Με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που είχε «καρφωμένο» προϋπολογισμό… επένδυσης στα 35+ εκατομμύρια ευρώ, να είναι αποκλεισμένη από την Euroleague για τρίτη συνεχόμενη σεζόν (το ίδιο συμβαίνει με Ζενίτ και Ούνιξ), όσες ευρωπαϊκές ομάδες-μέτοχοι της διοργάνωσης, έχουν ξοδέψει άνω των 20 εκ. ευρώ, συγκροτούν αυτόματα την μικρή «λίστα» των φαβορί για κάθε φάιναλ φορ.
Και σε αυτή την «λίστα», δυο θέσεις είναι…κατοχυρωμένες από τον Παναθηναϊκό ΑΚΤΟR και τον Ολυμπιακό που θυμίζουν, ξανά και ύστερα από 30 χρόνια, τον υψηλότατο ανταγωνισμό τους, στην δεκαετία του ’90. Τότε, στην τελευταία δεκαετία της… ελληνικής και… αείμνηστης δραχμής , οι αείμνηστοι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος στους «πράσινους» και ο Σωκράτης Κόκκαλης στους «ερυθρόλευκους», «έντυναν» με δεκαχίλιαρα, τους περισσότερους παίκτες που έφερναν στους «αιώνιους» αντιπάλους.
Για την ακρίβεια της ιστορίας εκείνων των μεταγραφών, «overdose» έκανε νωρίτερα χρονικά, ο Παναθηναϊκός με τους Γκάλη, Γιαννάκη, Βράνκοβιτς, Κόμαζετς και Βολκόφ, ενώ ο Ολυμπιακός είχε «απαντήσει» με Φασούλα, Τάρπλεϊ, Τζόνσον, Πάσπαλιε και Μπέρι.
Tότε, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός «κυνηγούσαν» το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από ελληνική ομάδα. Το πέτυχε πρώτος, ο Παναθηναϊκός, ακολούθησε με απόσταση ενός χρόνου, ο Ολυμπιακός. Τώρα, οι μεν “πράσινοι” “κυνηγούν” το 8ο ευρωπαϊκό τίτλο τους και το back to back για να…ισοφαρίσουν το «κόκκινο» 2012-2013, οι δε «ερθρόλευκοι» το τέταρτο.
Η ιστορία κάνει, πάντα, κύκλους. Και στο ελληνικό, επαγγελματικό μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει με τον διάδοχο Δημήτρη Γιαννακόπουλο από το 2012, ενώ ο Ολυμπιακός με τον Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο από το 2009.
Το «μία σου και μία μου» στις φετινές μεταγραφές των
«αιωνίων» αντιπάλων, ήταν το καλύτερο των 15 τελευταίων χρόνων. Οικονομική υπέρβαση στις μεταγραφές, ψώνια από το ΝΒΑ και οι δυο, focus και επίτευξη συνεργασιών με Ευρωπαίους σταρ που έπαιξαν επί σειρά ετών στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Παίκτες εγνωσμένης αξίας και εμπειρίας που αναμένεται να μπουν άμεσα στο «πνεύμα» των ομάδων τους και της Euroleague.
Στην περσινή σεζόν και ενόψει της εφετινής, ο Ολυμπιακός έφερε από το ΝΒΑ, τον Φιλίπ Πετρούσεφ (μεσούσης της περιόδου), τον Σάσα Βεζένκοφ και τον Εβάν Φουρνιέ, ενώ ο Παναθηναϊκός πήρε την υπογραφή των Χουάντσο Ερναγκόμεθ, Κέντρικ Ναν, Ομέρ Γιουρτσεβέν και εσχάτως, Τσεντί Οσμάν.
Tέσσερις μεταγραφές «made in NBA» ο Παναθηναϊκός και τρείς ο Ολυμπιακός, με την ίδια διαδρομή.
Στην… ανακύκλωση παικτών επιπέδου Euroleague, oι «πράσινοι» πήραν τους Σλούκα (Ολυμπιακός), Λεσόρ, Παπαπέτρου (Παρτίζαν), Κ. Αντετοκούνμπο(Βιλερμπάν), Μήτογλου (Αρμάνι), Μπράουν (Μακάμπι), ενώ «ερυθρόλευκοι» έγιναν οι Ουίλιαμ-Γκος (Ρεάλ), Μήτρου-Λονγκ (Αρμάνι), Πίτερς (Μπασκόνια), Ντόρσει (Φενέρμπαχτσε), Έβανς (Ζάλγκιρις), Βιλντόζα (Παναθηναϊκός), Φαλ (Βιλερμπάν) και Μιλουντίνοφ (ΤΣΣΚΑ).
Αφήνοντας πίσω τους, την δεκαετή και πλέον, κρίση της ελληνικής οικονομίας, οι διοικήσεις των δυο ΚΑΕ μπήκαν ξανά σε φάση αδρών επενδύσεων και πλειοδοσίας για μεταγραφικούς στόχους που έτυχε να είναι ίδιοι ή προτάθηκαν και στους δυο «πρεσβευτές» της Εuroleague από τους μάνατζερ και υπήρχε ενδιαφέρον, πραγματικό ή όψιμο, ώστε στην δεύτερη περίπτωση και «match» στις προσφορές…
Συνολικά, όμως και αυτό η διαπίστωση έχει την μεγαλύτερη σημασία, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έκαναν τις ποιοτικότερες και ακριβότερες μεταγραφές για την ενίσχυση των ρόστερ τους, με αποτέλεσμα μέχρι και τον 11ο και 12ο παίκτη, να υπάρχει περίσσια πληρότητα σε κάθε θέση των πεντάδων τους.
Αμφότεροι, έχουν το βασικό συστατικό των παικτών στις ομάδες τους. Το ζητούμενο είναι η ομαδικότητα, η ομοιογένεια και πρωτίστως, το σταριλίκι, ο εγωϊσμός της αγωνιστικής αξίας, η επιθετική πρωτοβουλία, το one man show και τα…αποδυτήρια να χειραγωγηθούν από τον Εργκίν Αταμάν και τον Γιώργο Μπαρτζώκα.
Γιατί, δυνατά βιογραφικά παικτών, έχουν και οι δυο ομάδες.