Ο Ζόρζε Αντράντε, μίλησε στην A Bola. Αναλυτικά:
Για το πώς θυμάται το Euro 2004: «Ήταν ένα θεαματικό τουρνουά και από την αρχή είχαμε μαζί μας την ενέργεια του κόσμου, ακόμα και μετά την πρώτη ήττα από την Ελλάδα στο ”Ντραγκάο”. Είχαμε ένα φανταστικό πνεύμα νικητή. Παρά την πρώτη καταστροφή με την Ελλάδα, είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα στη συνέχεια, όπως στον προημιτελικό με την Αγγλία, όπου κερδίσαμε στα πέναλτι».
Για το αν υπάρχει δικαιολογία για την ήττα από την Ελλάδα στον τελικό: «Η δικαιολογία είναι ότι η Ελλάδα ήταν η καλύτερη. Η στρατηγική τους ήταν καλύτερη από τη δική μας. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Είχαν μια στρατηγική που όλοι ήξεραν ότι ήταν περισσότερο αμυντική και κατάφεραν να ξεπεράσουν πρόκληση μετά από πρόκληση. Έφτασαν στον τελικό απόλυτα άξια. Το μόνο που υπήρχε, και νομίζω ότι είναι καθοριστικό, είναι ότι σε εκείνον τον τελικό δεν καταφέραμε να έχουμε χρόνο να κάνουμε πράγματα. Ο χρόνος φαινόταν να ξεφεύγει από τα χέρια μας. Πολύ περισσότερο όταν η Ελλάδα έβαλε το γκολ. Ήταν σαν να απέμεναν μόλις πέντε λεπτά μέχρι το τέλος του αγώνα, ενώ έμενε πολύς χρόνος. Η στρατηγική δεν λειτούργησε. Λυπήθηκα που κάποιοι παίκτες δεν έπαιξαν σε αυτόν τον τελικό όπως ο Φερνάντο Κόουτο, ο Ρούι Ζόρζε και άλλοι, λόγω όλων όσων εκπροσωπούν. Δεν καταφέραμε να κερδίσουμε την Ελλάδα. Δεν ήταν η μέρα μας. Κρατήσαμε την τύχη μας για μία επόμενη μέρα. Και εκείνη η άλλη μέρα ήταν το 2016, όταν η Πορτογαλία κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Γαλλία.
Για το ποιος έκλαψε περισσότερο στον τελικό του «Ντα Λουζ»: «Νομίζω ότι όλοι έκλαψαν. Κάποιοι χωρίς δάκρυα, από μέσα τους. Έχουμε τις εικόνες του Ρούι Κόστα και του Κριστιάνο να κλαίνε πολύ. Ξέρουμε ότι τα δάκρυα του Ρούι Κόστα και του Παουλέτα πονούσαν περισσότερο από αυτά του Κριστιάνο, γιατί χρόνια αργότερα είχε τον χρόνο να εκδικηθεί και κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Για το τι κρατά από εκείνο τον τελικό: «Είχα αγοράσει εισιτήρια μέχρι τον τελικό, από την πρώτη μέρα. Εκτός από αυτά που μου έδωσε η Ομοσπονδία, αγόρασα εισιτήρια για όλους στην οικογένειά μου, μέχρι τον τελικό. Μερικά εισιτήρια τα έχω κρατήσει. Και κρατάω τη φανέλα του διαιτητή από τον τελικό. Γιατί ήταν ο διαιτητής που σφύριξε τα δύο πιο θλιβερά παιχνίδια που είχα εκείνη τη χρονιά. Ο Μάρκους Μερκ με απέβαλε στον ημιτελικό του Champions League και διαιτήτευσε τον ευρωπαϊκό τελικό Πορτογαλία-Ελλάδα. Στο τέλος του παιχνιδιού πήγα στα αποδυτήρια του και ζήτησα να αλλάξω τη φανέλα μου. Δέχτηκε τη φανέλα μου και πήρα τη δική του. Για να μου θυμίζει και τα θλιβερά επεισόδια που είχα στην καριέρα μου».
Για το γεγονός ότι δεν έχει τη φανέλα του τελικού: «Έχω μία γιατί πάντα παίρναμε δύο… Άλλαξα φανέλα στο ημίχρονο γιατί ίδρωσα πολύ. Έχω μία, υπογεγραμμένη από τους συμπαίκτες μου».