Ο Μπρούνο Γκάμα μπαίνει στην τρίτη του σεζόν με την ΑΕΚ Λάρνακας και μετά τις τέσσερις σεζόν στον Άρη συνεχίζει την καριέρα στην Κύπρο.
Την προηγούμενη σεζόν σε ένα συναρπαστικό φινάλε στο κυπριακό Πρωτάθλημα, η ΑΕΚ Λάρνακας βρέθηκε κοντά στο να πανηγυρίσει τον τίτλο.
Την προτελευταία αγωνιστική, στην έδρα της, στο παιχνίδι με την Ανόρθωση προηγούταν με 1-0 μέχρι τις καθυστερήσεις όταν δέχτηκε την ισοφάριση. Εκείνο το 1-1 την υποχρέωσε να θέλει μόνο νίκη στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής, εκτός έδρας με τον ΑΠΟΕΛ. Η ΑΕΚ Λάρνακας προηγήθηκε, ο ΑΠΟΕΛ ισοφάρισε και με την ισοπαλία, πήρε τον τίτλο ο ΑΠΟΕΛ.
Το Novasports.gr συνάντησε τον Μπρούνο Γκάμα στην Ολλανδία, στο Φένλο, εκεί όπου η ΑΕΚ Λάρνακας κάνει την προετοιμασία της εν όψει της νέας σεζόν.
–Πώς είσαι; Πώς είναι τα πράγματα;
“Είμαι καλά, η οικογένεια είναι καλά η κόρη μου που γεννήθηκε στην Ελλάδα μεγαλώνει και είναι γερή κι αυτό έχει σημασία. Είμαστε χαρούμενοι στην Κύπρο, μοιάζει η ζωή με την Ελλάδα. Κοίτα, για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι θα έμοιαζε περισσότερο. Εντάξει κάποια πράγματα όπως το φρέντο εσπρέσο (γελάει) είναι ίδια, η γλώσσα είναι ίδια αλλά μερικές φορές μου είναι λίγο πιο δύσκολο να καταλάβω τα κυπριακά από τα ελληνικά. Περισσότερο είδα διαφορές στον τρόπο ζωής”.
–Σου λείπει κάτι από τη Θεσσαλονίκη;
“Ναι σίγουρα, μου λείπουν πράγματα πέρασα τέσσερα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, υπέροχα χρόνια και για μένα και για την οικογένειά μου, η κόρη μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, οπότε πολλά πράγματα όμορφα έγιναν αυτά τα τέσσερα χρόνια. Μου λείπουν αρκετά πράγματα στον τρόπο ζωής αλλά είμαστε χαρούμενοι και στην Κύπρο”.
–Τέσσερα χρόνια στον Άρη… Όταν είχε χτυπήσει για πρώτη φορά το τηλέφωνό σου και έμαθες για το ενδιαφέρον του Άρη τι σκέφτηκες; Ήξερες κάτι από Ελλάδα;
“Ναι… Και στο παρελθόν είχα δεχτεί προτάσεις από ελληνικές ομάδας. Ήξερα και κάποιους παίκτες που είχαν παίξει στην Ελλάδα. Εκείνη τη στιγμή όμως που ήρθε η προσφορά από τον Άρη το σκέφτηκα σοβαρά και άρχισα να ρωτάω κάποιους παίκτες που είχαν παίξει στον Άρη όπως ο Νούνο Κοέλιο, ένας Πορτογάλος που είχαμε παίξει μαζί. Επίσης, εκείνη την περίοδο είχα ρωτήσει τον Βιεϊρίνια. Και στο τέλος αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα ότι θα βρω έτσι τα πράγματα, μια ομάδα σαν τον Άρη, μία χώρα σαν την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι ήταν έκπληξη για μένα. Άκουγα καλά πράγματα αλλά είναι αλλιώς να τα ακούς κι αλλιώς είναι να τα ζήσεις από κοντά”.
–Μιλάς για έκπληξη με τον καλώς εννοούμενο τρόπο;
“Ναι, πολύ καλύτερα απ’ ό,τι τα περίμενα όπως για παράδειγμα το πάθος του κόσμου. Είχα δει στο παρελθόν τον κόσμο, το πάθος αλλά όταν έφτασα εκεί και το έζησα από κοντά άρχισα να νιώθω πώς είναι ακριβώς. Μέρα με τη μέρα όχι μόνο στο γήπεδο αλλά γενικώς να νιώθεις την αγάπη και για την ομάδα. Σε ό,τι αφορά στον τρόπο ζωής, είχα βρεθεί μία φορά στο παρελθόν στην Ελλάδα για διακοπές αλλά τώρα που άρχισα να ζω ήταν διαφορετικά”.
-Στην πρώτη σεζόν σου, είχε αρκετούς νέους παίκτες ο Άρης, μαζί με σένα…
“Ναι, ήτανε πολύ καλή ομάδα, καλοί παίκτες, ποιοτικοί παίκτες. Και αρχίσαμε να χτίζουμε όμορφα πράγματα”.
