Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι μπορεί να ήταν μία προσωπικότητα που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας, αλλά ήταν και ο άνθρωπος που άλλαξε τη μοίρα της Μίλαν, όταν το 1986, αγόρασε τους «ροσονέρι».

Εκείνα τα χρόνια η ομάδα του Μιλάνου κινδύνευε από χρεοκοπία, αλλά ανάμεσα στο διάστημα 1986-2017, μετατράπηκε σε μία υπερδύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με 29 τρόπαια σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Κατέκτησε πέντε φορές το Champions League, πήρε οκτώ πρωταθλήματα και επτά Σούπερ Καπ Ιταλίας, πέντε Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, δύο Διηπειρωτικά Κύπελλα, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και ένα Κύπελλο Ιταλίας. Για να έρθουν όλες αυτές οι τεράστιες επιτυχίες, αποκτήθηκαν παίκτες παγκόσμιας κλάσης και εμείς σας θυμίζουμε την καλύτερη ενδεκάδα της εποχής Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Τερματοφύλακας: Ντίντα

Ο Ντίντα έφτασε στο Μιλάνο το 2000 και ήταν ο βασικός γκολκίπερ για σχεδόν μια δεκαετία, κατακτώντας συνολικά 8 τρόπαια με τους «ροσονέρι», μεταξύ αυτών και δύο Champions League, με το πρώτο από αυτά να έρχεται αφού απέκρουσε τρία πέναλτι στον τελικό του 2003, εναντίον της Γιουβέντους.

Δεξιός μπακ: Καφού

Παίκτης-σημείο αναφοράς για τη θέση. Ουσιαστικά ήταν ο ποδοσφαιριστής που άλλαξε τον ρόλο των ακραίων αμυντικών στο ποδόσφαιρο με την επιθετικότητα του και τις αστείρευτες δυνάμεις του. Σίγουρα είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που έχουν παίξει ποτέ στη Serie A και ρέκορντμαν συμμετοχών στην Εθνική Βραζιλίας με 142.
Είχε μετακομίσει βόρεια από τη Ρόμα, το 2003. Με τη Μίλαν κέρδισε μεταξύ άλλων ένα πρωτάθλημα και ένα Champions League και δύο ευρωπαϊκά Super Cup.

Αριστερός μπακ: Πάολο Μαλντίνι

Απλώς, ένας από τους καλύτερους αμυντικούς όλων των εποχών, ο Μαλντίνι κέρδισε 26 τρόπαια με τη Μίλαν (με 5 Champions League). Ο Μαλντίνι πραγματοποίησε το ντεμπούτο του ως έφηβος δύο χρόνια πριν ο Μπερλουσκόνι αγοράσει τον σύλλογο, και πέρασε ολόκληρη την καριέρα του ως παίκτης με την αγαπημένη του Μίλαν.

Στόπερ: Αλεσάντρο Νέστα

Όπως και ο Καφού, ο Νέστα έκανε τη διαδρομή Ρώμη-Μιλάνο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Κόστισε 30 εκατομμύρια ευρώ, αλλά ήταν ένας παίκτης που ήθελε πολύ ο Μπερλουσκόνι. Το γεγονός ότι κέρδισε 10 τρόπαια στα 10 χρόνια του με τους «ροσοσνέρι»,  υποδηλώνει ότι ο Μπερλουσκόνι είχε κάνει τη σωστή κίνηση.

Στόπερ: Φράνκο Μπαρέζι

Δεν υπέγραψε επί της εποχής Μπερλουσκόνι, αλλά ο Μπαρέζι έγραψε ιστορία στη Μίλαν και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο γενικότερα. Ένας απίστευτος αμυντικός με φοβερή τεχνική,  πέρασε ολόκληρη την 20ετή καριέρα του στους «ροσονέρι». Έγινε παίκτης-σύμβολο για την ομάδα. Η οξυδέρκεια του και τα απίστευτα προσόντα του, του επέτρεψαν να διαπρέψει σε ένα σύστημα ζώνης στα μαρκαρίσματα, να διατηρεί ψηλά την αμυντική γραμμή και να παίζει με μεγάλη επιτυχία την «παγίδα» του οφσάιντ, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια θητείας του στη Μίλαν υπό τον Αρίγκο Σάκι.

