«Δεν έκανα τίποτα, ήξερα ότι δεν είχα τίποτα για να κατηγορήσω τον εαυτό μου, πάντα έκανα τα πάντα σωστά. Είδα πόσο υπέφερε η οικογένειά μου και οι κοντινί μου άνθρωποι. Η μάχη που έδωσα ήταν ενάντια στην αδικία. Ο στόχος αυτής της εκστρατείας ήταν να βγάλει από τη FIFA. Κατηγορήθηκα από τις επιτροπές της FIFA. Μόλις φύγαμε από τον κόσμο των αξιωματούχων του ποδοσφαίρου που ήθελαν να με εμποδίσουν να γίνω πρόεδρος, η δικαιοσύνη απέδειξε ότι είχα δίκιο Και για μένα, φυσικά, αυτό είναι που μετράει. Εκτός ποδοσφαίρου κέρδισα, μέσα έχασα. Γι’ αυτό δεν θα τα παρατήσω, ήταν αδικία. Υπάρχουν άνθρωποι που με πλήγωσαν, πολύ» είπε ο διάσημος Γάλλος και συνέχισε:
«Δεν με νοιάζει τόσο το σύμπαν της FIFA. Για τον Ινφαντίνο, τον Τσέφεριν αυτός ο κόσμος είναι το παν γιατί δεν έχουν ζήσει τίποτα πριν και, έξω από εκεί, δεν είναι κανείς, τίποτα. Δεν έχουν παίξει ποτέ ποδόσφαιρο. Αυτοί, όπως ο Μπλάτερ, έγιναν σημαντικοί εκεί, μέσα σε αυτά τα κτίρια που βρίσκονται, και είναι σημαντικοί μόνο εκεί. Υπέφερα για δέκα μέρες, πάλεψα για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, αλλά μετά κατάλαβα σύντομα ότι η αλήθεια ήταν ότι ήθελαν απλώς να με βγάλουν εκτός, και αυτό ήταν».
Ο Μισέλ Πλατινί θα ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής που θα γινόταν πρόεδρος της FIFA:
«Είναι βέβαιο ότι η διοίκηση της FIFA πήρε θέση εναντίον μου. Οι πρόεδροι των εθνικών ομοσπονδιών με ήθελαν πρόεδρο, ο μηχανισμός της FIFA όχι. Καταλαβαίνετε γιατί. Και έψαξαν κάτι να με μπλοκάρει. Βρήκαν μια πληρωμή που έγινε πέντε χρόνια νωρίτερα και εδώ είναι η ειρωνεία: η FIFA πρώτα με πληρώνει για τη δουλειά μου και μετά με τιμωρεί που με πλήρωσε. Παράλογο, αυτό είναι το καλύτερο. Το ποδόσφαιρο με ήθελε, η πολιτική του ποδοσφαίρου όχι», τόνισε ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος στη συνέχεια μίλησε για το μέλλον του, ενώ δεν απόφυγε την ερώτηση για τυχόν συνεργασία του με τη Γιουβέντους, με την οποία αγωνίστηκε και κατέκτησε -μεταξύ άλλων- το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο Χέιζελ το 1985, σε έναν αγώνα όπου σε επεισόδια πριν την έναρξή του σκοτώθηκαν 39 φίλαθλοι:
«Δεν υπάρχει κάποια προοπτική αυτή τη στιγμή για εμένα στο ποδόσφαιρο. Όχι προς το παρόν. Έχω ήδη κάνει τα πάντα. Υπήρξα ποδοσφαιριστής, προπονητής, παράγοντας. Και επομένως θα έπρεπε να υπάρχει ένα ενδιαφέρον, νέο, παράξενο, πραγματικά επαναστατικό έργο. Σήμερα είμαι 68, έχω σημαδευτεί από σαράντα χρόνια πίεσης, συνεχούς έκθεσης. Μου έκαναν αρκετές προτάσεις, αλλά πάντα αρνιόμουν. Τώρα απολαμβάνω τη ζωή μου. Όσο για τη Γιουβέντους δεν με ρώτησε ποτέ κανείς…».