Πρόκειται για μία χαρακτηριστική περίπτωση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς παραμένει διαρκώς στην «πρώτη γραμμή» και πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ένας από τους κορυφαίους Ελληνες προπονητές.
Στα 20 χρόνια που ασκεί την προπονητική, ο Γρηγορίου έχει μέσο όρο παραμονής σε κάθε ομάδα τον 1,5 χρόνο, ενώ έχει πετύχει αρκετές ανόδους και έχει κρατήσει τις ομάδες του εύκολα στην κατηγορία κάτω από αντίξοες συνθήκες. Παράλληλα, έχει στην συλλογή του οκτώ ευρωπαϊκά ματς (σ.σ. από τέσσερα με Πανιώνιο και Ατρόμητο και τέσσερις ευρωπαϊκές νίκες). Στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν είναι ο «άνθρωπος των ειδικών αποστολών», όπως τον έχουν χαρακτηρίσει ορισμένοι αδαείς, αλλά ένας καταξιωμένος και ικανότατος προπονητής.
«Οταν μια ομάδα αντιμετωπίζει μέγιστο πρόβλημα, αναζητά έναν πάρα πολύ καλό προπονητή, χωρίς να σημαίνει ότι τον πληρώνει και ανάλογα καλά», υποστηρίζει ο Γρηγορίου, μιλώντας στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Γρηγορίου είναι ένας προπονητής, που όχι μόνο δεν φοβάται τις προκλήσεις στο επάγγελμα του, αλλά θα έλεγε κανείς πως τις… επιδιώκει. Γεννημένος στις 19 Δεκεμβρίου 1973, έπαιξε ως αμυντικός στον Εθνικό Πειραιώς (1989-1996), στη Λάρισα (1997), στην Ξάνθη (1998), στη Νάουσα (1999), στο Χαϊδάρι (2000-2002) και στον Αγιο Δημήτριο (2002-2003), ενώ υπήρξε στέλεχος σε όλες τις «μικρές» εθνικές ομάδες.
Οταν αποφάσισε να «κρεμάσει» τα παπούτσια του, ασχολήθηκε σχεδόν αμέσως με την προπονητική σε Αγιο Δημήτριο, Αθηναϊκό, Φωστήρα, Αιολικό, Κόρινθο, Εθνικό (πλέι οφ Β` εθνικής), Δόξα Δράμας (άνοδο από Β` εθνική) και Πανσερραϊκό. Στη συνέχεια, ανέλαβε την Κέρκυρα στην Β` εθνική, οδήγησε τους «Φαίακες» στην Super League και την επόμενη χρονιά στην παραμονή, ενώ ακολούθησε το «άλμα» στην καριέρα του και η συνεργασία με τον Ατρόμητο. Αργότερα επέστρεψε στην Κέρκυρα και όταν αποχώρησε συνέχισε την προπονητική στον Πανιώνιο, στην Λάρισα, στην Λαμία και στον Ιωνικό.
Για να φθάσουμε στα μέσα του Δεκεμβρίου 2023, όταν ο έμπειρος προπονητής, αποφάσισε να αναλάβει το δύσκολο έργο να διατηρήσει τον ΠΑΣ Γιάννινα στα «σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε ακόμη μία μεγάλη πρόκληση της καριέρας του.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Γρηγορίου, εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σ΄αυτήν την απόφαση:
«Ο ΠΑΣ είναι πραγματικά μία μεγάλη ομάδα, με ισχυρό brand name. Ο κόσμος πραγματικά -το καταλαβαίνω απο την καθημερινότητα, αλλά και από τα αναρίθμητα μηνύματα που έλαβα προκειμένου να αποτελέσω μέλος αυτής της ομάδας- και βεβαια ο χαρακτήρας του γιού του αείμνηστου, Γιώργου Χρισοβασίλη, Παναγιώτη, καθώς και η πρόταση που δέχθηκα, ήταν τα στοιχεία ποου με έκαναν να αναλάβω, αλλη μια δύσκολη απσοτολή. Είναι σημαντικό, ομάδες όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα, να βρίσκονται στην Super League. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε. Τέτοιες ομάδες, τις έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Ποιά είναι, όμως, η κατάσταση στον «Αγιαξ της Ηπείρου», μετά την απώλεια του Γιώργου Χριστοβασίλη;
«Εννοείται οτι υπήρξε ένας σπουδαίος παράγοντας. Είναι μία τεράστια απώλεια, όχι μόνο για τον ΠΑΣ, αλλά για όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο», τονίζει ο Γρηγορίου και συνεχίζει: «Αυτό όμως που διαπίστωσα μιλώντας με τον Παναγιώτη και γενικά με την οικογένεια, είναι οτι η αγαπη για τον ΠΑΣ Γιάννινα είναι τεράστια. Θεωρούν την ομάδα «παιδί τους» και οχι μια απλή εταιρεία. Και προφανώς θέλουν στην μνήμη του πατέρα τους να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο και να «προστατεύσουν το παιδί τους με τον καλύτερο τρόπο».