–Με προπονητές που συνεργάστηκες έχεις κρατήσεις επικοινωνία;
“Ναι, μιλάω κάποιες φορές με τον Παντελίδη έχω κρατήσει επαφές με τον Ακη (σ.σ.: τον Μάντζιο) που είναι ακόμη στον Άρη, είναι ένας προπονητής με τον οποίον έχω κρατήσει σχέσεις. Ο Πάκο Ερέρα ο πρώτος προπονητής, είχε μείνει για λίγο. Επίσης, με τον Ενινγκ είχαμε μια καλή περίοδο αλλά τώρα δεν έχουμε επικοινωνία αλλά αν χρειαστεί κάτι, σίγουρα μπορούμε να μιλήσουμε”.
–Μαζί με σένα τότε, ένας από τους παίκτες που είχανε πάει στον Άρη ήταν ο Κουέστα που συνεχίζει στην ομάδα με την επέκταση του συμβολαίου του να είναι πρόσφατη. Είσαι χαρούμενος για αυτόν;
“Ναι, του έστειλα αμέσως μήνυμα με το που βγήκε η είδηση για την επέκταση της συνεργασίας. Το αξίζει. Είμαι πολύ χαρούμενος. Είναι άνθρωπος της ομάδας, νιώθει το πάθος και επίσης ξέρει τι αντιπροσωπεύει το να παίζεις στον Άρη και μπορεί να το πει και σε άλλους παίκτες. Το αξίζει όχι μόνο ως παίκτης αλλά και ως άνθρωπος”.
–Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα με το ότι ο Άρης δεν μπόρεσε αυτά τα χρόνια να πάρει έναν τίτλο. Ποια στιγμή, στη δική σου θητεία νιώθεις ότι ο Άρης είχε βρεθεί πιο κοντά;
“Ήταν οι στιγμές που βρεθήκαμε στο να πάμε σε έναν τελικό. Βέβαια όταν βρεθείς στον τελικό, πρέπει να νικήσεις τον τελικό. Ήμασταν πολύ κοντά. Το να φτάσεις στον τελικό είναι σίγουρα καλό αλλά θα πρέπει να κερδίσεις τον τελικό γιατί κανείς δεν θυμάται ποιος ήταν ο χαμένος του τελικού. Στο δεύτερό μου χρόνο, όταν χάσαμε τον ημιτελικό με την ΑΕΚ που ήμασταν σχεδόν στον τελικό με το 2-0 και στις καθυστερήσεις δεχθήκαμε γκολ. Εκείνη τη στιγμή νομίζω ότι την ομάδα την πήρε από κάτω. Εντάξει, το παιχνίδι μπορεί να πήγε στην παράταση αλλά δεν είχαμε πια δύναμη εκείνη τη στιγμή. Εκείνη ήταν η πρώτη φορά που βρεθήκαμε πολύ κοντά. Μετά επίσης με τον Ολυμπιακό που δεχθήκαμε γκολ στο τελευταίο λεπτό. Πολλές φορές ήμασταν πολύ κοντά αλλά κάτι έλειπε”.
–Υπάρχει εξήγηση;
“Είναι δύσκολο να σταματήσεις να το σκέφτεσαι γιατί να βρίσκεσαι τόσο κοντά πάντα. Και επίσης στην Ευρώπη, ήμασταν πάντα κοντά και όλο γινότανε κάτι στο τελευταίο λεπτό. Είναι δύσκολο να βρεις εξήγηση για να είμαι ειλικρινής. Εντάξει, μπορώ να πω η ατυχία αλλά ατυχία μία φορά, δύο φορές όχι 5-6 φορές”.
–Τώρα στον πρόσφατο τελικό στον Βόλο που είχες βρεθεί;
“Ναι, ήμουν στο Βόλο, το παιχνίδι δεν ήτανε καλό και για τους δυο αλλά και πάλι το παιχνίδι έδειχνε να πηγαίνει προς τον Άρη αλλά μέσα σε λίγα λεπτά άλλαξε. Και δέχτηκε το γκολ στο τελευταίο λεπτό. Σίγουρα είναι δύσκολο και για μένα να βρω εξήγηση και να πω γιατί γίνεται αυτό”.
–Πιστεύεις, γνωρίζοντας τον Άρη, με τον τρόπο που τελειώσει η προηγούμενη σεζόν και με το ότι δεν παίζει τώρα στην Ευρώπη, πόσο εύκολο είναι να τα αφήσει όλα αυτά πίσω για την επόμενη σεζόν;
“Σίγουρα δεν είναι καλό για μία ομάδα όπως τον Άρη που έπαιζε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, σίγουρα είναι δύσκολο να το δεχτείς αυτό βλέποντας την ομάδα να μεγαλώνει και να έχει τώρα αυτό. Θα πρέπει όμως να βρει τον στόχο της, να σκεφτεί περισσότερο ίσως το τι λείπει στις κρίσιμες στιγμές και να χτίσει μία βάση για μια καλή ομάδα την επόμενη σεζόν”.
