O «μαγνήτης» του ΝΒΑ για κάθε πρωτοκλασάτο Ευρωπαίο παίκτη, ήταν και παραμένει πανίσχυρος, διαχρονικά. Πιο πρόσφατο, χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον Σάσα Βεζένκοφ, δεν υπάρχει. Οι Σακραμέντο Κίνγκς επιβεβαίωσαν περίτρανα ότι οι οργανισμοί-ομάδες του ΝΒΑ, εφόσον βάλουν στο μεταγραφικό στόχαστρο τους, παίκτη που βρίσκεται στην «αφρόκρεμα» της Euroleague, η βελτίωση του είναι σταθερή ή ραγδαία και η διάρκεια εντυπωσιακών εμφανίσεων, ξεπερνά, τουλάχιστον, τις δυο συνεχόμενες σεζόν, δεν υπάρχει ούτε μισή πιθανότητα να μην του προσφέρουν καλό συμβόλαιο και φανέλα.
Σε ελαχιστότατες περιπτώσεις το «θέλω να παίξω ή να δοκιμάσω την αξία μου στο ΝΒΑ» από τον ίδιο παίκτη, έχουν κάνει τις «σειρήνες» του ΝΒΑ να μην προσελκύσουν τους… «Οδυσσέες» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στην Ελλάδα, είναι αντιπροσωπευτικές αυτής της…άλλης προτίμησης, κόντρα στο «ρεύμα», οι περιπτώσεις του Φάνη Χριστοδούλου και του Δημήτρη Διαμαντίδη, ενώ και στη κατηγορία των προπονητών, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο αείμνηστος Ντούσαν Ίβκοβιτς, ουδέποτε γύρισαν το βλέμμα τους προς τις ΗΠΑ.
Το ΝΒΑ έκανε…αγορές από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, σωρηδόν, μέχρι και το 2010-2012, με την έννοια ότι εκτός από τους κορυφαίους παίκτες που δεν ξεπερνούσαν τους δυο-τρείς, έδινε συμβόλαια και σε αυτούς που δεν είχαν προλάβει να καταξιωθούν στην Ευρώπη, Με επίδοξο μάνατζερ, έβρισκαν δουλειά στο ΝΒΑ, με συμπληρωματικό ρόλο στην ομάδα και μικρό χρόνο συμμετοχής, αλλά συμπλήρωναν στο βιογραφικό τους, το «ΝΒΑer player» που έδινε οικονομική υπεραξία στην πιθανή επιστροφή τους στην «Γηραιά» ήπειρο.
Το δρομολόγιο της κατεύθυνσης από την Ευρώπη στο ΝΒΑ, είχε πολύ μεγαλύτερη ροή και συχνότητα στο ένα «ρεύμα» κυκλοφορίας και αντίθετα, ήταν «δαχτυλοδειχτούμενοι» οι καταξιωμένοι και παγκόσμιας εμβέλειας παίκτες, όπως ο Ντομινίκ Ουίλκινς και ο Μπόμπ Μακαντου που έκαναν το δρομολόγιο προς τις ευρωπαϊκές ομάδες.
Στο φετινό καλοκαίρι που…εκπνέει χρονικά και όχι κλιματολογικά ακόμα, το ΝΒΑ προσέλκυσε εκτός του Βεζένκοφ και τον Βασίλιε Μίτσιτς, ο οποίος θα παίξει, επίσης για πρώτη φορά στο ΝΒΑ, με την φανέλα των Οκλαχόμα Θάντερ, οι οποίοι είχαν αγοράσει τα δικαιώματα του, το 2020, από τους Φιλαδέλφεια Σίξερς.
Είναι, όμως, η πρώτη μεταγραφική σεζόν που στην αντίθετη κατεύθυνση του δρομολογίου ΝΒΑ-Ευρώπη, εφτά ομάδες της Euroleague (Παναθηναϊκός, Μονακό, Μπαρτσελόνα, Φενέρμπαχτσε, Βιλερμπάν, Παρτίζαν, Άλμπα) και δυο από το BCL (ΑΕΚ, Οστάνδη) προσέλκυσαν παίκτες που έχουν διανύσει χιλιάδες… «χιλιόμετρα» στο ΝΒΑ. Συνολικά, δεκαπέντε παίκτες έκαναν το «ale-retour» από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε 8 ευρωπαϊκές χώρες. Αμερικανική «απόβαση»…
Στην κορυφή αυτής της άτυπης λίστας των παικτών που άφησαν τον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ για την Ευρώπη, είναι ο Κέμπα Ουόκερ που θα φορέσει την φανέλα της Μονακό. Έχει παίξει 750 αγώνες σε 12 πρωταθλήματα του ΝΒΑ, έχει μέσο όρο 19,3 πόντους και είναι τέσσερις φορές μέλος του ετήσιου All Star αγώνα.
