Ο Στέφανος Καπίνο μίλησε στους Νίκο Τζουάννη και Λίλα Κουντουριώτη τόσο για το πώς τα περνάει στη Γερμανία και στη Βρέμη αλλά και για το αν θα γύριζε στην Ελλάδα είτε για τον Παναθηναϊκό είτε για τον Ολυμπιακό.

Ο Στέφανος Καπίνο μίλησε στους Νίκο Τζουάννη και Λίλα Κουντουριώτη τόσο για το πώς τα περνάει στη Γερμανία και στη Βρέμη αλλά και για το αν θα γύριζε στην Ελλάδα είτε για τον Παναθηναϊκό είτε για τον Ολυμπιακό.

Αναλυτικά:

“Με κούρεψε η κοπέλα μου, δεν το έχει πολύ αλλά όλα μια χαρά. Καλά είναι εδώ, κάνουμε προπονήσεις εδώ και καιρό, στην αρχή ατομικά, εδώ και δύο εβδομάδες κάνουμε σε γκρουπ, είναι ακόμα μπερδεμένα τα πράγματα με το πότε θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Κυκλοφορούν διάφορα. 

Με το που πηγαίνουμε στα αποδυτήρια πηγαίνουμε στον γιατρό και μας μετράει θερμοκρασία, δεν επιτρέπεται να κάνουμε μπάνιο στα αποδυτήρια, κάνουμε την προπόνησή μας, κάνουμε τις θεραπείες μας και μετά σπίτι για μπάνιο. Η ζωή του ποδοσφαιριστή ειδικά στο εξωτερικό είναι πιο πολύ στο σπίτι. Το νιώθω και με χαλάει στο γήπεδο που είμαστε 4-5 άτομα. 

Από την αρχή εμείς δεν είχαμε να στείλουμε μηνύματα, πρέπει να είμαστε μαζί μόνο δύο άτομα, εδώ στη Γερμανία κάνει εκπληκτικό καιρό εδώ και ένα μήνα, όλοι είναι έξω και δεν καταλαβαίνουν στα πάρκα και στο ποτάμι. Το σύστημα υγείας εδώ είμαι σίγουρα πολύ καλό. Είναι κάτι που σου δίνει αυτοπεποίθηση, οι Γερμανοί ακούνε, δεν θα ρωτήσουν περισσότερα. Δεν θα αμφισβητήσουν κανέναν ειδικό. 

Γενικά, έχουν ακούσει ότι είμαστε σε καλή κατάσταση. Τους παραξενεύει το μήνυμα που στέλνουμε, εγώ χαίρομαι που τους λέω ότι τα πράγματα είναι καλά. Το πλάνο ήταν να ξεκινήσουμε 9 Μαΐου. Μετά πήγε στις 16 και ακόμα όλα είναι μετέωρα. Δεν έχουμε ξεκινήσει όλη η ομάδα μαζί οπότε έχουμε δρόμο. Ακόμα δεν ξέρει κανένας. Μόλις δώσει η κυβέρνηση το οκ για μία μίνι προετοιμασία, τότε θα ξέρουμε πιο σίγουρα. 

Έχω λιώσει στα πάντα. Τικ τοκ, μάνατζερ, μαγειρική, σειρές. Για όλα κάνουμε πρόβες χαχαχα. Έχει πλάκα και μου αρέσει. Είναι εθιστικό και περνάει ωραία η ώρα. Μάνατζερ ξεκινάω με Σκωτία και τώρα είμαι 2030 με την Έβερτον, έχω γίνει προπονητής και είμαι άνεργος χαχαχα. Το επόμενο challenge είναι να γίνω σαν τον Πετρετζίκη και πριν την καραντίνα δεν ήξερα να κάνω τοστ. Δεν μου αρέσει να πλένω πιάτα οπότε το ριξα στο μαγείρεμα. Ευτυχώς μαγειρεύει καλά. 

