Η ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου υποβιβάστηκε δυο φορές σε διάστημα 10 ετών. Ανέβηκε και τις δυο φορές, με συνεχόμενες ανόδους από την Β’ Εθνική. Και συνέβη αυτό, γιατί και τις δυο φορές τον ανέβασαν «κυανέρυθρα» χέρια. Την πρώτη (2015-16) με την επιτροπή που υπήρχε και τον εκ μεταγραφής Βαρουξάκη («χάθηκε» εκ τότε από το σπόρ) και την δεύτερη, πέρυσι και εφέτος, από τους κ. Μικρόπουλο και Ηλιάδη. Η δεύτερη φορά, ήταν και καλύτερη της πρώτης, γιατί πέραν της δεδομένης Πανιώνιας «ρίζας» των δυο επενδυτών, η οικονομική δυνατότητα τους ήταν και παραμένει εγγύηση για την επίτευξη του στόχου.
Υποβιβάστηκε την πρώτη φορά ως Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης και ανέβηκε με το ίδιο όνομα και το ίδιο ΑΦΜ της ΚΑΕ. Δεν δήλωσε συμμετοχή στην Basket League, την δεύτερη φορά και ανέβηκε ξανά με το ίδιο όνομα.
Χωρίς συγχωνεύσεις- συμπράξεις ΚΑΕ. Χωρίς αλλαγή έδρας εταιρίας. Χωρίς συγχώνευση ονομάτων συλλόγων, όπως έχει συμβεί σε 3 περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Χωρίς εξαγορά άλλου ΑΦΜ. Ήταν απόλυτως απαγορευτικό από την ιστορία του συλλόγου, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνια του κόσμου του και όσων έχουν βιώσει από την συγκεκριμένη ομάδας, να συμβούν αυτοί οι νομικοί ελιγμοί. Στην ομάδα του Φάνη, του Μπόμπαν και του Δενδρινού, ποτέ.
Ο Πανιώνιος θα έχει δύσκολη αποστολή στην προσπάθεια να βγάλει νέες «ρίζες» στην επαγγελματική «λίγκα» και θα πρέπει να βρει την θέση του ανάμεσα σε καθιερωμένες ομάδες στο πρωτάθλημα. Εντός γηπέδων, αλλά και εκτός. Με την φανέλα μέσα στο γήπεδο, το brand name, την ιστορικότητα και τον «σταυρό στο χέρι», δεν θα του εγγυηθούν την αποφυγή «τρικλοποδιών», «συμμαχιών» και άλλων τινών σε μια επαγγελματική «λίγκα» που δεν είναι «αγγελικά πλασμένη».
Το «know how» των εκπροσώπων του θα πρέπει να είναι, τουλάχιστον, ανταγωνιστικό, αν όχι εφάμιλλο των παραγόντων που έχει αναδείξει το συγκεκριμένο τμήμα. Η Εlite League ήταν «φροντιστήριο» για τον Πανιώνιο και τους εκπροσώπους του. Το τέλος καλό με την άνοδο της δεύτερης ευκαιρίας, δεν σημαίνει ότι ισχύει και το δεύτερο σκέλος του «όλα καλά». Ο απολογισμός του «καθρέφτη», θα πρέπει να λειτουργήσει παραδειγματικά για την μη επανάληψη λαθών και την μεγαλύτερη δυνατή αποφυγή άλλων σε ακόμα δυσκολότερη «λίγκα».
Προφανώς και δεν υπάρχει χώρος για μαθητευόμενους παράγοντες και στελέχη, γιατί δεύτερη φορά «στου κασίδη το κεφάλι»…
Στην αφετηρία της επόμενης σεζόν, εγγυημένα διετή συμβόλαια για την συνέχιση της συνεργασίας τους, έχουν ο προπονητής, Άρης Λυκογιάννης, ο Νίκος Γκίκας και ο Δημήτρης Κακλαμανάκης.
«Mέτοικος» πενταετίας
Ο Πανιώνιος επέστρεψε στην Basket League και το μεγαλύτερο πρόβλημα, πριν ακόμα και από τον αγωνιστικό και προπονητικό σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, αποτελεί η έδρα που θα τον φιλοξενήσει, με αντίτιμο φυσικά, όχι μόνο για την επόμενη σεζόν, αλλά σε… «βάθος» πενταετίας.