–Είπες ότι διατηρείς την επικοινωνία με τον Άκη Μάντζιο. Ποια είναι η γνώμη σου;
“Ήταν προπονητής μου στο παρελθόν, κάναμε καλή δουλειά, κάναμε μία από τις καλύτερες σεζόν που ήμασταν στο μεγαλύτερο διάστημα στη δεύτερη θέση, πάλι ήμασταν σχεδόν κοντά στον τελικό αλλά πάλι στα τελευταία λεπτά με το χαμένο πέναλτι και όλα αυτά. Την προηγούμενη σεζόν, πήγε στον τελικό, στο πρωτάθλημα, δεν ήταν η καλύτερη σεζόν για τον Άρη, πιστεύω όμως ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη θέση του προπονητή στον Άρη”.
–Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσες να μην έχεις φύγει από τον Άρη;
“Ναι, όταν έφυγα, η πρώτη σεζόν δεν ήταν εύκολη για μένα. Ήμουν τέσσερα χρόνια στον Άρη, ένιωθα πολύ καλά και με την ομάδα και με τον κόσμο. Ένιωθα επίσης αυτό το κίνητρο να παίξω και ένιωθα τι σημαίνει να παίζεις για τον Άρη. Δεν ήταν εύκολο για μένα. Για ένα διάστημα το σκεφτόμουνα ότι ίσως θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο έτσι είναι η ζωή. Τα πράγματα πηγαίνουν σε άλλη κατεύθυνση”.
–Γιατί έφυγες;
“Τα πράγματα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Εκείνη την περίοδο είχε τελειώσει το συμβόλαιό μου. Περίμενα την ομάδα, μου είχανε πει να περιμένω λίγο ακόμη, οι προσφορές όμως άρχισαν να έρχονται. Έπρεπε να αποφασίσω για τη ζωή μου, ήτανε Ιούλιος, δέχτηκα επίσης την προσφορά από την ΑΕΚ Λάρνακας αλλά και από άλλες ομάδες. Στο τέλος όμως έπρεπε να αποφασίσω και δεν είχα ακόμη πρόταση από τον Άρη. Δεν ήξερα αν η προσφορά θα ερχότανε ή όχι. Και νόμιζα ότι ήτανε η στιγμή μου να αλλάξω και ότι έπρεπε να πάω για μια άλλη εμπειρία”.
–Πώς νιώθεις τη σχέση σου με τον Άρη;
“Μια ξεχωριστή σχέση και θέση στην καρδιά μου. Έχω παίξει σε αρκετές ομάδες αλλά με κάποιες ομάδες συμβαίνει όπως συμβαίνει στην εργασία του καθενός να συνδέεται με τους ανθρώπους, με κάποιες ομάδες νιώθω κάτι παραπάνω. Δέθηκα με την ομάδα με τους ανθρώπους της ομάδας και επίσης έχει σημασία το τι κάνεις μέσα στο γήπεδο. Να κάνεις καλές σεζόν. Αρχίζεις να νιώθεις καλύτερα. Όπως νιώθω δέσιμο, για παράδειγμα με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια γιατί τα χρόνια εκεί ήταν καλά, είχα καλό δέσιμο με τον κόσμο. Ο κόσμος βλέπει ότι τα δίνεις όλα, ότι μάχεσαι και μετά γίνεται πιο εύκολο”.
–Και στην Κύπρο την προηγούμενη σεζόν στο τέλος χάθηκε ένας τίτλος με την ΑΕΚ Λάρνακας όχι μόνο στο τελευταίο παιχνίδι έτσι όπως πήγε το πρωτάθλημα αλλά και στο προτελευταίο.
“Ναι, για μία ακόμη φορά ήταν τόσο κοντά αλλά δεν έγινε. Νομίζω ότι το αξίζαμε, ήμασταν η καλύτερη ομάδα, παίξαμε καλό ποδόσφαιρο. Δεν αρχίσαμε καλά τη σεζόν αλλά μετά το Νοέμβριο κάναμε ένα εντυπωσιακό come back και τελειώσαμε τη σεζόν πολύ ψηλά. Την προτελευταία αγωνιστική, με την Ανόρθωση το γκολ στο τελευταίο λεπτό της ισοφάρισης ήταν ίσως καθοριστικό. Και στο τελευταίο παιχνίδι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε. Παίξαμε καλύτερα αλλά είναι ένα παιχνίδι, δεν είναι εύκολο Και ο ΑΠΟΕΛ έκανε καλό παιχνίδι, έπαιζε στην έδρα του, δεν ήταν εύκολο. O τίτλος δεν ήρθε αλλά συνεχίζουμε. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, πρέπει να συνεχίζεις πάντα και να πιέζεις”.
–Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από τον Χουάν Φεράντο, τον νέο προπονητή;
“Συνεργαζόμαστε τώρα μόνο δύο βδομάδες, φαίνεται καλός προπονητής, κάνει καλή δουλειά, έχει καλές ιδέες, είναι τυπικός Ισπανός, θέλει να παίζει ποδόσφαιρο, να κάνουμε build up από την πίσω ζώνη, να παίζουμε ποδόσφαιρο, οπότε περιμένουμε μια καλή σεζόν για εμάς. Πρώτος στόχος είναι η Ευρώπη, θέλουμε να πάμε στην φάση των ομίλων οπότε ας πιέσουμε για αυτό. Είναι σημαντικό”.