Ρίο ντε Τζανέιρο, «Μαρακανά», 28 Ιουνίου 2014. Στο 28ο λεπτό του αγώνα της Κολομβίας με την Ουρουγουάη για τη φάση των «16» του Μουντιάλ, ο Χάμες Ροντρίγκες μαγεύει τον πλανήτη. Έχοντας πάρει μία κεφαλιά – πάσα με πλάτη στην εστία της Ουρουγουάης, στοπάρει με το στήθος και ταυτόχρονα γυρίζει το σώμα του. Χωρίς να αφήσει τη μπάλα να αγγίξει το γρασίδι, εξαπολύει ένα τρομερό αριστερό βολέ που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης στον τερματοφύλακα Μουσλέρα.
Το κορυφαίο γκολ του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ένα από τα καλύτερα στην ιστορία της διοργάνωσης, έχει μόλις επιτευχθεί.
Στο τέλος της χρονιάς, το γκολ αναδείχτηκε το κορυφαίο του 2014 από τη ΦΙΦΑ, λαμβάνοντας το «βραβείο Πούσκας». Δεν ήταν καν ένα πυροτέχνημα στην πορεία του Χάμες σε εκείνο το Μουντιάλ. Ο 22χρονος τότε Κολομβιανός της Μονακό, σκόραρε σε όλα τα ματς στα οποία συμμετείχε στη Βραζιλία και ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με έξι γκολ, ενώ έκανε και πέντε ασίστ!
Έχοντας δείξει ήδη ψήγματα του ταλέντου του σε Πόρτο και Μονακό τις προηγούμενες σεζόν, οι εμφανίσεις του στη Βραζιλία έκαναν τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης να τον λιγουρεύονται.
Ταλαιπωρία στη Μαδρίτη
Τελικά, η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν αυτή που κέρδισε τον πλειστηριασμό για την υπογραφή του. Οι Μαδριλένοι ξοδεύοντας 75 εκατ. ευρώ τον κατέστησαν ως τον τέταρτο ακριβότερο παίκτη όλων των εποχών τότε, του έδωσαν το «10» του Φίγκο, του Πούσκας και του Ζιντάν, χρίζοντάς τον ως διάδοχο της γενιάς των «γκαλάκτικος».
Στη Μαδρίτη, βρήκε ως προπονητή τον Κάρλο Αντσελότι και η πρώτη του σεζόν ήταν σχετικά επιτυχημένη. Πέτυχε 13 γκολ και μοίρασε ισάριθμες ασίστ στο ισπανικό πρωτάθλημα, κερδίζοντας μία θέση στην ιδανική ενδεκάδα της χρονιάς, αλλά και τη διάκριση του καλύτερου μέσου. Δεν ήταν όμως όλα ρόδινα. Ένας τραυματισμός στο μετατάρσιο τον άφησε εκτός δύο μήνες, ενώ ένας άλλος στο μηρό τον ταλαιπωρούσε συνεχώς.
Από την επόμενη σεζόν (2015-16), η καριέρα του Χάμες στη Μαδρίτη άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα. Ο Αντσελότι έφυγε και αντικαταστάθηκε από τον Ράφα Μπενίτεθ, που δεν τον εμπιστευόταν καθώς θεωρούσε ότι δεν δούλευε πολύ στον αγωνιστικό χώρο και πως ήταν τακτικά απείθαρχος. Ο Ζινεντίν Ζιντάν που τον διαδέχτηκε τον εμπιστεύτηκε λίγο περισσότερο, αλλά ποτέ όσο χρειαζόταν για να τον έχει μόνιμα βασικό. Ο Γάλλος δεν έπαιζε με «δεκάρι» της συνομοταξίας του Κολομβιανού, ο τελευταίος ποτέ δεν προσαρμόστηκε σε θέση ακραίου, οπότε δεν κατάφερε να ταιριάξει στο σύστημα του «Ζιζού».
Οι «μπλάνκος», κατέκτησαν την Ευρώπη, όμως ο Κολομβιανός ήταν δεύτερο βιολί, με σποραδικές εμφανίσεις.
Η διετία στο Μόναχο
Τα μεγαλεία της Βραζιλίας φάνταζαν πλέον πολύ μακρινά το καλοκαίρι του 2017, όταν η Ρεάλ αποφάσισε να τον δώσει δανεικό στην Μπάγερν Μονάχου, όπου επανενώθηκε με τον Αντσελότι.
