«Χαμένοι» στην μπουτίκ της Μπεσίκτας στη «Vodafone Arena», μας σταματάει με ένα τεράστιο χαμόγελο ένας ευγενέστατος υπάλληλος και μας λέει στα ελληνικά. «Από την Ελλάδα, είστε; Ήρθατε για τον αγώνα;». Απαντώ καταφατικά για να ρωτήσω αμέσως: «Εσείς τι κάνετε εδώ;».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Χαμένοι» στην μπουτίκ της Μπεσίκτας στη «Vodafone Arena», μας σταματάει με ένα τεράστιο χαμόγελο ένας ευγενέστατος υπάλληλος και μας λέει στα ελληνικά: «Από την Ελλάδα, είστε; Ήρθατε για τον αγώνα;». Απαντώ καταφατικά για να ρωτήσω αμέσως: «Εσείς τι κάνετε εδώ;».
Ο ευγενέστατος Χρήστος είναι μόνιμος κάτοικος Κωνσταντινούπολης και οπαδός της Μπεσίκτας. Εδώ και δύο μήνες εργάζεται στην μπουτίκ της αγαπημένης του ομάδας. Οι ρίζες της οικογένειάς του βρίσκονται στο Βυζάντιο. Αιώνες πίσω δηλαδή για την οικογένεια Χαβιαρόπουλου, από τις λίγες που έχουν απομείνει στην Πόλη.
«Ακούω πως υπάρχουν ακόμη 2.000 Έλληνες εδώ, αλλά δεν έχω δει τόσους πολλούς», μας λέει σε άπταιστα Ελληνικά. «Πήγα σχολείο στο Ζωγράφειο (σσ. ένα από τα λίγα εναπομείναντα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Κωνσταντινούπολη). Στο σπίτι βλέπαμε και βλέπουμε ελληνικές ταινίες. Προσπαθώ να τα μιλάω τα ελληνικά» λέει με ταπεινότητα, αν και τα μιλάει καλύτερα και από εμάς που είμαστε κάτοικοι Ελλάδας.
Το σπίτι του βρίσκεται στο Πέρα. Θυμόταν την επίσκεψη μας πριν από δέκα χρόνια με το συνεργείο των καναλιών novasports στο Πέρα και στα Ταταύλα, όπου καταγράψαμε την αθλητική δραστηριότητά τους. Εκείνη ήταν μία αξέχαστη εμπειρία, από τις πιο έντονες στα 26 χρόνια της δημοσιογραφικής μου διαδρομής.
«Ναι, θυμάμαι που είχατε έρθει. Θα σας περιμένω στο γήπεδο και τη μέρα του αγώνα. Αν έχετε λίγο χρόνο, ελάτε να σας χαιρετήσω», ήταν το «αντίο» του λαμπερού Χρήστου Χαβιαρόπουλου. Φυσικά και θα έρθω για να πάρω λίγο από τη θετική ενέργεια του Κωνσταντινουπολίτη νέου φίλου μου…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