«Για μένα δεν υπάρχει χαμένη ευκαιρία. Την τύχη και την ευκαιρία σου την κυνηγάς. Πάντα θα υπάρχουν ευκαιρίες. Υπάρχουν πολλά τουρνουά μπροστά μας. Η πίεση που βάζουμε δεν βοηθά. Ο νικητής δεν φαίνεται μόνο στις νίκες, αλλά και στις ήττες, στο πώς χάνεις. Υπάρχουν τεράστιοι παίκτες που δεν έχουν πάρει τίτλους ή όχι τόσους πολλούς. Μετρά ο τρόπος που αγωνίζεσαι και η Εθνική αυτή μας έκανε να νιώθουμε γεμάτοι», είπε ο Βασίλης Σπανούλης στη συνέντευξη Τύπου του χαμένου προημιτελικού έπειτα από ερώτηση δημοσιογράφου για το αν χάθηκε μία ευκαιρία.
Στα δικά μου μάτια, υπάρχει χαμένη ευκαιρία στον αθλητισμό, όμως δεν είναι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες για εμάς. Μπορώ να συμφωνήσω εν μέρει με αυτούς που «βαφτίζουν» χαμένη ευκαιρία τον προημιτελικό στο Eurobasket πριν από δύο χρόνια με αντίπαλο την ίδια ομάδα, που τότε δεν ήταν Παγκόσμια πρωταθλήτρια, αλλά έβλεπες πόσο δεμένη είναι. Φέτος όμως όχι, η «Επίσημη Αγαπημένη» τρύπησε το ταβάνι της με τη νίκη επί της Αυστραλίας και κυνήγησε μία τεράστια υπέρβαση κόντρα σε ένα σύνολο που δεν θυμίζει Εθνική ομάδα αλλά σύλλογο. Τέτοια είναι η ομοιογένεια και η χημεία της «Nationalmanschaft», η οποία έχει καταφέρει ακόμη και ο Ντιρκ Νοβίτσκι να υποκλιθεί στο μπάσκετ που παίζει.
Στην Ελλάδα πρέπει να καταλάβουμε ότι παίζουν μπάσκετ και οι αντίπαλοι και όχι μόνο εμείς. Ό,τι και αν κάναμε κόντρα στους Γερμανούς, θα χάναμε, θέλετε οκτώ στις δέκα φορές επειδή είναι μπάσκετ, δεκτό για να είστε ευχαριστημένοι. Η ήττα αυτή ήταν απολύτως δίκαιη και το πιο φυσιολογικό αποτέλεσμα. Φυσιολογικό δεν ήταν αυτό που συνέβη στο πρώτο δεκάλεπτο με τις διψήφιες ελληνικές διαφορές, αλλά ακόμη και σε εκείνο το σημείο η σιγουριά που εξέπεμπαν οι Γερμανοί ήταν σχεδόν εκνευριστική. Ηρεμία, σιγουριά και πίστη στο πλάνο χωρίς να παρεκκλίνουν ούτε στο ελάχιστο από τις οδηγίες του «μαέστρου» Γκόρντον Χέρμπερτ. Σε ένα παιχνίδι που στράβωσε νωρίς, επαναλαμβάνω. Καθόλου εύκολο και δείγμα μεγάλης ομάδας με παίκτες γεννημένους νικητές. Όμως, ούτε αυτό είναι κάτι που το μάθαμε σήμερα, όποιος έχει παρακολουθήσει την τριετία της Εθνικής Γερμανίας γνωρίζει καλά ότι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (2021) και μετά η πορεία είναι σαν μετοχή της Apple την προηγούμενη δεκαετία…
Για την δική μας Εθνική μπορούν να γραφτούν πολλά, εγώ θα σταθώ σε μερικά στο μυαλό μου βασικά στοιχεία και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Αρχικά, η 12άδα μας δεν είχε βάθος πάγκου και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απουσία τεσσάρων πολύ σημαντικών παικτών (Κώστας Σλούκας, Νίκος Ρογκαβόπουλος, Κώστας Αντετοκούνμπο, Θανάσης Αντετοκούνμπο).
Δεύτερον, η επιλογή του Τόμας Γουόκαπ αντί του Τάιλερ Ντόρσεϊ ως νατουραλιζέ: Ο Γουόκαπ είναι παικτικά αδυναμία μου, πραγματοποίησε ακόμη μία φοβερή σεζόν και αξιοκρατικά άξιζε την κλήση, αλλά αν κοιτάξεις τις ανάγκες της ομάδας, ειδικά χωρίς τον Σλούκα, ο αστθαής μεν, αλλά σκόρερ δε, Ντόρσεϊ, θα ήταν απαραίτητος. Βέβαια, μετά τα πρώτα δύο άσχημα παιχνίδια του, ο Τεξανός γκαρντ έδωσε απαντήσεις με Αυστραλία και Γερμανία, οπότε δεν μπορεί κανείς να του προσάψει τίποτα. Μιλάμε για ένα παιδί που τα δίνει όλα για μία χώρα την οποία γνώρισε πριν τρία χρόνια και νιώθει δεύτερη πατρίδα του.
Για τον Βασίλη Σπανούλη δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει κριτική. Όχι, επειδή είναι κάποιος Άγιος και δεν γίνεται να τον ακουμπήσεις, αλλά γιατί ήταν το πρώτο του καλοκαίρι στο «τιμόνι» της Εθνικής μας και η πορεία κρίνεται επιτυχημένη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχαμε 16 χρόνια να πάμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες και μέσω του Προολυμπιακού τουρνουά τα καταφέραμε. Προφανώς και έγιναν λάθη, προφανώς και το παιχνίδι με την Ισπανία θα μπορούσε να το διαχειριστεί καλύτερα, αλλά αυτά είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε την δεδομένη χρονική στιγμή. Πρέπει να στηριχτεί από την Ομοσπονδία και να του επιτραπεί να παράξει έργο με πίστωση χρόνου.
Χαμένη ευκαιρία δεν ήταν, αν τα καταφέρναμε να βρεθούμε στην τετράδα θα μιλούσαμε για μπασκετικό θαύμα. Τόσο απλά και κατανοητά. Ισοπέδωση για την προσπάθεια της Εθνικής δεν χωράει, πρέπει άπαντες να κάνουν την αυτοκριτική τους και κάποια στιγμή να κατανοήσουμε τους λόγους που οι Γερμανοί μας έχουν ξεπεράσει μπασκετικά. Ναι, αυτοί που αγαπάμε να μισούμε, πηγαίνουν για τρίτο σερί μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση. Α και να μην το ξεχάσω, κατέκτησαν και το Eurobasket Εφήβων πριν τρεις μέρες κερδίζοντας την Σερβία στον τελικό. Δεν είναι κακό κάποιες φορές να αντιγράφεις και δεν είναι κακό να παίρνεις στοιχεία από άλλα μπασκετικά προγράμματα.