Λένε πως οι ψηλοί «ωριμάζουν» πιο μετά από τους κοντούς-περιφερειακούς. Μύθος ή αλήθεια κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια αλλά στην περίπτωση του Σερτάκ Σανλί, η εν λόγω μπασκετική ρήση επιβεβαιώνεται με καθολικό τρόπο.
Ο Σανλί αποκτήθηκε από την Αναντολού Εφές το καλοκαίρι του 2018 στα 27 του χρόνια ως ένας γυρολόγος των τουρκικών γηπέδων που ήταν πολύτιμος σαν ρολίστας αλλά μέχρι εκεί. Είχε αγωνιστεί (που λέει ο λόγος…) στην Euroleague με τη φανέλα της Γαλατασαράι τη σεζόν 2010/2011 σε 2 παιχνίδια, σκόραρε 9 πόντους αλλά η ομάδα του δεν ήταν ανταγωνιστική στη διοργάνωση και είχε ξεμείνει από στόχους όταν του έδωσε την ευκαιρία.
Ακολούθησαν οι Τόφας, Γκαζιάντεπ, Ουσάκ Σπορτίφ και Τράμπζονσπορ έως το 2016. Στο τουρκικό πρωτάθλημα αυτή την πενταετία (2011/2016) δεν μπόρεσε να δείξει σχεδόν τίποτα. Οι μέσοι του όροι ήταν αποκαρδιωτικοί (σταθερά κάτω από τους 5 πόντους ανά ματς και ελάχιστη συνεισφορά σε ριμπάουντ-ασίστ) αλλά η Μπεσίκτας το καλοκαίρι του 2016 του έδωσε ακόμα μία ευκαιρία.
Η πρώτη του σεζόν εκεί ήταν… μία από τα ίδια. Ο μόνος τρόπος για να βάλει την μπάλα στο καλάθι ο Σανλί, ήταν αν του δώσει την μπάλα κάποιος περιφερειακός κάτω από τη μπασκέτα. Δεν τα παραλέμε, δεν είχε ούτε mid-range game (παιχνίδι μέσης απόστασης), δεν μπορούσε ούτε να ρολάρει γρήγορα μετά από πικ και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να απειλήσει από μακριά.
Παρόλα αυτά οι συγκυρίες (τραυματισμοί-απουσίες) τον έφεραν στην Εθνική Τουρκίας για το Eurobasket του 2017. Οι γείτονες αποκλείστηκαν νωρίς (από την Φάση των «16») έπαιξε στα 5 παιχνίδια κατά μέσο όρο 7.5 λεπτά, σκοράροντας 2.5 πόντους. Δηλαδή ό,τι έκανε όλη του την ζωή. Ρολίστας που θα δώσει κάποιες ανάσες στους βασικούς ψηλούς και θα φθείρει με φάουλ τους αντιπάλους.
Όμως, η παρουσία του στην μεγάλη αυτή διοργάνωση τον γέμισε με αυτοπεποίθηση. Ο Σανλί από τους 4.6 πόντους της σεζόν 2016/2017 ανέβηκε στους 9.2 πόντους και ξεκίνησε να εντάσσει και άλλα πράγματα στο παιχνίδι του.
Αυτή η πρόοδος δεν πέρασε απαρατήρητη και η Αναντολού Εφές, που τότε άρχιζε να καταλαβαίνει πως χρειάζεται και γηγενείς παίκτες για να πρωταγωνιστήσει εντός συνόρων, τον έκανε δικό της. Η σεζόν 2018-/2019 ήταν χρονιά ενσωμάτωσης και εκμάθησης του τι θέλει ο Εργκίν Αταμάν. Ο Σανλί πήρε ελάχιστο χρόνο στην Euroleague αλλά στο τουρκικό πρωτάθλημα έδειξε στοιχεία που έκαναν τους ανθρώπους της Εφές να «τρίβουν τα χέρια τους».
Η επόμενη σεζόν (2019/2020) ήταν «σταθμός». Μπορεί η Euroleague να μην τελείωσε λόγω του Covid-19 αλλά ο Σανλί άρχισε να έχει ρόλο. Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν τα νούμερα. 7 πόντοι ανά ματς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση αλλά ακόμα πιο εντυπωσιακό τα 9/14 τρίποντα στο τουρκικό πρωτάθλημα (εξηγούμε παρακάτω).
Ούτε ο… Covid-19 δεν μπορούσε να τον σταματήσει πλέον. Όλους τους μήνες που είχε μπει «λουκέτο» στα πρωταθλήματα, ο 29χρόνος πλέον σέντερ δούλεψε το κορμί και το παιχνίδι του για να είναι έτοιμος.
Η δουλειά που έριξε είναι οφθαλμοφανής φέτος. Ο Σανλί πλέον μπορεί να κάνει όλα όσα πρέπει να κάνει ένας ψηλός στο σύγχρονο μπάσκετ.
Ο Αταμάν πλέον τον εμπιστεύεται τόσο που τον έχει ξεκινήσει βασικό στα 10 από τα 23 ματς της Euroleague που έχει αγωνιστεί. Και πως όχι άλλωστε, όταν ο Σανλί του δίνει τα πάντα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ενδεικτικό της βελτίωσης το ποσοστό στα τρίποντα (9/25), καθώς μπορεί να τραβήξει την άμυνα προς τα έξω.
Η Εφές έχει ακόμα έναν επιθετικό πόλο (7.1 πόντους ανά ματς) και έτσι το σταρ δίδυμο των Μίσιτς-Λάρκιν έχει περισσότερο χώρο για να κάνει τα «μαγικά» του.
Η σκληρή δουλειά ανταμείβεται…