Με ομόφωνη απόφαση το διοικητικό συμβούλιο του ΟΦΗ δεν έκανε δεκτή την παραίτηση του κ. Καλουτσάκη, ο οποίος νωρίτερα είχε στείλει επιστολή με αιχμές προς τον Νίκο Μαχλά.
Αναλυτικά η ανακοίνωση: “Με ομόφωνη απόφαση όλα τα μέλη της διοικούσας επιτροπής δεν έκαναν αποδεκτή την παραίτηση του κ. Καλουτσάκη, ο οποίος έστειλε επιστολή όπου αιτιολογεί την απόφαση που πήρε
Tα μέλη της διοικούσας επιτροπής της ΠΑΕ-ΟΦΗ με ομόφωνη απόφαση δεν κάνουν δεκτή την παραίτηση του μέλους κ. Γιώργου Καλουτσάκη που κατατέθηκε με την παρακάτω επιστολή.
Σ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που ξεκίνησαν τα μέλη της διοικούσας επιτροπής που προέκυψε μετά τις τελευταίες εξελίξεις στη ΠΑΕ-ΟΦΗ κανείς δεν περισσεύει.
Η ΠΑΕ-ΟΦΗ αφού έμεινε ακέφαλη μετά τη Γ.Σ. που έγινε στις 30-12-2011, μέσα από τη νόμιμη διαδικασία του Πρωτοδικείου έχει διοικούσα επιτροπή που καλείται να δώσει λύσεις σε πολυποίκιλα μεγάλα προβλήματα.
Χρειάζεται μια άλλη επιχειρηματική λειτουργία, οργάνωση, συμμάζεμα και στοχευμένη προσπάθεια κάλυψης του μετοχικού κεφαλαίου.
Σ αυτή τη προσπάθεια κανείς που αγαπά αυτή την ομάδα δεν πρέπει να κάνει πίσω και η συμμετοχή του κ. Καλουτσάκης είναι αναγκαία γιατί έχει αποδείξει τι μπορεί να προσφέρει.
Δεν ξεκινήσαμε για να κάνουμε θαύματα, αυτά στις σημερινές συνθήκες είναι πολύ δύσκολα.
Η συμμετοχή μας είναι απόλυτα ανιδιοτελής και μέσα απ’ αυτή την προσπάθεια θα δουλέψουμε για να δρομολογήσουμε λύσεις στο βαθμό που θα βρούμε ανταπόκριση.
Ο ΟΦΗ είναι υπόθεση όλων.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Γ. ΚΑΛΟΥΤΣΑΚΗ
Η επιστολή που έστειλε στα μέλη της διοικούσας επιτροπής της ΠΑΕ-ΟΦΗ, ο κ. Γιώργος Καλουτσάκης αναφέρει:
Αγαπητέ Πρόεδρε
Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμητική πρόταση να συμμετέχω στο ΔΣ της
ΠΑΕ. Επί δύο χρόνια περάσαμε πολλά και μείναμε ενωμένοι.
Η χθεσινή παρέμβαση του Νίκου Μαχλά στην εκπομπή του Μαν. Χρονάκη στον
ραδιοσταθμό Athletic Radio ιδιοκτησίας Ματθαίου Πουλινάκη ήταν για
εμένα το τελευταίο δράμα το οποίο σκοπεύω να ζήσω στα κοινά της
αγαπημένης μου ομάδας.
Δεν μπορώ να αποδεχτώ τη θέση του μέλους της διοικούσας και παρακαλώ όπως με αντικαταστήσετε με έναν από τους εξαιρετικούς αναπληρωματικούς συναδέλφους.
Ακούγοντας εχθές το Νίκο Μαχλά καθώς και τους δημοσιογράφους του
σταθμού στη διάρκεια όλης της ημέρας ένιωσα αηδία και αποτροπιασμό.
Υπάρχει μια συντεταγμένη προσπάθεια απαξίωσης των μελών της νέας
διοίκησης με λασπολογία, υπονοούμενα, ανώνυμες πληροφορίες και
διαστρέβλωση της αλήθειας.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι περήφανα χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους δημοσιογράφο, δεν είχαν ούτε την ελάχιστη ευθιξία να καλέσουν τους ανθρώπους τους οποίους κατηγορούν και να τους ζητήσουν έστω να εκθέσουν την άποψη τους.
Οι ίδιοι που τον τελευταίο μήνα έβαλαν ακατάπαυστα κατά του Μαχλά για να τον σπρώξουν στην παραίτηση τώρα παίζουν τον ρόλο του θιασώτη και χειροκρότητη του.
