Έχοντας προσγειωθεί στο Μπέργκαμο το 2015, ο Ράφαελ Τολόι έγινε πολύ γρήγορα σημείο αναφοράς των «μπεργκαμάσκι». Σωματικά ισχυρός, με γρήγορη σκέψη και ακριβή αίσθηση του χώρου, στοιχεία απαραίτητα για την εξισορρόπηση της αμυντικής γραμμής, ο Τολόι έγινε σύντομα ένας από τους πιο ποιοτικούς αμυντικούς της Serie A.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την Γκοϊάς και το 2012, πήρε μεταγραφή στη Σάο Πάολο. Εκεί κέρδισε και τον μοναδικό σημαντικό τίτλο της καριέρας του το Copa Sudamericana το 2012.
Τον Ιανουάριο του 2014, έκανε το βήμα στην Ευρώπη, με τη Ρόμα να τον αποκτάει ως δανεικό με οψιόν αγοράς. Οι «τζιαλορόσι» δεν εκτίμησαν σωστά τις ικανότητες του Βραζιλιάνου αμυντικού και έτσι η Αταλάντα που «καιροφυλακτούσε» τον απέκτησε τον Αύγουστο του 2015. Στην ομάδα του Μπέργκαμο, «απογείωσε» την καριέρα του και εξελίχτηκε σε παίκτη μεγάλης κλάσης.
Ο Τολόι είναι ένας σύγχρονος αμυντικός, ικανός να καθορίζει με την ποιότητα του, τη δράση. Προσθέστε και το τυπικό βραζιλιάνικο χαρακτηριστικό της επιτάχυνσης με τη μπάλα και της δημιουργίας, που διευκολύνει την ομάδα στο «χτίσιμο» των επιθέσεων. Στην πραγματικότητα, στην αντίπαλη περιοχή, αποτελεί έναν μόνιμο κίνδυνο, τόσο με το κεφάλι όσο και με τα πόδια. Δεξιότητες που τον έχουν καταστήσει ως έναν από τους πιο παραγωγικούς κεντρικούς αμυντικούς στο ιταλικό πρωτάθλημα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στις 4 τελευταίες του σεζόν στην Αταλάντα, έχει συμμετοχή σε 19 γκολ της ομάδας του (6 γκολ-13 ασίστ). Κανένας άλλος αμυντικός στη Serie A, στο ίδιο διάστημα, δεν έχει τέτοια παραγωγικότητα.
Λέγαμε παραπάνω ότι η Ρόμα δεν εκτίμησε τις ικανότητες του 30χρονου. Το ίδιο έκανε και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Έπαιξε με την U20 της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2009, με συμπαίκτες όπως ο Μαϊκόν και ο Ντόουγκλας Κόστα, αλλά η ομάδα του ηττήθηκε στον τελικό από τη Γκάνα και έκτοτε… ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Με προπαππούδες από το Τρεβίζο, πήρε την ιταλική ιθαγένεια τον Φεβρουάριο και αμέσως κλήθηκε στην Εθνική Ιταλίας. Eίπε ο άσος της Αταλάντα μετά την κλήση του: «Η Βραζιλία δεν ήρθε ποτέ σε επαφή μαζί μου. Όταν είδα ότι η Ιταλία ήθελε να με επιλέξει, είπα ναι αμέσως και ολόκληρη η οικογένειά μου ήταν χαρούμενη! Φορώντας τη φανέλα της Ιταλίας, συγκινούμαι. Ήταν το όνειρό μου. Ελπίζω να κάνω το καλύτερο δυνατό».
Στην ηλικία των 30 χρόνων, στο αποκορύφωμα της καριέρας του, ο Τολόι έχει την ευκαιρία να παίξει σημαντικά τουρνουά, με μια εθνική ομάδα που «διψάει» για διακρίσεις. Το καλοκαίρι υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και τον επόμενο χρόνο το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο θα μπορούσε να παίξει ως αντίπαλος της γενέτειρας του, Βραζιλίας.