Περιγράφοντας τον αγώνα της Γεωργίας με το Λουξεμβούργο, επιβεβαιώθηκε στο μυαλό μου κάτι λογικό.
Αν η Ελλάδα δεν πάρει την πρόκριση από αυτό το final-4 είναι αποτυχία αλλά, ας μην σκεφτόμαστε το κακό. Άλλωστε τα παιδιά έδειξαν στον αγώνα με το Καζακστάν ότι είναι απόλυτα συγκεντρωμένα στον στόχο και έχουν την ενεργεια, την διάθεση, τον τρόπο και την ποιότητα να τα καταφέρουν.
Αγωνιστικά ο μόνος λόγος που υπάρχει ισορροπία στην αναμέτρηση της Γεωργίας με την Ελλάδα είναι ότι το ματς θα γίνει στην Τυφλίδα. Οι δύο ομάδες δεν μπορούν να συγκριθούν σε κανένα άλλο αγωνιστικό κομμάτι καθώς σε κάθε γραμμή, στο σύνολο της, είμαστε καλύτεροι.
Ένας Κβαρατσκέλια, όσο καλός και αν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να τρομάζει μια καλύτερη ομάδα.
Αυτό που έδειξαν οι Γεωργιανοί πάντως είναι ότι θα παλέψουν με όλο τους το είναι για να βρεθούν στην τελική φάση. Θα πέσει αρκετό ξύλο δηλαδή και έχουν τα κορμιά για να το κάνουν. Το δυνατό τους σημείο δεν είναι ο Κβαρατσκέλια αλλά η αμυντική τριάδα με τον τερματοφύλακα. Ο Μαμαρντασβίλι έχει μπροστά του Κβιρκβέλια, Κασία και Ντβάλι και αυτοί, σαν μπλοκ άμυνας δουλεύουν καλά, τρέχουν αρκετά, βγαίνουν πρώτοι στην μπάλα και αν δεν το κάνουν… βαράνε στο ψαχνό γιατί ξέρουν ότι αν χάσουν παίκτη, υστερούν σε ταχύτητα.
Σίγουρα με την Ελλάδα το σχήμα τους δεν θα είναι τόσο θαρραλέο όσο με το Λουξεμβούργο όπου ήξεραν ότι είναι καλύτεροι και ρίσκαραν με την ενδεκάδα τους. Σε εκείνο το παιχνίδι έπαιξαν με 3-3-2-2 αλλά νομίζω ότι με την Ελλάδα ο Γουίλι Σανιόλ θα πάει σε ένα 3-4-1-2 με έναν αμυντικό μέσο παραπάνω στο κέντρο.
Η μεγάλη μας διαφορά και ίσως το σημείο που πρέπει να τους χτυπήσουμε είναι τα άκρα. Εκτός ότι έχουν έναν παίκτη σε κάθε πλευρά ο οποίος μόνο σε νούμερα να το δεις, θα βρίσκεται μεταξύ δύο Ελλήνων – και αν είναι οι Κακαμπάτζε και Σενγκέλια μιλάμε για επιθετικούς μπακ – δεν υπάρχει και η σωστή κάλυψη και απόσταση από τα χαφ. Το Λουξεμβούργο έπαιξε δέκα λεπτά ποδόσφαιρο στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου. Έβγαλε μια σπουδαία φάση με δημιουργία από αριστερά και ένα γκολ το οποίο δεν μέτρησε γιατί στην άλλη περιοχή νωρίτερα είχε γίνει φάουλ το οποίο άφησε και την ομάδα με δέκα παίκτες. Εκεί το ματς τελείωσε.
Δεν είναι κάτι που πρέπει να μας τρομάζει η Γεωργία. Τέτοιες ομάδες εμείς πρέπει να τις τρομάζουμε και αν η εκκίνηση είναι τόσο καλή όπως με το Καζακστάν θα τους τρομάξουμε γρήγορα αλλιώς η βραδιά ίσως πάει μακριά και δεν θέλεις τέτοιο ματς να κριθεί στην τύχη.
Πρέπει γρήγορα, με σεβασμό και με την ποιότητά σου να κάνεις στην άκρη και το τελευταίο εμπόδιο.