπαδός:
«Είναι η αγάπη για κάτι που δεν χρειάζεται να εξηγήσω ή να δικαιολογήσω. Το αγαπώ μέχρι θανάτου, είναι ταυτόχρονα λάθος, σωστό και κοινότυπο. Είναι μία πανάκεια για μένα. Στις αρχές των 70′ s πήγαινα στην εξέδρα South Bank μαζί με άλλους 15.000 μανιώδεις καπνιστές. Απολάμβανα το γεγονός ότι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος στον πλανήτη θα έπρεπε να κυκλοφορώ με άνδρες της ασφάλειας, αλλά εκεί, καβαλούσα τους ώμους κάποιου άγνωστου και χανόμουν μέσα στους οπαδούς».
Dazed and Confused
H ζωή του ροκ σταρ και ταυτόχρονα του οπαδού, έφερε ακόμα και προστριβές στο γάμο του τις δεκαετίες του 1960 και 1970, με την τότε σύζυγό του να μην εκτιμά ακριβώς το ότι τις λίγες μέρες που δεν έπαιζε με την μπάντα, προτιμούσε να ακολουθεί τη Γουλβς. Αποκορύφωμα, η κατάκτηση του Λιγκ Καπ 1974, του πρώτου τίτλου της ομάδας μετά από 14 χρόνια. Φυσικά, ο Πλαντ ήταν παρών στο Γουέμπλεϊ και τον τελικό με τη Μάντσεστερ Σίτι!
«Η Γουλβς κατέστρεψε τον γάμο μου για λίγο καιρό. Όταν κερδίσαμε το Λιγκ Καπ το 1974, παραλίγο να σπάσω το πόδι μου από τους πανηγυρισμούς. Έκανα τρεις μέρες για να φτάσω από το ”Γουέμπλεϊ” στο σπίτι μου στο Γουόρστερσιρ. Δεν έχω ιδέα που βρισκόμουν. Ξέρω ότι ο Δήμαρχος του Γουλβερχάμπτον είχε υποδεχτεί επίσημα την ομάδα και απλά θυμάμαι ότι είχα βρεθεί εκεί για ένα -δύο λεπτά!», λέει ενθυμούμενος την…ροκ ιστορία.
Η ίδια η επίσημη Γουλβς, υποδέχτηκε με ανοικτές αγκάλες τον διάσημο οπαδό της και το 1975, όταν είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα, είχε κάνει την αποθεραπεία του στις εγκαταστάσεις του συλλόγου.
Heartbreaker
Όπως κάθε οπαδός που σέβεται τον εαυτό του, ο Πλαντ δεν παράτησε τη Γουλβς ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1980. Το 1986 η ομάδα του έπεσε στην τέταρτη κατηγορία και ο διάσημος frontman δημοσίευσε ένα ποίημα για να παρηγορηθεί!
«Ξέρω πως αυτό που κάνω κάθε δεύτερο Σάββατο είναι μαζοχισμός, ό, τι πιο κοντινό υπάρχει σαν να περπατάς κάτω από ένα λεωφορείο. Είναι κάτι σαν θρησκεία και παρ’ όλο που αυτή την εποχή δεν κουβαλάω τον σταυρό μου όλο το Σαββατοκύριακο, υπήρχε μία εποχή που το έκανα», έχει δηλώσει για τις δύσκολες εποχές της Γουλβς.
Φυσικά, δεν διαφέρει από τους υπόλοιπους απλούς οπαδούς και τρέφει μίσος για την μεγάλη αντίπαλο της ομάδας του, Άστον Βίλα, έστω και αν το ερμηνεύει με τον δικό του, καλλιτεχνικό τρόπο: «Βρίσκεται σε ένα άλλο, ασήμαντο σύμπαν. Δεν υπάρχει καν ούτε ως αναλαμπή στο υποσυνείδητό μου»!
Stairway to Heaven
Το 2009, ο σύλλογος τον έχρισε επίτιμο αντιπρόεδρο και όταν το 2018 η Γουλβς ανέβηκε στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από έξι χρόνια, έδωσε συναυλία στο αποχαιρετιστήριο γεύμα της ομάδας για τη σεζόν, αφιερώνοντας το «Whole Lotta Love» στον Νούνο Εσπίριτο Σάντο και τους παίκτες του. «Ήταν ένα πολύ δύσκολο ταξίδι, αλλά πλέον είμαστε στον παράδεισο», δήλωσε για την επιστροφή στα «σαλόνια».
The incredible Robert Plant – Led Zeppelin legend – opening the @Wolves end of season dinner. #wwfc pic.twitter.com/f0b3YYUXwI
— Jacqui Oatley (@JacquiOatley) May 8, 2018
Winning the league’s not bad, neither is having the legendary Robert Plant introduce you onto stage and serenade you at your end of season awards. @Wolves boss @Nuno seemed to enjoy it the most…. pic.twitter.com/YJgRWwymDZ
— Jacqui Oatley (@JacquiOatley) May 8, 2018
Τελευταία φορά που εθεάθη σε ματς της Γουλβς ήταν στην πρόσφατη νίκη επί της Τότεναμ στο Λονδίνο, όπου συνδύασε το παιχνίδι της ομάδας του με μία επίσκεψη σε μπυραρία εντός του νέου γηπέδου των «σπερς», στην οποία είναι ιδιοκτήτης ο γιος του Λόγκαν. Και αν του το επιτρέψουν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις, να είστε σίγουροι ότι θα είναι εκεί στη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό. Γιατί η «αρρώστια» για τη μπάλα και τη Γουλβς δεν θεραπεύεται, όπως εξήγησε σε συνέντευξή του στον Guardian:
«Όσες πληγές κι αν έχεις, η Γουλβς θα είναι πάντα εκεί και θα παίζει το Σάββατο με τη Μίλγουολ, καταλαβαίνεις; Και όταν τελειώσουμε αυτή τη συνέντευξη, θα πάω για ένα 5X5 στην πίσω αυλή με τους φίλους μου, μέχρι να χρειαστώ απινιδωτή»!