Ήμουν πολύ τυχερός με τη Βέρντερ. Έκανα το καλύτερο που ήρθα. Είμαι πολύ χαρούμενος και με την πόλη και με την ομάδα και όλα είναι πολύ καλά. Τα της Ελλάδος τα βλέπω πιο καθαρά. Τώρα που έχω συνειδητοποιήσει τα πράγματα, μου κακοφαίνονται κάποια πράγματα, υπάρχουν προοπτικές και συνεχώς γίνονται τα ίδια λάθη. Ασχολούμαστε περισσότερο με τα εξωαγωνιστικά ενώ πρέπει να εστιάσουμε στο άθλημα και το πως αυτό θα βελτιωθεί. Εγώ νιώθω τυχερός με την πορεία μου και είμαι σε ηλικία που έχω ακόμα πολλά να δώσω. Είμαι ακόμα 26. Αυτό που θα άλλαζα θα ήταν να μείνω στο εξωτερικό απ’ την πρώτη φορά που έφυγα. Δεν είναι εύκολο. Όταν φεύγεις στο Μάιντζ και δεν έχεις την ασφάλεια του περιβάλλοντος σου κακοφαίνεται. Αν είχα μείνει θα είχα κερδίσει πολλά περισσότερα αλλά δεν μετανιώνω τίποτα. 

Σίγουρα έχω κάνει λάθη, είναι όμως και το πως θα διαχειριστεί η χώρα, το εκάστοτε σωματείο, ούτε ο Σωτήρης, ούτε ο Χάρης κατάφεραν να σταθεροποιηθούν. Δεν είναι εύκολο όταν κάνεις το μπαμ στα 17 σου να μπορέσεις να σταθεροποιηθείς και να το διαχειριστείς. Χρειάζονται σωστοί άνθρωποι γύρω σου για να μπορέσουν να σε κρατήσουν χαμηλά. Σίγουρα δεν ήμουν έτοιμος ψυχολογικά να φύγω την πρώτη φορά. Πρώτα πρέπει να είσαι έτοιμος ψυχολογικά. Τότε δεν ήθελα να φύγω από τον Παναθηναϊκό. Ένιωθα ότι παίζοντας Τσάμπιονς Λιγκ θα μπορούσα να φύγω ακόμα πιο έτοιμος. Η ομάδα είχε ανάγκη από χρήματα και καταλαβαίνω τη μεριά τους. Δεν μπορώ να πω κάτι. Δεν ρίχνω την ευθύνη σε κανέναν. 

Ήταν δύσκολη απόφαση πολύ να πάω στον Ολυμπιακό. Ήμουν μικρός και κάποια πράγματα δεν ήξερα πως να τα διαχειριστώ. Ήθελα τόσο πολύ να γυρίσω στην Ελλάδα, έβλεπα ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε έρθει όπως θα το ήθελα εγώ. Θα μπορούσα να έχω πάει ως δανεικός. Τότε είχε και τον Στιλ. Από τον Ολυμπιακό είδα ότι με ήθελε πολύ οπότε σκέφτηκα γιατί όχι, έπαιζε Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν να φύγει και ο Ρομπέρτο και όλα συνηγορούσαν για να πάω. Αγωνιστικά τον πρώτο χρόνο στον Ολυμπιακό δεν έπαιξα πολύ. Η δεύτερη χρονιά ήταν πολύ καλή παρά τους τραυματισμούς και την τρίτη σεζόν δεν πήγε τίποτα καλά. Δεν το διαχειρίστηκα και ‘γώ καλά, με επηρέασε πολύ το εξωαγωνιστικό κομμάτι και άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου. Απ’ την πρώτη στιγμή υπήρχε αμφισβήτηση, δεν έχει να κάνει με το παρελθόν τόσο, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν είχα δώσει δικαίωμα. Υπήρχε όμως πολύ πίεση γιατί και η ομάδα δεν ήταν πολύ καλά και αυτό ήταν και το μεγαλύτερο λάθος. Ασχολήθηκα πιο πολύ από το πως θα ικανοποιήσω τους άλλους απ’ το πως να βελτιώσω το παιχνίδι μου. 