Κάτοχος διπλώματος UEFA Pro, ο Γρηγορίου χαρακτηρίζεται ως προσιτός όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες, αυστηρός όταν το επιβάλουν οι περιστάσεις και σε κάθε περίπτωση, γνώστης του σύγχρονου ποδοσφαίρου, με διάθεση για διαρκή επιμόρφωση πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Μάλιστα, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και «προφήτης», καθώς σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το 2016, είχε προβλέψει την εντυπωσιακή καριέρα του Πεπ Γκουαρντιόλα, ενώ είχε επισημάνει ότι βρισκόμαστε πολλά χρόνια… πίσω, σε σχέση με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Σήμερα, επτά χρόνια μετά, φαίνεται πως η κατάσταση παραμένει ίδια. Ποιά είναι η γνώμη του Γρηγορίου για τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και τι θα πρέπει να αλλάξει στο άμεσο μέλλον;
«Δεν είμαστε απλά στάσιμοι, αλλά κάνουμε βήματα προς τα πίσω», δηλώνει ο Ελληνας προπονητής κι εξηγεί: «Γνωρίζετε ότι μου αρέσει να ταξιδεύω. Εχω ξοδέψει χρόνο και χρήματα για να γυρίσω τον κόσμο. Τόσο για επιμόρφωση, όσο και για να δω την φιλοσοφία που υπάρχει σε πολλά άλλα κράτη, για το πώς είναι το ποδόσφαιρο εκεί. Δυστυχώς, βλέποντας και την βαθμολογία μας στην UEFA, προκύπτει ότι τα βήματα που κάνουμε, είναι προς τα πίσω. Οταν δεν νοιάζεσαι για το καλό του προϊόντος, αλλά για το προσωπικό σου εγώ, είναι λογικό ότι προϊόντος του χρόνου, το ποδόσφαιρο θα μείνει στάσιμο. Τόσο σε επίπεδο διαιτησίας, όσο σε συλλογικό, αλλά και εθνικών ομάδων, δεν υπάρχει καμμία βελτίωση. Και χάσαμε κι αυτό που είχαμε. Κάποτε βγάζαμε 1-2 ομάδες στο Champions League αυτήν την στιγμή, μοιάζει με… όνειρο να έχουμε μία ομάδα στους ομίλους. Αυτό που πρέπει να αλλάξει άμεσα, είναι να αφήσουμε το εγώ και να πάμε στο εμείς. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι διατεθειμένοι, μέσα από το γενικό καλό, να υπάρξει το συλλογικό καλό, αλλά δεν βλέπω διάθεση και παραμένω απαισιόδοξος».
Αριστος γνώστης του ποδοσφαίρου, ο Γρηγορίου είχε πει σ’ εκείνη την συνέντευξη, ότι το πρώτο πράγμα που θα έκανε για την βελτίωση της κατάστασης, θα ήταν να «φέρει πίσω τον κόσμο». Ομως οι φίλαθλοι απομακρύνονται από τα γήπεδα και ο λόγος είναι τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα βίας. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, που βρίσκει έδαφος στα γήπεδα; Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης; Τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, είναι προς την σωστή κατεύθυνση;
«Αντί να φέρουμε τον κόσμο στα γήπεδα, φθάσαμε στο σημείο να παίζουμε δύο μήνες χωρίς φιλάθλους. Και για εμάς (σ.σ. στον ΠΑΣ Γιάννινα), είναι ένα μέτρο που αισθανόμαστε πολύ περισσότερο από άλλες ομάδες. Πραγματικά αυτό το μέτρο είναι κάτι σαν «μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται. Ακόμη και σ’ αυτούς που είχαν την διάθεση να δουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, τους αφαιρούμε αυτήν την «σπίθα» να περνούν καλά δύο ώρες την εβδομάδα με την αγαπημένη τους ομάδα. Δεν ξέρω σε τί μπορεί να ωφελήσει αυτό το μέτρο. Δηλαδή σε δύο μήνες θα είναι όλα καλά. Αυτές οι… περιβόητες κάμερες, έχουν ξανατοποθετηθεί, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν νόμοι, αλλά δεν τηρούνται. Ας ευχηθούμε ότι αυτήν την φορά, θα εφαρμοσθούν. Η βία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και βρίσκει πιό εύκολα πρόσβαση στο γήπεδο. Εχει διεισδύσει γενικά στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο, επειδή είναι το λαοφιλέστερο παιχνίδι, με αποτέλεσμα να εισχωρούν ακραία και αντισυμβατικά στοιχεία. Ωστόσο, πιστεύω ότι είναι και σημεία των καιρών»…
Εμπνευσμένος από τον Λάκη Πετρόπουλο και τον Γιάννη Κυράστα, ο Γρηγορίου παρακολουθεί στενά τα τεκταινόμενα στον διεθνή χώρο. Ποιά είναι η άποψη του για την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σχετικά με την υπό δημιουργία ευρωπαϊκή Super League;
«Είναι κάτι που ήθελαν κάποιες ομάδες, το επιχείρησαν και το πέτυχαν. Δημιουργείται μια «νέα τάξη πραγμάτων, που δεν θα είναι υπό την σκέπη της UEFA. Εχω την άποψη ότι πάντα, κάτι καινούργιο θα πρέπει να το δούμε για να το κρίνουμε. Θα περιμένω τον χρόνο, για να διαπιστώσουμε εάν είναι λειτουργικό και πώς θα κυλήσει».
