Τελική ευθεία στην κανονική διάρκεια της Euroleague με δέκα αγωνιστικές να απομένουν για την ολοκλήρωση της. Η πρώτη και η τελευταία φετινή διακοπή της Euroleague, με τις ομάδες φυσικά να μην ξεκουράζονται ελέω εγχώριων Κυπέλλων. Μία διακοπή που είναι αδιαμφισβήτητα μία καλή ευκαιρία για εμάς, έτσι ώστε να ρίξουμε μία διεξοδική ματιά στην βαθμολογία και να δούμε τι συμβαίνει με την κάθε ομάδα της διοργάνωσης. Η ανάλυση έγινε σε δύο δόσεις, δείτε ΕΔΩ το Part 1 για το πάνω μισό της βαθμολογίας.
10. Μακάμπι (12-12)
Η ομάδα του… Λαού έχει μία νίκη λιγότερη από τις τέσσερις ομάδες που ισοαβθμούν στην 6η θέση της βαθμολογίας με την ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα στο Τελ Αβίβ στη προηγούμενη αγωνιστική να «πονάει» αφάνταστα (86-89). Το μεγάλο «όπλο» της Μακάμπι είναι η έδρα της και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα αν κάποιος συγκρίνει όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Αυτό που μένει όμως στο τέλος είναι το ρεκόρ και το σύνολο του Κάτας έχει πανηγυρίσει 9 νίκες στο Τελ Αβίβ (μόλις 2 ήττες), ενώ εκτός έδρας είναι μία από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας με 3-10 ρεκόρ! Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί έχουν έξι εναπομείναντα παιχνίδια στη Menora Mivtachim Arena είναι κομβικό για την είσοδο στην 8άδα. Τολμηρή πρόβλεψη, αλλά αν επιτέλους υπάρξει σταθερότητα και μία σωστά δομημένη άμυνα, που να κάνει τα βασικά, η Μακάμπι θα καταφέρει να βρεθεί στα πλέι-οφ. Αν συνεχίσει να έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και αν συνεχίσει να δεχεται 83 πόντους ανά παιχνίδι τα πράγματα θα είναι δύσκολα παρά την επιστροφή του Λορέντσο Μπράουν στη δράση.
11. Εφές (11-12)
Η back to back πρωταθλήτρια Ευρώπης στα… σχοινιά! Όπως τις δύο τελευταίες σεζόν, έτσι και φέτος η Εφές άρχισε την σεζόν με πολύ άσχημο τρόπο, χωρίς να καταφέρνει να σταθεροποιήσει σε κανένα σημείο την απόδοση της. Η διαφορά με τα δύο τελευταία χρόνια, που στο φινάλε η Εφές σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο, έγκειται στο γεγονός ότι στο αντίστοιχο σημείο της σεζόν βρισκόταν εντός πλέι-οφ, έχοντας για την ακρίβεια ήδη ουσιαστικά «αγκαλιάσει» την πρόκριση. Φέτος αυτό όχι απλά δεν συμβαίνει αλλά πλέον το σύνολο του Εργκίν Αταμάν κινδυνεύει σοβαρά να μείνει ακόμη και εκτός 8άδας. Οι Τούρκοι θα χρειαστούν ντεμαράζ νικών και να θυμηθούν πως έπαιζαν πέρσι και πρόπερσι όταν η μπάλα ζύγιζε… βαριά για να μπορέσουν να βγουν από την δύσκολη θέση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εφόσον προκριθούν στα προημιτελικά, η σειρά με όποια ομάδα και αν αντιμετωπίσουν θα είναι τρομερή. Οι προσωπικότητες υπάρχουν (Μίτσιτς, Λάρκιν, Κλάιμπερν) και μένει να δούμε αν αυτή η σπουδαία ομάδα μπορεί να φορμαριστεί και πάλι στο πιο κομβικό σημείο.
12-13. Βίρτους Μπολόνια – Ερυθρός Αστέρας (11-13)
Δύο νίκες μακριά από την 8άδα, συναντάμε δύο ομάδες που αν καταφέρουν να προκριθούν εν τέλει θα μιλάμε για ένα τεράστιο επίτευγμα τηρουμένων των αναλογιών και των στόχων που είχαν θέσει στο ξεκίνημα της σεζόν.
Αρχίζοντας με την Βίρτους, οι Ιταλόί επέστρεψαν στην Euroleague μετά την κατάκτηση του περσινού Eurocup και μπορεί να μην παίζουν το καλύτερο μπάσκετ που θα μπορούσαν βάση ρόστερ, όμως είναι εκεί και παλεύουν δείχνοντας ότι αξίζουν να βρίσκονται εδώ. Έχουν μάλιστα πανηγυρίσει μερικές σπουδαίες νίκες όπως αυτές σε βάρος της Μπαρτσελόνα και της Φενέρμπαχτσε για παράδειγμα. Ο κόουτς Σκαριόλο στο ξεκίνημα της σεζόν είχε θέσει ως στόχο να αποδείξει η ομάδα του ότι αξίζει να βρίσκεται στη κορυφαία διοργάνωση και αυτό έχει συμβεί. Μία ομάδα που πάντως έχει την ποιότητα να διεκδικήσει τα πλέι-οφ, παρότι το πρόγραμμα από εδώ και πέρα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παιχνίδια με Φενέρμπαχτσε (εκτός), Μονακό (εκτός), Ρεάλ (εντός), Μακάμπι (εκτός) και Εφές (εκτός).