Λόγω και των συνθηκών τότε δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη αγάπη προς το πρόσωπο μου και το περίμενα. Ωστόσο, ο κόσμος του Ολυμπιακού με χειροκρότησε, με στήριξε. Τώρα αν δεν συμπαθούσαν και κάποιοι δεν πειράζει. Πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Δεν γίνεται να ζητάμε τα πάντα. Είσαι επαγγελματίας και δεν παίζουμε για 50 χρόνια. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτές οι αποφάσεις τις παίρνουμε πολύ νωρίς και κάποια πράγματα δεν τα ζυγίζουμε. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να σκεφτώ περισσότερα πράγματα. 

Ο ποδοσφαιριστής έχει πολλά προνόμια. Δεν θα το παίξω άτυχος. Σίγουρα όμως και κάποια πράγματα είναι πιο δύσκολο να τα διαχειριστείς. Όπως και σε κάθε επάγγελμα. Στον αθλητισμό περισσότερα είναι τα κακά παρά τα καλά. Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς κριτές. Υπάρχει μία παράνοια. 

Δεν είναι στα πλάνα μου αυτή τη στιγμή το να γυρίσω στην Ελλάδα. Δεν λέω ποτέ ποτέ αλλά σίγουρα από την πλευρά μου δεν θα υπήρχε πρόβλημα να γυρίσω είτε στον Παναθηναϊκό είτε στον Ολυμπιακό. Μου προσέφεραν πολλά και δεν πρόκειται ποτέ να πω κακή κουβέντα για κανέναν απ’ τους δύο γιατί μου έδωσαν ένα πιάτο φαί και ένα σπίτι. 

Φέτος τα πλάνα μας ήταν να βγούμε Ευρώπη και η ομάδα έκανε μία επένδυση. Προς το παρόν δεν έχει βγει αυτό το πλάνο, παλεύουμε για να μείνουμε στην κατηγορία, είναι κάτι δυσάρεστο και είναι νομίζω η μόνη ομάδα που δεν έχει πέσει κατηγορία. Νιώθω πολύ καλά εδώ. Όταν ήρθα στη Βρέμη έκανα δύο προπονήσεις και έγινε υποτροπή στον τραυματισμό μου και έμεινα 6 μήνες έξω και με το που επέστρεψα έπαιξα τρεις μήνες. Μου έδωσαν μία εβδομάδα να το σκεφτώ για να ανανεώσω. Δεν το σκέφτηκα. Είμαι μέσα στους αρχηγούς. Με πιστεύουν. Έχω καλή σχέση με όλους, νιώθω ότι βελτιώνομαι και ότι γίνομαι καλύτερος και ότι θα κάνω υπομονή και θα κερδίσω αυτά που αξίζω. Ήρθε ο κορωνοϊός και μας τα διέλυσε όλα χαχαχα. 

Δεν έχω κανένα παράπονο από τον Φαντ’ Σχιπ. Μου λείπει η Εθνική αλλά δεν μπορώ να έχω την απαίτηση να με καλέσει εφόσον δεν έχω παίξει. Ξέρω ότι αξίζω να είμαι εκεί αλλά πρώτα θέλω να παίξω. Μου αρέσει πολύ το τελευταίο μοντέλο. Παίζουμε ωραίο ποδόσφαιρο, βαδίζουμε προς ένα πολύ καλό μονοπάτι αλλά θέλει υπομονή. Ο κος Κωνσταντινίδης είναι πολύ σοβαρός και την πονάει την ομάδα. 

Υπάρχει μεγάλη πρόοδος στους τερματοφύλακες στην Ελλάδα. Είναι πάρα πολλοί οι καλοί Έλληνες τερματοφύλακες. Ο Μπάρκας μου αρέσει πολύ, ο Καρνέζης, ο Μανδάς, ο Βλαχοδήμος, ο Καπίνο στην Βέρντερ χαχαχα. Λούμπεν και Τσίλι είναι ότι καλύτερο και σε περιμένουν μου είπαν. Πρέπει να πάω και ‘γώ και να κάτσω στην πολυθρόνα”.