Η ανέγερση του νέου βιοκλιματικού γηπέδου στην θέση την πρώην έδρας της οδού Αρτάκης, εξελίχθηκε σε «γιοφύρι της Άρτας». Η κατεδάφιση του δημοτικού γυμναστηρίου, τον Απρίλιο του 2019, θα στοιχειώνει εφ’ όρου υπόλοιπου ζωής, τον πρώην δήμαρχο Νέας Σμύρνης, Σταύρο Τζουλάκη. Μαζί με την προσωπική συνταξιοδότηση του, άφησε ανεκπλήρωτο ένα έργο ζωής, όχι μόνο για τον Πανιώνιο, αλλά για ολόκληρο τον αθλητισμό ενός Δήμου που έχει τεράστια παράδοση σε αυτόν τον τομέα του Πολιτισμού των Νεοσμυρνιωτών. Όταν έπρεπε, ούτε οι δηλωμένοι Πανιώνιοι δημοτικοί σύμβουλοι πίεσαν τον απελθόντα δήμαρχο και μιλούσαν για κόψιμο κορδέλας, μετά βεβαιότητας. Τώρα, πλέον, ένας εξ’ αυτών και αφού έθεσε υποψηφιότητα σε όμορο δήμο, χωρίς να εκλεγεί, είναι κάτοικος Θήρας…
Υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να ανοικοδομηθεί το συγκεκριμένο έργο με τον υπάρχοντα ανάδοχο, λόγω του αύξησης του κόστους υλικών, με αποτέλεσμα να υπολογίζεται-τουλάχιστον προφορικά- ότι χρειάζονται 4-5 εκ. ευρώ, περισσότερα για να καλυφθούν οι ανάγκες του εργολάβου και να επαναρχίσουν οι παγωμένες εργασίες που έχουν σταματήσει, μόλις στο 10% με την δημιουργία του χώρου των θεμελίων. Η λεγόμενη και τετράγωνη… τρύπα που θυμίζει περισσότερο χώρο κολυμβητηρίου, δίπλα στο υφιστάμενο κολυμβητήριο.
Βασική σημείωση: Ο Δήμος Ν. Σμύρνης είχε την ευθύνη της κατεδάφισης και η Περιφέρεια Αττικής, αυτή της ανέγερσης. Στην σύμβαση που έχει υπογραφτεί μεταξύ των δυο θεσμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιφέρειας, καθώς και της αναδόχου εταιρίας, αναφέρεται ρητά, ότι για οποιοδήποτε έξτρα κόστος από την δημοπράτηση του έργου, το 2013 και με μείωση κόστους 50%, τότε, ο Δήμος θα πρέπει να την καλύψει. Παρόμοιο θέμα από τον εργολάβο, είχε προκύψει και στην θητεία του απελθόντα δημάρχου, σε ύψος ενός εκατομμυρίου ευρώ. Και επειδή και τότε τα οικονομικά ενός πρώην εύρωστου Δήμου, μέχρι το 2015, δεν ήταν σε καλή κατάσταση, η Περιφέρεια πλήρωσε το συγκεκριμένο ποσό, ο Δήμος το έδωσε σε δόσεις, το έργο προχώρησε κατά ελάχιστο και εκ τότε παρέμεινε απόλυτα ανενεργό.
Με τα οικονομικά του Δήμου Νέας Σμύρνης που παραλήφθηκαν από τις αρχές του 2024, να είναι ελλειμματικά και στην χειρότερη κατάσταση τους, την τελευταία 15ετία, σύμφωνα με τις διάχυτες πληροφορίες που υπάρχουν και για άλλες αναγκαιότητες λειτουργίας σε βασικούς τομείς της προσφυγικής πόλης, καθίσταται ευκόλως αντιληπτό, ότι το ποσό που πρέπει να καλυφθεί είναι υπέρογκο για την εξέρευση ίσων εσόδων.
