Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής τόνισε πως πλέον αποφεύγει να βγει από το σπίτι και πως προτιμάει να πίνει μόνος του. Παράλληλα, απέδωσε το πρόβλημα με τον αλκοολισμό σε ένα περιστατικό από την παιδική του ηλικία, το οποίο δεν κατάφερε να ξεπεράσει.
Αρχικά, ο Γκασκόιν δήλωσε: «Κάποτε ήμουν ένας ευτυχισμένος αλκοολικός. Πλέον όχι, είμαι λυπημένος αλκοολικός. Δε βγαίνω να πιω, πίνω στο σπίτι. Ο κόσμος ξέρει τον Γκασκόιν αλλά όχι τον Γκάζα. Ακόμα κι εγώ συχνά δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Αν θέλω να καταστρέψω τη μέρα μου, απλά πάω στην παμπ. Αν θέλω μια καλή μέρα πάω για ψάρεμα. Το πρόβλημα δεν είναι το να πίνεις, αλλά το μετά. Όταν βλέπω το κινητό με 30 αναπάντητες, ξέρω ότι έχω θέμα».
Στη συνέχεια, ο 56χρονος Άγγλος αναφέρθηκε στο περιστατικό που τον «σημάδεψε»: «Όταν ήμουν 12 χρόνων πήγαμε σε ένα μαγαζί και υπήρχε ένα φορτηγάκι με παγωτά απ’ έξω και φώναξα: “Τρέξτε γρήγορα, θα αργήσουμε”. Ο Στέφεν έτρεξε μπροστά μας, ήταν ένα μέτρο πιο πέρα και όταν πέρασε μπροστά από το φορτηγάκι, αυτό τον χτύπησε. Τον πέταξε πολύ μακριά. Έτρεξα πάνω του, τού μιλούσα, είχε το κεφάλι του στο μπούτι μου και τα χείλη του κινούνταν. Νόμιζα ότι θα γίνει καλά, αλλά όχι. Αυτές ήταν οι τελευταίες του κινήσεις. Θυμάμαι να είμαι 12 χρονών και να σηκώνω ένα πτώμα έξω από το φέρετρο. Φιλούσα τη σωρό του, την αγκάλιαζα και τού ζητούσα συγγνώμη. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήταν τραγικό».