Παρά έναν τραυματισμό στην προετοιμασία, ο Κολομβιανός εγκλιματίστηκε γρήγορα. Ο Ιταλός τεχνικός απολύθηκε δίνοντας τη θέση του στον Γιούπ Χάινκες, αλλά η σεζόν πήγε καλά για τον Ροντρίγκες με 7 γκολ και 11 ασίστ σε 23 εμφανίσεις στο δρόμο για την κατάκτηση της Μπουντεσλίγκα. Μάλιστα, ο Χάμες σκόραρε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην ομάδα που κατείχε τα δικαιώματα του – Ρεάλ – χωρίς όμως να καταφέρει να την αποκλείσει.
Η δεύτερη σεζόν του στο Μόναχο δεν ήταν το ίδιο καλή και συνοδεύτηκε από αρκετούς τραυματισμούς. Έτσι, στο τέλος του 2018-19, η Μπάγερν αποφάσισε να μην ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς του.
Το λαβωμένο Μουντιάλ
Το καλοκαίρι του 2018, ήλπιζε να εκτοξεύσει ξανά τις μετοχές του μέσω της συμμετοχής στο Μουντιάλ της Ρωσίας με την αγαπημένη του Κολομβία. Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Στο πρώτο ματς των ομίλων δεν ξεκίνησε λόγω τραυματισμού, στο δεύτερο κόντρα στην Πολωνία έκανε δύο ασίστ και χρίστηκε Man of the Match, όμως στο τρίτο απέναντι στη Σενεγάλη αντικαταστάθηκε στο 30’ και είδε από την εξέδρα την ήττα των «καφετέρος» από την Αγγλία στα πέναλτι για τη φάση των «16».
Σανίδα σωτηρίας
Απογοητευμένος και λαβωμένος μετά τη διετία στο Μόναχο, επέστρεψε στη Μαδρίτη, όπου αγωνίστηκε μόλις σε οκτώ αγώνες, με την Ρεάλ να κατακτά τον τίτλο της σεζόν 2019-20.
Έξι χρόνια μετά τις εμφανίσεις στη Βραζιλία, ο τότε φρέσκος 22άρης που ήταν έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο, είναι πλέον κοντά στα 30, με άμεσο τον κίνδυνο να μην εκπληρώσει ποτέ τις προσδοκίες που δήμιούργησε εκείνο το καλοκαίρι.
Ούτε στη Ρεάλ, ούτε στην Μπάγερν, είχε ποτέ τον ρόλο του ηγέτη που τόσο του ταίριαζε και απολάμβανε στην Εθνική. Πάντα κάποιος ήταν λίγο πιο πάνω από αυτόν και τον επισκίαζε. Ποτέ οι συμπαίκτες του σε Μαδρίτη και Μόναχο δεν του έδειξαν τυφλή εμπιστοσύνη, όπως αυτοί στην Κολομβία. Η καριέρα του βρισκόταν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι…
Πριν από λίγες μέρες όμως, ήρθε η πιθανή σανίδα σωτηρίας από έναν παλιό γνωστό. Έναν προπονητή που τον πίστεψε όσο λίγοι, τον Κάρλο Αντσελότι.
Ο τεχνικός της Έβερτον, ελπίζει ότι θα μπορέσει να βγάλει από τον Κολομβιανό τον καλύτερο εαυτό του, σε μία ομάδα όπου θα είναι πλέον αυτός ο σούπερ σταρ. Το 4-4-2 και η συνύπαρξη με έναν επιθετικό όπως ο Ρισάρλισον – ο οποίος μοιάζει στα χαρακτηριστικά με τον αγαπημένο του συμπαίκτη στην Εθνική Ραδαμέλ Φαλκάο -, ίσως τον βοηθήσουν να επιστρέψει σε υψηλά επίπεδα σε σταθερή βάση.
?? | It’s official… @jamesdrodriguez is a Blue! ?#AlóJames pic.twitter.com/hNDsLvtqtT
— Everton (@Everton) September 7, 2020
Στο «Γκούντισον Παρκ», ελπίζουν την ίδια ώρα να ξαναδούν τον παίκτη που είχε μαγέψει την ποδοσφαιρική υφήλιο το καλοκαίρι του 2014. Ο ξεχασμένος, έχει ξανά την ευκαιρία να γίνει ήρωας και να εκτοξεύσει μία ομάδα που παραμένει στην αφάνεια εδώ και πολλά χρόνια.