Όλο αυτό τον καιρό γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν βγήκα ποτέ δημόσια να
μιλήσω για τα τεκταινόμενα στην ΠΑΕ ΟΦΗ γιατί έτσι ορίζει η εταιρική
εχεμύθεια.
Δεν βγήκα δημόσια να μιλήσω για συναδέλφους άσχετα από το
αν πίστευα ότι γίνονται λάθη.
Όλα τα συζητούσαμε πίσω απο κλειστές πόρτες όπως έπρεπε και από μεριάς μου δεν βγήκαν ποτέ πληροφορίες ούτε στα πιο στενά μου πρόσωπα.
Η ελαφρότητα με την οποία μίλησε ο Νίκος και η οποία προσβάλει όλο το
συμβούλιο με φέρνει απέναντι του και όχι δίπλα του.
Όλοι μας πάντα αναγνωρίζαμε την αξία του, τον αγώνα του και τα πόσα πολλά έκανε για την ομάδα.
Αυτή η στήριξη δεν ήταν στα λόγια και στο γλύψιμο του ραδιοφώνου αλλά στις πράξεις, στις συχνές επισκέψεις μας στην Παγκρήτια Τράπεζα όπου ενεχυριάζαμε το μέλλον των παιδιών μας, στις πόρτες του γηπέδου, στα δικαστήρια, στη ζητιανιά για την ΟΦΑΡΑ μας και στα καθημερινά έξοδα τα οποία κάναμε χωρίς ποτέ να πάρουμε ούτε μία τυπική απόδειξη αποό την εταιρεία.
Είμασταν τα ΜΟΝΑ άτομα σε όλη την ομιλίτικη οικογένεια που καθόμασταν δίπλα του και συμμετείχαμε στον αγώνα του.
Είμαστε οι μόνοι οι οποίοι μπορούμε να κρίνουμε τον Νίκο γιατί πολύ
απλά είμαστε οι μόνοι που έχουμε τέτοιο δικαίωμα σαν συνεργάτες του.
Όλοι οι άλλοι χειροκροτητές και επικριτές κάνουν απλά εύκολη και
ανέξοδη κριτική και αν ποτέ δεν κάναμε έναν ειλικρινή απολογισμό τώρα
μετά από τα σκληρά λόγια του και ιδιαίτερα την απειλή του ότι αν “οι
καινούριοι σε ένα μήνα δεν βάλουν λεφτά θα τους κάνω να μην μπορούν να
κυκλοφορήσουν” επιβάλεται να τον κάνουμε.
Πως μπορώ να ξεχάσω την ξεφτύλα που περάσαμε με το θέμα Φαγαδάκη όπου
ο Νίκος μας έβγαζε υπερβολικούς γκρινιάρηδες και ζηλιάρηδες για τον
άνθρωπο που έχει τόσα πολλά λεφτά.
Πως μπορώ να ξεχάσω το θέμα Πουλινάκη όπου ήθελε να παραδώσει εν τυφλό την ομάδα σε κάποιον ο οποίος δεν ήθελε να δείξει ότι έχει έστω και ένα ευρώ να επενδύσει στην ομάδα.
Πως μπορώ να ξεχάσω ότι μας οδήγησε σαν τα πρόβατα να
υπογράψουμε την εγγυητική της επιτροπής επαγγελματικού αθλητισμού όταν
οι άλλες ομάδες ενεχυρίασαν την τελευταία δόση των τηλεοπτικών τους
δικαιωμάτων.
Πως μπορώ να ξεχάσω τις δόσεις Σουλεάπ και τα 30.000 Ευρώ
μαύρα τα οποία εκβιαστικά μας πήρε όταν ο παίκτης παρακαλούσε πριν δυο
χρόνια, κατά τα λεγόμενα των υπαλλήλων της ΠΑΕ, στα σκαλιά του
λογιστηρίου του ΒΑΚ να του δώσουν 20-30 χιλ. Ευρώ για να λήξει το
θέμα.
Πως μπορώ να ξεχάσω το θέμα Ψωμά στο οποίο μας ενημέρωσε ότι ο
παίκτης δεν μπορεί να κερδίσει την προσφυγή γιατί του είχαμε βάλει τα
λεφτά στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και στο τέλος να πληρώνουμε
πολλά παραπάνω.