Ο Ερυθρός Αστέρας άρχισε την σεζόν χωρίς ιδιαίτερες βλέψεις αλλά κάπου το Νοέμβριο πιθανότατα στο Βελιγράδι ανακάλυψαν κάποια… πετρελαιοπηγή. Δεν εξηγείται αλλιώς η προσθήκη των Λούκα Βιλντόζα και Φακούντο Καμπάτσο, με την βαθμολογία να… αδικεί τους Σέρβους, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν τον Αργεντίνο σούπερ σταρ λόγω προβλήματος με το Financial Fair Play της Euroleague. Το πρόγραμμα πάντως είναι ευνοϊκό στις τελευταίες δέκα αγωνιστικές: Άλμπα (μέσα), Μπάγερν (έξω), Εφές (μέσα), Παναθηναϊκός (έξω), Μπαρτσελόνα (έξω), Μπασκόνια (μέσα), Βαλένθια (μέσα), Βιλερμπάν (έξω), Ολυμπιακός (μέσα), Φενέρμπαχτσε (μέσα).
14. Μπάγερν (9-15)
Με τρεις σερί ήττες, τέσσερις νίκες μακριά από την 8άδα και με τις περιορισμένες δυνατότητες που έχει, οι πιθανότητες της Μπάγερν να κάνει ένα απίστευτο ντεμαράζ και να προλάβει τα πλέι-οφ για τρίτη σερί σεζόν μοιάζουν μηδαμινές. Ο Τρινκιέρι έχει κάνει για ακόμη μία σεζόν καλή δουλεια με το μπάτζετ που είχε στα χέρια του και παρά τους πολλούς τραυματισμούς βασικών των Βαυαρών (π.χ. του ηγέτη Λούτσιτς). Οι ρούκι Γουίνστον, Μπόνγκα και Γκιλέσπι μας συστήθηκαν στην Euroleague και έδειξαν καλά στοιχεία αλλά όπως οι περισσότεροι που παίζουν πρώτη χρονιά στην Euroleague χρειάζονται χρόνο.
15. Μιλάνο (8-15)
Πιθανότατα η μεγαλύτερη απογοήτευση της σεζόν, με ένα ρόστερ που αρκετές ομάδες της διοργάνωσης θα ζήλευαν. Η Αρμάνι Μιλάνο αποδείχθηκε ότι στήθηκε ερασιτεχνικά και σε συνάρτηση με τους τραυματισμούς βασικών παικτών (π.χ. Πάνγκος) δεν μπόρεσε να δείξει σε κανένα σημείο τις πραγματικές δυνατότητες της. Η προσθήκη του Σαμπάζ Νέιπιερ έφερε έναν άλλον αέρα στον ουρανό του… Μιλάνου αλλά έγινε πολύ αργά με το σύνολο του Έτορε Μεσίνα να χρειάζεται ένα τρελό σερί νικών για να προλάβει, υπό προυποθέσεις, την 8άδα.
16-17. Παναθηναϊκός – Βιλερμπάν (8-16)
Με άλλες προσδοκίες άρχισε η σεζόν για τον Παναθηναϊκό, άλλο το αποτέλεσμα μετά από 4,5 μήνες δράσης. Οι «πράσινοι» ανέβασαν αρκετά το μπάτζετ τους σε σχέση με το περσινό, πήραν έναν αμυντικογενή προπονητή (Ράντονιτς) αλλά μπάσκετ δεν… παίζουν. Οι οκτώ νίκες στην Euroleague αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα όπως και οι δέκα σερί ήττες από τον «αιώνιο» αντίπαλο Ολυμπιακό. Το Κύπελλο Ελλάδας ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία του Μαυροβούνιου κόουτς, με τον Παναθηναϊκό να έχει στα χέρια του μία ευκαιρία να αντιστρέψει το κλίμα. Παίκτες που σαν μονάδες είναι εγνωσμένης αξίας, αλλά που δεν έχουν γίνει ομάδα.
Όσον αφορά τη Βιλερμπάν, δεν υπήρχε στόχος στην Euroleague, παρά μόνο η ανάδειξη νέων ταλέντων του γαλλικού μπάσκετ. Παρά την επιστροφή του Νάντο Ντε Κολό στη πατρίδα του το ρόστερ ήταν περιορισμένων δυνατότητων και ο αδερφός του προέδρου, Τι Τζέι Πάρκερ, που έχει αναλάβει να καθοδηγήσει την ASVEL, ακόμη προσπαθεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα ότι προπονεί μία ομάδα που αντιμετωπίζει τις καλύτερες της ηπείρου.
18. Άλμπα (6-18)
Άρχισε την σεζόν με τρεις σερί νίκες και κανείς δεν πίστευε στα… μάτια του. Η συνέχεια είχε κατηφόρα και μάλιστα απόκρημνη! Από το 3/3 στις 3 νίκες σε 21 παιχνίδια και η Άλμπα στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Δύσκολα θα καταφέρει να την αποφύγει παρότι το μπάσκετ που παίζει είναι καλύτερο από τρεις-τέσσερις άλλες ομάδες της διοργάνωσης. Ελεύθερο μπάσκετ, προσπάθεια ανάδειξης νέων πρωταγωνιστών και φυσικά προσήλωση στους εγχώριους στόχους, μερικά από τα στοιχεία που πρεσβέυει και φέτος η ομάδα της γερμανικής πρωτεύουσας.