Πιθανότατα, εντός Ιουνίου, ο Δήμος και η Περιφέρεια πρωτίστως, ως υπεύθυνη της ανέγερσης, θα προχωρήσουν σε καταγγελία της σύμβασης με την ανάδοχο εταιρία που είναι…άφαντη και πληρώνει μόνο οικονομικές ρήτρες για εξάμηνες παρατάσεις παράδοσης του έργου…
Θα ακολουθηθεί η δικαστική οδός για την καταγγελία, με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα κατάληξης, αλλά και άγνωστα επιχειρήματα της εργολαβίας για να «φύγει» από το έργο. Παράλληλα ή έως ότου τελειώσει η όποια δικαστική διαμάχη αρχίσει μετά την μονομερή καταγγελία της σύμβασης, θα αρχίσει ο νέος, διεθνής διαγωνισμός που υπολογίζεται ότι θα έχει διετή διάρκεια, όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις. Θα είναι γόνιμος; Σε ποιο νέο οικονομικό ύψος με τις υπάρχουσες τιμές υλικών και εργασιών, θα κυμανθεί ο νέος διαγωνισμός; Θα υπάρξει ενδιαφέρον στον πρώτο διαγωνισμό ή θα κηρυχθεί άγονος και θα προχωρήσει ο δεύτερος; Και εφόσον υπάρξει νέος ανάδοχος και υπογραφτεί νέα σύμβαση, σε πόσα χρόνια θα παραδώσει το έργο; Μίνιμουμ 2 χρόνια με τις καλύτερες προβλέψεις.
Το πρώην «Αρτάκης» τείνει να γίνει… «μνημείο» ενταφιασμού των αθλητικών ονείρων της πόλης. Οι ελάχιστες πιθανότητες είναι να συνεχίσει ο ανάδοχος που άρχισε την εσκαφή, αλλά τα εάν, εφόσον, ίσως και με πόσα χρήματα θα γίνει αυτό, είναι εξαιρετικά αίολα.
Μόλις προχθές, άρχισαν ξανά εργασίες στην τεράστια τάφρο των θεμελίων, αλλά άπαντες και με πρώτο τον ίδιο τον Δήμαρχο, Γιώργο Κουτελάκη κρατούν το…μικρότερο, δυνατό καλάθι.
«Ελπιζω να μην σταματήσει πάλι μετά από μερικές μέρες. Κρατώ “μικρά καλάθια”. Εδώ είμαστε για να δούμε την πορεία του έργου στο χρόνο. “Ενάρξεις” έχουμε δει κι άλλες φορές κατά το παρελθόν. Ελπίζω να μην είναι σαν και αυτές η σημερινή» ανέφερε σε προσωπική δήλωση του ο κ. Κουτελάκης και ευχαρίστησε την Περιφέρεια για την επανεκίνηση του έργου.
Η υπομονή και η εμπιστοσύνη έχουν εξαντληθεί και απομένει να φανεί αν ο ορίζοντας της επανεκίνησης είναι μέχρι τις 9 Ιουνίου…
Συνεπώς στο παρόν και το εγγύς μέλλον, η ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου (το βόλει ανδρών και γυναικών θα συνεχίσουν στο «Ανδρέας Βαρίκας»), θα ξενιτευτεί (χωρίς εισαγωγικά) για τα 5 επόμενα χρόνια.
Η ομάδα μπάσκετ είναι αναγκασμένη να βρει έδρα με μακροχρόνια προοπτική. Που θα είναι αυτή; Μακριά ή κοντύτερα στην Νέα Σμύρνη;
Βασική υπενθύμιση: Τρείς φορές που ο Πανιώνιος… βγήκε από την Νέα Σμύρνη, απώλεσε την δύναμη της έδρας του πρώην Αρτάκης. Είτε γιατί δεν τον ακολούθησαν οι παθιασμένοι οπαδοί του και άγνωστο το «γιατί», είτε γιατί δεν είχε ελκυστική ομάδα, αλλά αποκρουστική. Η πρώτη ήταν στο ΣΕΦ, με κόουτς τον Βλάντο Τζούροβιτς. Η δεύτερη ήταν στην πρώτη συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, 1995-96). Στην Γλυφάδα. Η χειρότερη ομάδα όλων των εποχών που βρέθηκε από τα ευρωπαϊκά «σαλόνια», να κινδυνεύει με υποβιβασμό. Τελευταία σεζόν του Φάνη, ύστερα από 13 χρόνια. Η εμπειρία της κλασσάτης Γλυφάδας, αποδείχτηκε τραυματική. Οκτώ χιλιόμετρα μακριά από την Νέα Σμύρνη και ομάδα-«βαβέλ».
