Αποστολή στο Λονδίνο: Χρήστος Καούρης
Χρησιμοποιηθηκε για πρώτη φορά απο τον Φρανσουά Μιτεράν, όταν διεκδικούσε την προεδρία. “Ηρεμη δύναμη” ήταν το μότο του Γάλλου σοσιαλιστή. Ε λοιπόν, κάτι τέτοιο μου θύμισε στην προπόνηση του χθες ο Ολυμπιακός. Μια ομάδα συγκεντωμένη, έτοιμη, με πλήρη επίγνωση του τι μπορεί να κάνει καλά στο παρκέ. Και συγχρόνως,συνειδητοποιημένη για το ποιόν της αποψινής αντιπάλου του, που αν βρει ρυθμό και γήπεδο, μπορεί να πιάσει τελική ταχύτητα στο άψε – σβήσε και να σε αφήσει να κοιτάς τη σκόνη της!
Μπορεί να μιλάμε για τελικό Ευρωλίγκας, ωστόσο στη συνέντευξη τύπου Μπαρτζώκας και Λάσο το έριξαν για λίγο στο πινγκ – πονγκ, ανταλάσσοντας όχι μόνο κοπλιμέντα και αβρότητες, αλλά και τον τίτλο του φαβορί, που κανένας δεν θέλει να τον έχει να κρέμεται πάνω από την καμπούρα του, λες και το διακύβευμα δεν είναι από μόνο του αρκετό να κάνει τη μπάλα να ζυγίσει καμιά 10αριά κιλά παραπάνω.
Εδώ που τα λέμε, τη δουλειά τους κάνουν, τόσο ο Ισπανός, όσο και ο Έλληνας προπονητής, που αν και αμφότεροι ρούκι σε αυτό το συναπάντημα των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων που μάθαμε να λέμε Final-4, χάραξαν με ακρίβεια αρχιτέκτονα τη γραμμή της επιτυχίας και οι παίκτες τους την ακολούθησαν με ελάχιστες παρεκκλίσεις.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, ισχύει το ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Την εποχή της πληροφορίας, τα περιθώρια για εκπλήξεις ελαχιστοποιούνται και περιορίζονται σε μικρά τρικ που μπορούν να επηρεάσουν, αλλά επ΄ ουδενί να διαμορφώσουν το αποτέλεσμα.
Κυριακή, κοντή γιορτή λέει ο λαός. Απόψε όμως, θα γιορτάσουν οι…ψηλοί. Ας ελπίσουμε να είναι Έλληνες.