Το ελληνικό μπάσκετ «έβγαλε» για μια ακόμα φορά τον…ψυχισμό του και η Εθνική Νέων Ανδρών παρέμεινε στην τρίτη θέση του Eurobasket U20 στην Πολωνία, με την back to back κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου! Aπό το Ηράκλειο, πριν από έναν χρόνο, μέχρι την πολωνική πόλη Γκίντνια, η ελληνική ομάδα κράτησε το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος των διεθνών παικτών, με την καθοδήγηση του Κώστα Παπαδόπουλου και των συνεργατών του.
Με απολογισμό 4 νίκες και 3 ήττες, η Εθνική Νέων ανέβηκε ξανά στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου των μεταλλίων, παίζοντας με πάθος, προσήλωση και πίστη στην δουλειά που έγινε, τα δυο τελευταία χρόνια.
Οι Νέοι υπέρβαλλαν εαυτόν σε παιχνίδια που υστερούσαν στα σωματότυπα και τα ύψη των αντιπάλων τους, ενώ ήταν…εμπνευσμένοι από την πρόσφατη επιτυχία της Εθνικής Ανδρών που προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους, πιο γυμνασμένους και αθλητικούς, οι διεθνείς παίκτες της Νέων ήταν «μάγκες», παίζοντας μεγαλύτερη σκέψη στις επιλογές του, διάβασμα του προσωπικού αντιπάλου και πάντα με αμυντική προσήλωση. Μπορεί, όμως, να μην πάρουν περισσότερα εκατοστά ύψους, αλλά η διαμόρφωση των σωμάτων τους, είναι προσωπική υπόθεση και…”στοίχημα”.
Mετάλλια και των τριών χρωμάτων, χρυσά, ασημένια και χάλκινα έχουν φορέσει και άλλες, «φουρνιές» ομάδων σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες ανδρών, στις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά το ζητούμενο ήταν και παραμένει, η ατομική διαχείριση που θα κάνουν οι ταλαντούχοι παίκτες και η αντιμετώπιση που θα έχουν οι ομάδες, στις οποίες ανήκουν. Σε αυτή την αμφίδρομη σχέση ατομικής εξέλιξης του παίκτη της Εθνικής Εφήβων και της Εθνικής Νέων και του χρόνου συμμετοχής του στον σύλλογο που αγωνίζεται, έχουν προστεθεί η οικογενειακή πίεση για την γρήγορη ανέλιξη του παιδιού, ώστε να τραβήξει την προσοχή του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, η συνεργασία με εκπρόσωπο του, ακόμα και από την ηλικία των 13-14 χρόνων και η δεδομένη παρουσία των 6+1 ξένων παικτών στις ομάδες που μειώνει ασφυκτικά τα περιθώρια χρησιμοποίησης αυτών των ταλαντούχων «αστέρων».
Σε συνδυασμό με την υπερβολική προβολή του από τα ΜΜΕ, όταν πρωτοεμφανίζονται στο μπασκετικό στερέωμα, ο χαρακτήρας που έχει ο καθείς εξ’ αυτών, να διαχειριστεί την δημοσιότητα και κυρίως η συνέχιση της δουλειάς, εκτός της ομαδικής, παίκτες που δημιούργησαν δικαιολογημένες προσδοκίες, δεν είχαν την ανάλογη εξέλιξη, έμειναν στάσιμοι ή ακόμα και έκαναν «πισωγύρισμα στην αναρριχητική πορεία τους.
Η υπογραφή ενός καλού συμβολαίου σε αυτές τις ηλικίες, θα πρέπει να λειτουργήσει ως το μεγαλύτερο κίνητρο για να είναι εξελίξιμοι, αντί να χάσουν τον στόχο της βελτίωσης τους που είναι διαρκής,.
Παράλληλα, η επιλογή της ομάδας από τις ενδιαφερόμενες, παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, γιατί πάντα, θα μετρά το πόσο αγωνίζεται ένας τέτοιος παίκτης, αντί να κουνά πετσέτες στον πάγκο για τα καλάθια των συμπαικτών του…