Η τρίτη φορά ήταν στο πρώην γήπεδο του Ελληνικού, επί ιδιοκτησίας Λιανού. Ανταγωνιστική ομάδα, παίκτες-μαγνήτες, δεύτερη συμμετοχή σε Ευρωλίγκα, αλλά και πάλι οι εξέδρες ήταν… μισοάδειες, παρά άνω του 50% της χωρητικότητας, γεμάτες. Και ας ήταν η ενοικιασμένη «κυανέρυθρη» έδρα, ούτε ένα… τσιγάρο δρόμος.
Ακόμα και στο κοντυνότερο, δυνατό γήπεδο «Σοφία Μπεφόν», η παρουσία του κόσμου, ήταν χλιαρή, αλλά στην τελευταία περίπτωση, υπήρχε η απόλυτη δικαιολογία της καταπάτησης των διαχρονικών αξιών της ομάδας που δίδαξε ήθος και μπάσκετ στην μακρόχρονη πορεία της. Μόνο το χρώμα της φανέλας θύμιζε Πανιώνιο και απλά έκανε το καθήκον της και παρέμεινε στην πρώην Α1 κατηγορία…
Οι τρείς έδρες που εξετάζονται είναι το ανακαινισμένο γήπεδο της Γλυφάδας, το «Σοφία Μπεφόν» στον Φλοίσβο, το κλειστό γήπεδο Ηλιούπολης και προσφάτως προστέθηκε το γήπεδο Ταε Κβο Ντο που αποτελούσε και προ 15ετίας, μία πρόταση που έμεινε ατελέσφορη.
Δια της αφαιρετικής και από τις πληροφορίες που υπάρχουν, προς το παρόν, ο Δήμος Γλυφάδας δεν είναι διατεθειμένος να φιλοξενήσει τον Πανιώνιο για την σχετική αναστάτωση που θα προκαλείται στην πόλη, την ημέρα των εντός έδρας αγώνων.
Το γήπεδο του Π. Φαλήρου, χρειάζεται αύξηση χωρητικότητας με πτυσσόμενες εξέδρες κάτω από την κεντρική σταθερή εξέδρα των 800 θέσεων. Ακόμα και αν ο Πανιώνιος αναλάβει το κόστος, όπως και πρέπει να γίνει, ο Δήμος Π. Φαλήρου έχει δείξει από προγενέστερη βολιδοσκοπική συζήτηση, όταν η ομάδα χρησιμοποίησε την συγκεκριμένη έδρα για 1,5 σεζόν, ότι δεν θέλει καμία παρέμβαση στο γήπεδο-«στολίδι» της. Εφόσον, ο ιδιοκτήτης θέλει αυτό, ο ενοικιαστής δεν μπορεί να αυξήσει τα… τετραγωνικά. Σημειωτέον, ότι ο Πανιώνιος δεν έχει επικοινωνήσει προφορικά, έστω, την επιλογή του «Σοφία Μπεφόν».
Το γήπεδο της Ηλιούπολης πληροί το κριτήριο της χωρητικότητας των 1.200 θέσεων. Πρόκειται για την τελευταία επιλογή που μπήκε στο τραπέζι. Είναι κοντά στην Νέα Σμύρνη, απομένει να φανεί αν θα γίνει συνάντηση με την δημοτική αρχή.
Η περίπτωση του «Ταε Κβο Ντο» «κουβαλά» σημαντικό κόστος μετατροπής του σε γήπεδο μπάσκετ. Παρομοιάζεται με το γήπεδο των Άνω Λιοσίων που μετατράπηκε από το «σπίτι» της πάλης σε γήπεδο μπάσκετ, με κόστος της ΑΕΚ. Και ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος;
Υπάρχει και η περίπτωση αύξησης χωρητικότητας του «Ανδρέας Βαρίκας» σε 1.200 θέσεις, μπορεί να γίνει σε σύντομο διάστημα, με αλλαγή της στέγης και προσθήκη εξεδρών στο ένα πέταλο και πίσω από τους υπάρχοντες πάγκους, αλλά δεν υπάρχει συμφωνία όλων των μερών.