Σε τρεις μήνες η εθνική ομάδα, καλείται να διεκδικήσει την πρόκριση στα τελικά του Euro 2024. Πώς κρίνει ο έμπειρος προπονητής αυτήν την προσπάθεια; Και πώς αντιμετωπίζει το γεγονός ότι στην συντριπτική πλειονότητα τους, οι Ελληνες διεθνείς αγωνίζονται στο εξωτερικό;
«Μετά από πολλά χρόνια, έχουμε αυτήν την ευκαιρία. Αν και κατά την άποψη μου, θα έπρεπε να διεκδικήσουμε την πρόκριση στο εντός έδρας ματς με την Ολλανδία. Επρεπε να έχουμε περισσότερο θράσος και να προσπαθήσουμε να προκριθούμε απ’ ευθείας. Παρ΄όλα αυτά, είναι κάτι ελπιδοφόρο ότι ξαναδιεκδικούμε την πρόκριση σε μία διοργάνωση εθνικών ομάδων. Προφανώς και είμαστε το φαβορί και πρέπει να τα καταφέρουμε. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για μία επιτυχία τέτοιου μεγέθους, που εάν την εκμεταλλευθούμε, μπορεί να υπάρξει ώθηση στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Μία από τις μεγάλες… πληγές του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους παράγοντες στο εγχώριο προϊόν, τόσο σε επίπεδο παικτών, όσο και προπονητών. Ποιά είναι η άποψη του Γρηγορίου γι’ αυτό το διαχρονικό φαινόμενο;
«Πρόκειται γι αυτό που προανέφερα. Πάντα το άγνωστο, κερδίζει χρόνο. Αρα έχω την εντύπωση, ότι αρκετοί πρόεδροι επιλέγουν ξένους, προσπαθώντας είτε να κερδίσουν τον κόσμο, που περιμένει να δει το άγνωστο, είτε να «πιάσουν το τζόκερ», με τις πιθανότητες επιτυχίας, να είμαι μία στις δέκα! Είναι πραγματικά απορίας άξιο, ότι το καλοκαίρι αρκετές ομάδες μπαίνουν σε αυτού του είδους τους πειραματισμούς με ξένους προπονητές να δοκιμάσουν εαν μπορούν να κάνουν κάτι σημαντικό και έπειτα μπαίνουν σε μεγάλες περτπέτειες. Κι επανερχόμαστε σ΄αυτά που είπα στην αρχή, δηλαδή ότι όταν ο ασθενής νοσήσει σοβαρά, ψάχνουμε τον καλύτερο γιατρό, γιατί δεν υπάρχει το δικαίωμα του λάθους. Και επιλέγουν Ελληνα προπονητή, ο οποίος οκτώ φορές στις δέκα, τα καταφέρνει. Δεν έχει να ζηλέψει κάτι ο Ελληνας προπονητής. Νομίζω ότι ξοδεύουμε χρόνο και χρήμα και είμαστε πιό καταρτισμένοι από πολλούς ξένους. Δεν είναι εγωϊστικό, είναι ρεαλιστικό. Και αποδεικνύεται από το τί υπάρχει σε μία ομάδα και τί πρέπει να κάνεις όταν την αναλαμβάνεις».