Πως μπορώ να ξεχάσω την υπόθεση του Σέρβου Τάντιτς ο
οποίος έφυγε με άδεια για λίγες ημέρες, δεν γύρισε ποτέ και στο τέλος
δεν του κάναμε διακοπή συμβολαίου και τώρα πρέπει να του πληρώσουμε
και πριμ ανόδου.
Πως μπορώ να ξεχάσω την υπόθεση Ρόβα ο οποίος δεν είχε συμβόλαιο, τραυματίστηκε και εμείς του κάναμε κλειστό συμβόλαιο με πριμ ανόδου με τα γνωστά αποτελέσματα.
Πως μπορώ να ξεχάσω την υπόθεση Ρούσεφ που χωρίς καμία ενημέρωση στο συμβούλιο τον έβγαλαν εκτός ομάδας και έπρεπε και να τον πληρώνουμε.
Πως μπορώ να ξεχάσω τις κατσάδες για ευχαριστήρια σε μικρούς τοπικούς χορηγούς οι οποίοι χάλαγαν το πρεστίζ της ομάδας.
Πως μπορώ να ξεχάσω τον Σουμπίνιο ο οποίος ενώ έπρεπε να έχει πάρει 10χιλ Ευρώ από την ΠΑΕ ΟΦΗ είχε πάρει 20χιλ Ευρώ χωρίς καμία εξήγηση και ενώ η ομάδα χρώσταγε ένα φορτηγό λεφτά αλλού.
Πως μπορώ να ξεχάσω την άρνηση του Νίκου για φθηνότερες
παροχές και την παρατεταμένη χρέωση της ομάδας απο ανεπαρκής
υπηρεσίες.
Πως μπορώ να ξεχάσω το ότι ο ίδιος ζήτησε μικρό ρόστερ και
στο τέλος κάναμε ομάδα με 30+ παίκτες.
Πως μπορώ να ξεχάσω τις αποφάσεις των συμβουλίων οι οποίες ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Πως μπορώ να ξεχάσω το ότι ούτε μία φορά δεν κλήθηκα να υπογράψω πρακτικά
Διοικητικών Συμβουλίων χωρίς να γνωρίζω το τι αναγράφονται εκεί μέσα
με ενδεχόμενο να έχει πλαστογραφηθεί η υπογραφή μου.
Πως μπορώ να ξεχάσω την ανάμειξη της ομάδας με θολές καταστάσεις που έφτασαν στη δικαιοσύνη.
Πως μπορώ να ξεχάσω τον οδηγό λεωφορείου ο οποίος κινδυνεύει να χρεώσει την εταιρεία με το υπέρογκο ποσό των 80.000 Ευρώ επειδή ο Διευθύνοντας Σύμβουλος δεν ήξερε σε ποιους περνάει ένσημα.
Πως μπορώ να ξεχάσω το φιάσκο CAS όπου μας απέκρυπταν για εβδομάδες ολόκληρες ότι η υπόθεση δεν εκδικάστηκε γιατί κρίθηκε το δικαστήριο αναρμόδιο.
Πως μπορώ να ξεχάσω την πίεση που ασκήσαμε το καλοκαίρι για να κινηθούμε στην αστική δικαιοσύνη και στο τέλος να δικαιωθούμε.
Πως μπορώ να ξεχάσω που έτρεχα στο αεροδρόμιο να δώσω λεφτά στον Αντώνη Κουτάντο ο οποίος έκανε έρανο να πληρωθεί το χαρτόσημο του δικαστηρίου.
Πως μπορώ να ξεχάσω που έτρεχα να του δώσω λεφτά σε άλλο έρανο για να πληρώσουμε τους διαιτητές.
Πως μπορώ να ξεχάσω τα πριμ τα οποία δίναμε από μόνοι μας και στο τέλος ο Νίκος έταζε πριμ και κόντρα πριμ χωρίς να έχει τα λεφτά, με αποτέλεσμα οι παίκτες να επαναστατούν για την κοροϊδία.
Πως μπορώ να ξεχάσω το χαμένο αθλητικό υλικό της ομάδας και τα μπερδεμένα τιμολόγια που ποτέ δεν ελέγχονταν.
Πως μπορώ να ξεχάσω τα ανύπαρκτα ωράρια τα οποία ποτέ δεν αλλάξανε.
Πως μπορώ να ξεχάσω τις διπλές χορηγικές συμφωνίες οι οποίες μας έβαζαν σε αδιέξοδο με παροχές τις οποίες αδυνατούσαμε να παρέχουμε.