Ο Πανιώνιος στην πρώτη σεζόν της επιστροφής του και με έδρα εκτός Νέας Σμύρνης, θα πρέπει, εκτός της ανταγωνιστικής ομάδας που πρέπει να δημιουργήσει στα στάνταρ της επαγγελματικής «λίγκας», να συνεχίσει να έχει ώθηση από την δυναμική του κόσμου του Πανιωνίου για την νέα καθιέρωση στην θέση που αξίζει να έχει στο ελληνικό μπάσκετ.
Ο αναβαθμισμένος ρόλος του Φάνη
Με τον χαρακτηρισμό του «τοτέμ», η επιστροφή του Φάνη Χριστοδούλου στον Πανιώνιο, ύστερα από 26 χρόνια και το τελευταίο παιχνίδι του με την «κυανέρυθρη» φανέλα, γέμισε χαρά άπαντες στον «Ιστορικό». Το χαμόγελο του Φάνη ήταν χαμόγελο για όλους τους Πανιώνιους. Η αναγνώριση του ήταν καθολική, όπως αναμενόταν. Ο ίδιος μάζεψε περισσότερες από 10 πλακέτες αντίπαλων ομάδων, ως αναγνώριση των όσων πολλών έχει προσφέρει στο ελληνικό μπάσκετ. Ο Φάνης έμαθε αρκετά στον νέο ρόλο του γενικού αρχηγού. Είχε περισσότερο άγχος για την πορεία της ομάδας, τα δθο τελευταία χρόνια, συγκριτικά με τα 13 χρόνια που ήταν παίκτης, γιατί τότε είχε την μπάλα στα χέρια του και δεν είχε κανένα… άγχος.
Στο νέο πόστο του στον πάγκο, δεν μπορούσε να ελέγξει τι συνέβαινε μέσα στο παρκέ. Με την ταπεινοφροσύνη που τον διέκρινε πάντα, δεν ανακατεύτηκε στην δουλειά των δυο προπονητών. Μόνο κάποιες μεμονωμένες συμβουλές έδινε στους παίκτες, μετά την ολοκλήρωση των ταιμ αουτ.
Εξέπεμπε σεβασμό και τον κέρδιζε με το τεράστιο, μπασκετικό μέγεθος του. Είχε άποψη και γνώμη για όλα, στις ημέρες που ήταν μαζί με την ομάδα, αλλά την εξέφραζε μόνο αν την ζητούσαν οι δυο διοικητικές «κεφαλές». Υπερασπίστηκε την ομάδα, ως όφειλε σε κρίσιμες καμπές εσωστρέφειας και αποτέλεσε «ασπίδα» για εσωτερικά λάθη που έγιναν, μαθεύτηκαν ή και αποδείχτηκαν, αλλά έπρεπε να μην αποπροσανατολίσουν την πορεία προς την άνοδο.
Ύστερα από το «αγροτικό» των δυο χρόνων, ο Φάνης Χριστοδούλου θα μπορούσε κάλλιστα, να έχει νέο ρόλο στον Πανιώνιο και χωρίς να είναι απαραίτητη παρουσία του στον πάγκο ή να συνεχίσει να γίνεται παράλληλα με τις αυξημένες αρμοδιότητες του. Για να συμβεί, όμως, κάτι τέτοιο, θα πρέπει να του προταθεί και ο ίδιος να αποδεχτεί. Από την πλευρά του, θα πρέπει να αφήσει την αγαπημένη του Πάρο και να τακτοποιήσει την επαγγελματική δραστηριότητα που έχει για να εγκατασταθεί στην Αθήνα και να είναι 24/7 στον Πανιώνιο.
Ο λόγος του Φάνη προς τους Μικρόπουλο και Ηλιάδη, οι οποίοι του έχουν συμπεριφερθεί εξαιρετικά, μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για να παρθούν οριστικές αποφάσεις από την διοίκηση, χωρίς να «καπελώνει» κανέναν.
Ο Φάνης δεν θα γίνει ποτέ ο κλασσικός παράγοντας και δεν έχει αυτή την επιδίωξη. Στην «σκιά» του, εξάλλου, προσπάθησαν άλλοι, ανεπιτυχώς, να… δηλώνουν παράγοντες.
Aυτά από εμένα, όπως είπε και ο Φάνης, μετά την άνοδο της δεύτερης ευκαιρίας.