Ο προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην Ελλάδα, που έχει διαμορφώσει έτσι τα δεδομένα της ζωής του, ώστε να μπορεί να επιλέξει πού και πότε θα εργασθεί. Αυτό το στοιχείο αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο» για την διασφάλιση της ακεραιότητας και της φερεγγυότητας στον χώρο του ποδοσφαίρου, που μαστίζεται από φαινόμενα διαφθοράς σε παγκόσμιο επίπεδο. Σ’ εκείνη την συνέντευξη του 2016, μας είχατε πει πως «θα είναι θαύμα εάν σταματήσει να υφίσταται η διαφθορά, καθώς οπουδήποτε διακινείται χρήμα, υπάρχει διαφθορά. Στην πολιτική, στα ναρκωτικά, στην σόου μπιζ. Δεν θα μπορούσε να ξεφύγει το ποδόσφαιρο. Σε διεθνές επίπεδο, η διαφθορά είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, στο στοίχημα, στους μάνατζερ, στους διαιτητές». Τι λέει για το «φλέγον» αυτό ζήτημα ο Μιχάλης Γρηγορίου, επτά χρόνια μετά;
«Τα πράγματα είναι ίδια και χειρότερα. Ισχύουν στο ακέραιο όσα είχαμε πει. Και τώρα, η κατάσταση είναι χειρότερη. Κι επαναλμβάνω συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι παρα πολύ δύσκολο να αλλαξει κάτι. Οταν μετα απο επτά χρονια τα πράγματα ειναι χειρότερα, πώς να είσαι αισιόδοξος»;
Ο Γρηγορίου ξέρει το ποδόσφαιρο «απ’ έξω κι ανακατωτά». Κατά συνέπεια, είναι από τους καταλληλότερους για να δώσει την εκτίμηση του, σχετικά με την «μάχη του τίτλου» και τον υποβιβασμό.
«Από το καλοκαίρι, σε διάφορες συνεντεύξεις μου σε ραδιόφωνο και τηλεόραση για τα προκριματικά ματς των ελληνικών ομάδων, τόλμησα να εκτιμήσω (σ.σ. επειδή στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν προβλέψεις) ότι εφέτος θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα και οι τέσσερις «μεγάλοι». Και πως δεν θα έχουμε το «φαινόμενο» του… μόνιμου πρωταθλητή, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια με τον Ολυμπιακό ή «μάχη» δύο ομάδων για τον τίτλο.
Αρκετοί παραξευνεύθηκαν με αυτήν την τοποθέτηση, θεωρώντας ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει τους υπόλοιπους τρεις και λογικά, θα διεκδικούσαν τον τίτλο δύο ομάδες, χωρίς να γνωρίζουν ποιές. Το γεγονός ότι υπάρχουν τέσσερις διεκδικητές -νομίζω για πρώτη φορά- προσδίδει τεράστιο ενδιαφέρον και εκτιμώ ότι αυτή η «μάχη» θα συνεχισθεί έτσι μέχρι το τέλος, αλλά και στα play offs. Είναι κάτι που παράγει «αχτίδες αισιοδοξίας» για το ποδόσφαιρο μας. Και είναι κρίμα που δεν μπορεί να το παρακολουθήσει ο κόσμος δια ζώσης και βλέπουμε αυτό το «άψυχο» πράγμα στις εξέδρες, που προφανώς δεν αρέσει σε κανένα. Για τον υποβιβασμό, η αλήθεια είναι οτι φαινομενικά αυτήν την στιγμή τρείς ομάδες αντιμετωπίζουν μείζον πρόβλημα. Εμείς (σ.σ. ο ΠΑΣ Γιάννινα), η Κηφισιά και ο Παναιτωλικός. Από την εμπειρία μου όμως -όταν ανέλαβα την Λαμία είχε δύο βαθμούς σε 10 ματς και ο ΠΑΣ με τον Γιαννίκη προπονητή ήταν η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος και νομίζω είχε περισσότερους από 10 βαθμούς και τελειώσαμε το πρωτάθλημα με 35 βαθμούς έκαστος- κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Υπάρχουν ακόμη 18 ματς και 54 βαθμοί και πραγματικά, από την εξάδα και κάτω, κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής. Θεωρώ ότι θα γίνει «μάχη» μέχρι το τέλος».
Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και μία συνέντευξη δεν θα μπορούσε να κλείσει με κάτι άλλο, εκτός από τις ευχές του πρωταγωνιστή:
«Οι ευχές μου -και είναι μέσα από την καρδιά μου και όχι τυπικές- είναι υγεία για όλον τον κόσμο μετά απ΄αυτά που περάσαμε την τελευταία τριετία. Και ειρήνη, μετά απ’ αυτά τα συγκλονιστικά που συμβαίνουν, αρχικά στην Ουκρανία και ακολούθως στην Γάζα. Μιλώντας γι’ αυτά τα υπερπολύτιμα αγαθά, που βιώσαμε και βιώνουμε στο… πετσί μας -και δεν υα αναφέρουμε ως κλισέ- δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτε άλλο»…
Πηγή: ΑΠΕ