Μέσος: Κλάρενς Ζέεντορφ

Η καριέρα του Ολλανδού μέσου, ήταν παράλληλη με αυτή του Nέστα, καθώς πήγε στη Μίλαν το 2002 και αποχώρησε το 2012. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους χαφ της γενιάς του, εκσυγχρόνισε το ρόλο του κεντρικού μέσου και παραμένει ο μόνος παίκτης που κέρδισε το Champions League με τρεις διαφορετικούς συλλόγους. Μάλιστα ο Μπερλουσκόνι τον έφερε και για μια περίοδο σε ρόλο προπονητή, το 2013-14.

Μέσος: Φρανκ Ράικαρντ

Ο Φρανκ Ράικαρντ έπαιξε για πέντε σεζόν στη Μίλαν. O «μάγος» της προπονητικής,   Αρίγκο Σάκι μετέτρεψε τον Ολλανδό, σε μέσο παγκόσμιας κλάσης. Παίζοντας μαζί με τους συμπατριώτες του Μάρκο Φαν Μπάστεν και Ρουντ Γκούλιτ, ο Ράικαρντ κέρδισε δύο φορές το Κύπελλο Πρωταθλητριών, το 1989 εναντίον της Στεάουα και το 1990 εναντίον της Μπενφίκα, ματς στο οποίο ο Ράικαρντ σημείωσε το νικητήριο γκολ.

Μέσος: Ρουντ Γκούλιτ

 Ο Γκούλιτ έφτασε στο Μιλάνο ένα χρόνο πριν από τον Ράικαρντ, από την PSV, με ποσό-ρεκόρ για την εποχή. Κάτοχος της Χρυσής το 1987, κέρδισε τρεις τίτλους στη Serie A και δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών με τη Μίλαν, με 56 γκολ και 40 ασίστ, σε 171 συμμετοχές, νούμερα που δεν θα ήταν άσχημα για έναν επιθετικό παρά το γεγονός ότι ο Γκούλιτ έπαιξε πολλούς περιφερειακούς ρόλους στην επίθεση.

Μεσοεπιθετικός: Κακά

Άλλος ένας ποδοσφαιριστής που χρίζει ειδικής μνείας. Ο Βραζιλιάνος βοήθησε τη Μίλαν να κερδίσει το πρωτάθλημα στην πρώτη του σεζόν και στη συνέχεια ήταν ο πρώτος σκόρερ στο  UEFA Champions League την περίοδο 2006–07, που βρήκε τη Μίλαν να σηκώνει το τρόπαιο. Κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα του 2007 και ολοκλήρωσε τη θητεία του στους «ροσονέρι» με 104 γκολ και 81 ασίστ σε 307 αγώνες.

Επιθετικός: Αντρέι Σεφτσένκο

Στην ιστορία της Μίλαν είναι δεύτερος σκόρερ της με 175 γκολ, πίσω από τον Νιλς Γκούναρ Νόρνταλ. Ο Ουκρανός θεωρείται ένας από τους πιο «θανατηφόρους» επιθετικούς που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην ιστορία του αθλήματος. Κατατάσσεται στην έβδομη θέση των σκόρερ σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με 67 γκολ.

Είναι επίσης ο πρώτος σκόρερ στα «Derby della Madonnina» με 14 γκολ και κέρδισε πέντε τρόπαια με τη Μίλαν στην πρώτη του επταετία, με την πιο σημαντική ίσως στιγμή του να είναι η Χρυσή Μπάλα το 2004.

Επιθετικός: Μάρκο Φαν Μπάστεν

Πολλά μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου ήρθαν και έφυγαν κατά τη διάρκεια της εποχής του Μπερλουσκόνι στον προεδρικό θόκο της Μίλαν, αλλά ποτέ δεν είχε εκφράσει κάποια γνώμη, για το ποιος ήταν ο αγαπημένος του. Το έκανε όμως σε μια συνέντευξη του στην Corriere dello Sport το 2020, όταν ανέφερε ότι ο Μάρκο Φαν Μπάστεν ήταν ο αγαπημένος του παίκτης.

Ο Ολλανδός επιθετικός σημείωσε 125 γκολ (με 49 ασίστ) σε 201 παιχνίδια για τη Μίλαν, κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα τρεις φορές – το 1988, το 1989 και το 1992 – και κατέκτησε συνολικά  10 τρόπαια με τους «ροσονέρι».



TAGS
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟMilan- Ποδόσφαιρο