Η Μίλαν ήρθε σε συμφωνία με τον Πάολο Φονσέκα για ένα τριετές συμβόλαιο και θα γίνει ο πρώτος Πορτογάλος στην ιστορία του συλλόγου. Ο Φονσέκα είναι ο αντικαταστάτης του Στέφανο Πιόλι και η Μίλαν είναι η δεύτερη ομάδα στην Ιταλία που θα δουλέψει στην καριέρα του μετά τη Ρόμα. Ο μισθός του θα είναι 3 εκατ. ευρώ συν τα μπόνους.
Οι παίκτες και τα μέλη του επιτελείου της Μίλαν πέταξαν στην Αυστραλία για μια φιλική περιοδεία όπου θα συναντήσουν επίσης την εγχώρια αντίπαλο Ρόμα. Ο Ντανιέλε Μπονέρα ηγήθηκε της ομάδας στην Αυστραλία, ενώ ο Φονσέκα διορίστηκε επίσημα μετά το τελευταίο παιχνίδι για τη σεζόν. Το συμβόλαιο του Φονσέκα με τη Λιλ λήγει τον Ιούνιο του και ο Πορτογάλος για να συμφωνήσει με τη Μίλαν, απέρριψε και πρόταση από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ, ώστε να επιστρέψει στη Serie A.
Διαθέσιμος και ελεύθερος, ήταν και ο Αντόνιο Κόντε, αλλά είναι τόσο προφανές γιατί επέλεξαν τον Φονσέκα. Είναι ειλικρινά ένα μυστήριο. Αλλά ακόμη πιο μπερδεμένο είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για έναν Ιταλό προπονητή. Υπήρχαν πολλές ελεύθερες και λιγότερο αγχωτικές επιλογές από τον Κόντε, και επίσης καλές: Σάρι, Ντε Ζέρμπι...Ακόμα και η Νάπολι φλέρταρε τον Γκασπερίνι, όχι όμως η Μίλαν. Για τον Τιάγκο Μότα, κουβέντα, τον πρόλαβε η Γιουβέντους, που προχώρησε πολύ νωρίτερα, όταν η Μιλαν ακόμα πίστευε ότι μπορούσε να επιβεβαιώσει τον Πιόλι, το τέλειο άλλοθι.
Φαίνεται ότι πίσω από την επιλογή του Φονσέκα κρύβεται και η υποστήριξη του Ιμπραχίμοβιτς, ενός αόρατου συμβούλου της ιδιοκτησίας, χωρίς επίσημο ρόλο στη Μίλαν. Αντιμετωπίζει την πιο δύσκολη δουλειά, σε έναν σύλλογο όπου οι ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να είναι «λίγοι». Θα είναι στο χέρι του να υπερασπιστεί τον Φονσέκα, να τον κάνει πιο δυνατό, να τον προστατεύσει μπροστά στις αρχικές δυσκολίες, που υπάρχουν πάντα σε κάθε προπονητική σχέση. Αν, ωστόσο, η επιλογή του Φονσέκα περνούσε πάνω από το κεφάλι του Ίμπρα, τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεκινήσουν πολύ άσχημα.
Ο Φονσέκα έκανε εξαιρετική δουλεία στον πάγκο της γαλλικής Λιλ, είναι ένας αξιοπρεπής προπονητής, έχει ξεκάθαρες ιδέες, πιστεύει στο επιθετικό ποδόσφαιρο και στοχεύει στα αποτελέσματα μέσα από ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού. Δεν έχει προπονήσει ποτέ μια ομάδα με τόση ιστορία , τουλάχιστον τόσο δυνατή όσο η Μίλαν, και φιλόδοξη όπως η Μίλαν. Γνωρίζει την Ιταλία και αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τα άλλα ξένα ονόματα που κυκλοφορούν τις τελευταίες εβδομάδες.
Η πέμπτη θέση που κατέκτησε με τη Ρόμα το 2020 παραμένει το πρόσφατο καλύτερο αποτέλεσμα του συλλόγου, παρά την τριετή θητεία του Μουρίνιο. Και αυτή ήταν επίσης η τελευταία φορά που η Ρόμα τερμάτισε μπροστά από τη Μίλαν (έκτη). Την επόμενη σεζόν, τερμάτισαν έβδομοι, σε μια ομάδα που έβαλε παίκτες με αποκλεισμό. Ο Μουρίνιο τον αντικατέστησε και με ενισχυμένη ομάδα κατάφερε να κερδίσει μόνο 1 βαθμό παραπάνω στο πρωτάθλημα. Όσοι τον γνωρίζουν καλά τον περιγράφουν ως έναν ευθύ, ειλικρινή άνθρωπο. Ο νέος ρόλος είναι διεγερτικός, αλλά τα τεχνικά θεμέλια είναι εκεί. Η Μίλαν δεν αξίζει 19 βαθμούς λιγότερους από την Ίντερ, όπως λέει ο πίνακας του πρωταθλήματος. Η Μίλαν δεν αξίζει τις 6 σερί ήττες σε ντέρμπι υπό τις οδηγίες του Στέφανο Πιόλι από τον Σιμόνε Ιντζάγκι και την Ίντερ.
Το πρώτο καθήκον του θα είναι να αποκαταστήσει την αυτοπεποίθηση και τους ρόλους στους αμυντικούς, οι οποίοι φάνηκαν πιο αδύναμοι αυτή τη σεζόν από ό, τι είναι στην πραγματικότητα, λόγω σφαλμάτων όχι μόνο δικών τους. Η Μίλαν χρειάζεται αναδιοργάνωση, όπως όλες οι ομάδες, αλλά σίγουρα όχι ανασυγκρότηση. Χρειάζονται έναν σέντερ φορ, έναν νεαρό, δυνατό επιθετικό. Καλό θα ήταν να επιβεβαιωθούν όλα τα καλά, αλλά φαίνεται αδύνατο.