Η Εθνική Ελλάδος ολοκλήρωσε το 2024 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κέρδισε όλα τα παιχνίδια με τους αντιπάλους του βεληνεκούς της, νίκησε την αγγλία στο Γούμπλεϊ, έφερε ισοπαλία με την Γαλλία στη Νέα Φιλαδέλφεια και την κόντραρε στο Παρίσι, ενώ αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Γεωργία και έχασε την ευκαιρία να βρεθεί ξανά σε μια μεγάλη διοργάνωση. Αν προσθέσετε και το φιλικό με την Γερμανία στο οποίο είχε εξαιρετική εικόνα, τότε αντιλαμβάνεστε γιατί η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη.
Το θετικό πρόσημο αποτυπώνεται περίτρανα και στο FIFA Ranking όπου μετά από επτά χρόνια θα βρεθεί ψηλότερα από την 40ή θέση, για την ακρίβεια θα πατήσει στο 39. Επίσης μετά από πολλά χρόνια θα βρεθεί σε δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας σε προκριματική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Μπροστά της έχει μια ακόμα πρόκληση, όταν τον Μάρτιο θα κληθεί να αντμετωπίσει μια εκ των Σκωτίας, Σερβίας, Δανίας και Βελγίου για την άνοδο στην πρώτη κατηγορία του Nations League. Εν ολίγοις, η εθνική αλλάζει επίπεδο.
Οι καλύτερες κληρώσεις θα μας φέρνουν στα προκριματικά αντιμέτωπους με ομάδες χαμηλότερου βεληνεκούς από αυτές που αντιμετωπίζαμε τα τελευταία χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορεί να βάζει περισσότερους βαθμούς στο σακούλι του FIFA Ranking. Όλο αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη στο μέλλον αρκεί να παραμείνει το ίδιο σοβαρή όπως παρουσιάζεται την τελευταία πενταετία.
Σε αυτή την εξελικτική διαδικασία λοιπόν τα εύσημα πάνε και στον Τζον Φαν΄τ Σχιπ που έθεσε τις βάσεις για να γίνει η εθνική και παλι ομάδα και να αποκτήσει στεγανά. Σπουδαία εξέλιξη. Τα εύσημα πάνε και στον Γκουστάβο Πογέτ που πήρε την ομάδα από τον Φαν΄τ Σχιπ και την εξέλιξε σε μια ομάδα που παίρνει όλα τα must win παιχνίδια. Όλα εκτός από ένα. Σπουδαία εξέλιξη κι αυτή.
Και τέλος τα εύσημα πάνε και στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που πήρε μια ομάδα έτοιμη, αλλά απογοητευμένή από τον αποκλεισμό από τη Γεωργία και της εμφύσησε πνεύμα νικητή και πίστη ότι μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Σπουδαία εξέλιξη. Κι έτσι κάπως πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη της δεκαετίας και μια από τις μεγαλύτερες της ιστορίας της στο Γουέμπλεϊ απέναντι στην Αγγλία. Η Ελλάδα ήθελε μια υπέρβαση και την πέτυχε. Το 2025 θα χρειαστούν κι άλλες υπερβάσεις για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί στο τέλος του επόμενου έτους την επιστροφή σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Τα περισσότερα εύσημα σε αυτή την εξελικτική διαδικασία φυσικά πάνε στους παίκτες της ομάδας, καθώς αυτό το γκρουπ παικτών μεγάλωσε μαζί. Αυτοί οι παίκτες εκτός από ταλαντούχοι, μέσα σε αυτά τα χρόνια εξελίχθηκαν και ατομικά. Και κατάφεραν να σηκώσουν το βάρος μιας ομάδας που πάλευε να αναγεννηθεί από τις στάχτες της. Και ο κάθε ένας έβαλε τον εαυτό του κάτω από το σύνολο και μόνο τέτοια παιδιά χωράνε ανάμεσά τους. Και τέτοιους εντάσσουν προσεκτικά αυτά τα χρόνια οι προπονητές της ομάδας. Σίγουρα κάποιοι αδικούνται. Αλλά η “δεξαμενή” έχει ανοίξει.
Αυτοί οι παίκτες αυτά τα πέντε χρόνια βρήκαν και δημιούργησαν τη δική τους προσωπικότητα. Και έφτιαξαν και την προσωπικότητα της ομάδας. Ναι η εθνική μας ομάδα έχει και πάλι προσωπικότητα. Και νικά την Αγγλία. Και όταν χάνει από την Αγγλία αντιδρά άμεσα. Ελέγχει τα συναισθήματά της η ομάδα πια. Την απογοήτευση την κάνει “καύσιμο” και τη χαρά τη ζει για μια μέρα. Και προχωρά μπροστά έως τον τελικό στόχο. Με κάθε νέο μέλος της να εντάσσεται ομαλά και να νιώθει οικεία σε αυτό το γκρουπ. Γιατί μόνο όταν νιώθεις οικεία βγάζεις τον καλύτερό σου εαυτό. Και τα παιδιά τον βγάζουν, τα δίνουν όλα, άρα; Τα συμπεράσματα δικά σας. Αυτή η εξελικτική διαδικασία πάντως, με όλα τα παιδιά που έρχονται από πίσω, μοιάζει να μην έχει ταβάνι.
Και για μας τους φιλάθλους της ομάδας; Εύχομαι οι 60.000 που πήγαν στο ΟΑΚΑ στο ματς με την Αγγλία να παραμείνουν 60.000 και στο ματς του Μαρτίου.