Ο Ισπανός Γουίλι Ερναγκόμεθ που θα φορά την φανέλα του Παναθηναϊκού, αποτελεί εξαιρετική περίπτωση παίκτη, έχοντας αγωνισθεί σε 345 παιχνίδια στο ΝΒΑ, ενώ ο αδελφός του, Χουάντσο με 338 συμμετοχές και επέστρεψε, επίσης, ταυτόχρονα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, είναι παίκτης της Μπαρτσελόνα. Κάτοικος Καταλωνίας έγινε και ο Τζαμπάρι Πάρκερ που είχε επιλεγεί στην δεύτερη θέση του draft 2014. Έχει παίξει 310 παιχνίδια με μέσο όρο 14 πόντους. Η Φενέρμπαχτσε συμφώνησε με τον Βραζιλιάνο Ραούλ Νέτο, ο οποίος είχε 4 συνεχόμενες σεζόν στο ΝΒΑ, με 4 διαφορετικές ομάδες, σε 435 αγώνες και μ.ο. 6 πόντους.
Εντυπωσιακές ήταν και οι δυο μεταγραφικές κινήσεις της ΑΕΚ στις συμφωνίες της με τον Μπεν Μακ Κλέμορ (556 αγώνες, μ.ο. 9 πόντοι) και τον Μφιόντου Καμπανγκέλε που έχει, όμως, το 1/10 συμμετοχών (55 παιχνίδια) από τον νέο συμπαίκτη του στην Ελλάδα και στο BCL.
Oι 15 NBAers που θα δούμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα:
O «μαγνήτης» του ΝΒΑ για κάθε πρωτοκλασάτο Ευρωπαίο παίκτη, ήταν και παραμένει πανίσχυρος, διαχρονικά. Πιο πρόσφατο, χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον Σάσα Βεζένκοφ, δεν υπάρχει. Οι Σακραμέντο Κίνγκς επιβεβαίωσαν περίτρανα ότι οι οργανισμοί-ομάδες του ΝΒΑ, εφόσον βάλουν στο μεταγραφικό στόχαστρο τους, παίκτη που βρίσκεται στην «αφρόκρεμα» της Euroleague, η βελτίωση του είναι σταθερή ή ραγδαία και η διάρκεια εντυπωσιακών εμφανίσεων, ξεπερνά, τουλάχιστον, τις δυο συνεχόμενες σεζόν, δεν υπάρχει ούτε μισή πιθανότητα να μην του προσφέρουν καλό συμβόλαιο και φανέλα.
Σε ελαχιστότατες περιπτώσεις το «θέλω να παίξω ή να δοκιμάσω την αξία μου στο ΝΒΑ» από τον ίδιο παίκτη, έχουν κάνει τις «σειρήνες» του ΝΒΑ να μην προσελκύσουν τους «Οδυσσέες» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στην Ελλάδα, είναι αντιπροσωπευτικές αυτής της…άλλης προτίμησης, κόντρα στο «ρεύμα», οι περιπτώσεις του Φάνη Χριστοδούλου και του Δημήτρη Διαμαντίδη, ενώ και στη κατηγορία των προπονητών, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο αείμνηστος Ντούσαν Ίβκοβιτς, ουδέποτε γύρισαν το βλέμμα τους προς τις ΗΠΑ.
Το ΝΒΑ έκανε…αγορές από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, σωρηδόν, μέχρι και το 2010-2012, με την έννοια ότι εκτός από τους κορυφαίους παίκτες που δεν ξεπερνούσαν τους δυο-τρείς, έδινε συμβόλαια και σε αυτούς που δεν είχαν προλάβει να καταξιωθούν στην Ευρώπη, Με επίδοξο μάνατζερ, έβρισκαν δουλειά στο ΝΒΑ, με συμπληρωματικό ρόλο στην ομάδα και μικρό χρόνο συμμετοχής, αλλά συμπλήρωναν στο βιογραφικό τους, το «ΝΒΑer player» που έδινε οικονομική υπεραξία στην πιθανή επιστροφή τους στην «Γηραιά» ήπειρο.
Το δρομολόγιο της κατεύθυνσης από την Ευρώπη στο ΝΒΑ, είχε πολύ μεγαλύτερη ροή και συχνότητα στο ένα «ρεύμα» κυκλοφορίας και αντίθετα, ήταν «δαχτυλοδειχτούμενοι» οι καταξιωμένοι και παγκόσμιας εμβέλειας παίκτες, όπως ο Ντομινίκ Ουίλκινς και ο Μπόμπ Μακαντου που έκαναν το δρομολόγιο προς τις ευρωπαϊκές ομάδες.