Πως μπορώ να ξεχάσω το θέμα Βατσινά που ο Νίκος επί 2 χρόνια έλεγε στα συμβούλια “Ο ΒΑΤΣΙΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΙΑ, έχω μιλήσει με απάνω”.
Πως μπορώ να ξεχάσω τις παρατημένες ακαδημίες όπου ο Νίκος δεν ήθελε να αφήσει κανένα να δουλέψει εκεί.
Πως μπορώ να ξεχάσω πράγματα με τα οποία γεμίζεις βιβλίο;
Η ουσία όμως κ. Πρόεδρε από τα παραπάνω για εμένα είναι μία, ότι εν
γνώση του ο Νίκος έφερε την ομάδα μέχρι σήμερα με ένα βαρύ κόστος και
χωρίς έσοδα για τους επόμενους κρίσιμους μήνες.
Το ξέραμε από το καλοκαίρι ότι τα λεφτά φτάνουν μέχρι τα Χριστούγεννα και ο ίδιος χωρίς να ενημερώσει κανέναν άλλο τα μοίρασε κατά βούληση.
Ο Πρόεδρος υπάρχει για να παίρνει αποφάσεις αλλά αυτές τις αποφάσεις πρέπει να τις εγκρίνει το ΔΣ αλλιώς δεν έχει και λόγο να υπάρχει σαν όργανο.
Είναι ντροπή λοιπόν και ανανδρία να βγαίνει τώρα και απειλεί ένα νέο ΔΣ το
οποίο είναι εδώ για να καλύψει και δικά του λάθη.
Η περυσινή χρονιά έβαλε μέσα την ομάδα 3.5 εκατομμύρια Ευρώ.
Ας μην μιλάμε λοιπόν για άθλους ανόδου διότι την πρώτη χρονιά δεν βγήκαμε αν και ξοδέψαμε ένα φορτηγό λεφτά και τη δεύτερη βγήκαμε τελευταίοι και καταϊδρωμένοι.
Επί 2.5 χρόνια η ομάδα που λέγεται ΟΦΗ δεν έβγαλε ούτε έναν παίκτη.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και αν κάποιος δεν θέλει να την δει είναι
πρόβλημά του.
ΤΙΠΟΤΑ από τα παραπάνω δεν ήθελε χρήματα για να γίνει,
οργάνωση, καταμερισμό εργασιών και εμπιστοσύνη στους συνεργάτες ήθελε
για να γίνει.
Ο Νίκος έκανε πολλά καλά και πολλά κακά.
Εμείς κρατήσαμε και κρατάμε τα καλά, αυτά θέλουμε να γράψει η ιστορία.
Άλλωστε για να μην κάνεις λάθη πρέπει να κάθεσαι σπίτι σου ή πίσω από ένα μικρόφωνο.
Όποιος δουλεύει κάνει λάθη. Εμείς ποτέ δεν βγήκαμε να διαλαλήσουμε τα
παραπάνω αν και συνεχώς δεχόμασταν προσβολές από τον τοπικό τύπο τις
οποίες δεν απαντούσαμε για το καλό της ομάδας.
Δεν βάλαμε το προσωπικό μας “εγώ” και την “εικόνα” μας πάνω από τον ΟΦΗ. Αθόρυβα στηρίξαμε την ομάδα όταν ΚΑΝΕΙΣ δεν ήθελε ούτε να πλησιάσει. Γνωρίζοντας την πρόταση σας στον Νίκο να συμμετέχει στην διοίκηση πρωτοδικείου ή ακόμα να προτείνει ο ίδιος τα μέλη που θέλει, αδυνατώ να κατανοήσω το χθεσινό
κοκτέιλ παράκρουσης και απειλών.
Δυστυχώς μου δείχνουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα από τον οποίο γνώριζα. Αποχωρώ αποντροπιασμένος και αηδιασμένος από τις θεωρίες συνωμοσίας και τα φαντάσματα τα οποία δημιουργούν φαντασιόπληκτοι παραμυθατζήδες.
Τελειώνοντας και έχοντας ακόμα πολλά να πω θα μείνω στο εξής, ο λαϊκισμός είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει και αν κάποιος κοροϊδεύει τον κόσμο ( τους παίκτες και τους
συνεργάτες του) τόσο καιρό δεν είμαστε σίγουρα εμείς.
Καλή συνέχεια στο δύσκολο έργο το οποίο καλείστε για άλλη μια φορά να
ολοκληρώσετε.