Το 2011 ο Παναθηναϊκός έραψε στη Βαρκελώνη το 6ο αστέρι της ιστορίας του, σε ένα Final Four που πολλοί θα θυμούνται από τη χαρακτηριστική αγκαλιά του Δημήτρη Διαμαντίδη με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο φινάλε του τελικού με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ένα Final Four που είχε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του «3D», αφού ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε το «τριφύλλι» για μία ακόμη φορά στην κορυφή της Ευρώπης, σαρώνοντας και τα ατομικά βραβεία (MVP της κανονικής διάρκειας και του Final Four).
Ο δρόμος για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού είχε ανοίξει διάπλατα για τον Παναθηναϊκού από τη στιγμή που απέκλεισε τη Μπαρτσελόνα στην ανεπανάληπτη σειρά των playoffs, στην οποία είχε μπει με μειονέκτημα έδρας. Αφήνοντας εκτός Final Four το μεγάλο φαβορί εκείνης της σεζόν και οικοδέσποινα της διοργάνωσης, η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε κάνει το μεγάλο βήμα για την επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης.
Στο Final Four της Βαρκελώνης, οι «πράσινοι» πήγαν με κεκτημένη ταχύτητα. Στον ημιτελικό με τη Σιένα η δουλειά έγινε σχετικά εύκολα. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε 77-69 με πρώτο σκόρερ και MVP τον «σεληνιασμένο» – ήδη από τη σειρά των playoffs – Νικ Καλάθη, ο οποίος είχε 17 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Εκείνος, όμως που έκανε σε ένα ακόμη ματς τη διαφορά ήταν ο MVP της διοργάνωσης, Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο «3D» οδήγησε με μαεστρία το «τριφύλλι», έδειξε τον δρόμο της πρόκρισης και στο τέλος το… κοντέρ έγραψε 8 πόντους, 9 ασίστ, 4 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και 6 κερδισμένα φάουλ.
Στον τελικό της 8ης Μαΐου του 2011 ο Παναθηναϊκός βρήκε στον δρόμο του τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, η οποία επίσης κυνηγούσε το 6ο ευρωπαϊκό της ιστορίας της. Ο Διαμαντίδης και η παρέα του, ωστόσο, είχαν διαφορετική άποψη. Οι «πράσινοι» με πρωταγωνιστή τον αρχηγό τους, ήταν ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια του τελικού και κατάφεραν να φτάσουν στην κατάκτηση του τίτλου. Αξέχαστη εμφάνιση από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος ήταν παντού και μαζί με το τρόπαιο, κέρδισε και το βραβείο του MVP του τελικού. Το… κοντέρ έγραψε 16 πόντους, 9 ασίστ, 5 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 7 κερδισμένα φάουλ και μια αξέχαστη αγκαλιά με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο φινάλε του τελικού. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες των Final Four της Euroleague.