Στο φετινό καλοκαίρι που…εκπνέει χρονικά και όχι κλιματολογικά ακόμα, το ΝΒΑ προσέλκυσε εκτός του Βεζένκοφ και τον Βασίλιε Μίτσιτς, ο οποίος θα παίξει, επίσης για πρώτη φορά στο ΝΒΑ, με την φανέλα των Οκλαχόμα Θάντερ, οι οποίοι είχαν αγοράσει τα δικαιώματα του, το 2020, από τους Φιλαδέλφεια Σίξερς.
Είναι, όμως, η πρώτη μεταγραφική σεζόν που στην αντίθετη κατεύθυνση του δρομολογίου ΝΒΑ-Ευρώπη, εφτά ομάδες της Euroleague (Παναθηναϊκός, Μονακό, Μπαρτσελόνα, Φενέρμπαχτσε, Βιλερμπάν, Παρτίζαν, Άλμπα) και δυο από το BCL (ΑΕΚ, Οστάνδη) προσέλκυσαν παίκτες που έχουν διανύσει χιλιάδες… «χιλιόμετρα» στο ΝΒΑ. Συνολικά, δεκαπέντε παίκτες έκαναν το «ale-retour» από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε 8 ευρωπαϊκές χώρες. Αμερικανική «απόβαση»…
Στην κορυφή αυτής της άτυπης λίστας των παικτών που άφησαν τον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ για την Ευρώπη, είναι ο Κέμπα Ουόκερ που θα φορέσει την φανέλα της Μονακό. Έχει παίξει 750 αγώνες σε 12 πρωταθλήματα του ΝΒΑ, έχει μέσο όρο 19,3 πόντους και είναι τέσσερις φορές μέλος του ετήσιου All Star αγώνα.
Ο Ισπανός Γουίλι Ερναγκόμεθ που θα φορά την φανέλα του Παναθηναϊκού, αποτελεί εξαιρετική περίπτωση παίκτη, έχοντας αγωνισθεί σε 345 παιχνίδια στο ΝΒΑ, ενώ ο αδελφός του, Χουάντσο με 338 συμμετοχές και επέστρεψε, επίσης, ταυτόχρονα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, είναι παίκτης της Μπαρτσελόνα. Κάτοικος Καταλωνίας έγινε και ο Τζαμπάρι Πάρκερ που είχε επιλεγεί στην δεύτερη θέση του draft 2014. Έχει παίξει 310 παιχνίδια με μέσο όρο 14 πόντους. Η Φενέρμπαχτσε συμφώνησε με τον Βραζιλιάνο Ραούλ Νέτο, ο οποίος είχε 4 συνεχόμενες σεζόν στο ΝΒΑ, με 4 διαφορετικές ομάδες, σε 435 αγώνες και μ.ο. 6 πόντους.
Εντυπωσιακές ήταν και οι δυο μεταγραφικές κινήσεις της ΑΕΚ στις συμφωνίες της με τον Μπεν Μακ Κλέμορ (556 αγώνες, μ.ο. 9 πόντοι) και τον Μφιόντου Καμπανγκέλε που έχει, όμως, το 1/10 συμμετοχών (55 παιχνίδια) από τον νέο συμπαίκτη του στην Ελλάδα και στο BCL.
Μη ξεχνάμε και τον Φρανκ Τζάκσον της Βιλερμπάν, ο οποίος έχει 241 αγώνες ΝΒΑ στο ενεργητικό του με 8,5 πόντους.
Oι 15 NBAers που θα δούμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα:
Euroleague
Κέμπα Ουόκερ – Μονακό
Χουάντσο Ερνανγκόμεθ – Παναθηναϊκός
Τζαμπάρι Πάρκερ – Μπαρτσελόνα (310 ματς)
Ουίλι Ερνανγκόμεθ – Μπαρτσελόνα
Ραούλ Νέτο – Φενέρμπαχτσε
Φρανκ Καμίνσκι – Παρτιζάν
Πι Τζέι Ντόζιερ – Παρτιζάν
Φρανκ Τζάκσον – Βιλερμπάν
Στέρλινγκ Μπράουν – Άλμπα Βερολίνου
ΒCL
Μπεν ΜακΛεμορ – ΑΕΚ
Μφιόντου Καμπενγκέλε – ΑΕΚ
Πάτρικ Μακ Κο – Οστάνδη
————————————————————————
Ουίλι Κόλεϊ-Στάιν – Βαρέζε
Λάνγκστον Γκάλοουεϊ – Ρέτζιο Εμίλια
Τζαλίλ Όκαφορ – Σαραγόσα