Η ιστορική ομάδα των Βρυξελλών, κυρίαρχος στο Βέλγιο προπολεμικά, επέστρεψε πριν μία τριετία στα «σαλόνια», έπειτα από δεκαετίες και …απειλούσε για καιρό να επανέλθει στους τίτλους.
Πέρσι έχασε το πρωτάθλημα στο νήμα, αλλά φέτος, οι φίλοι της επιτέλους πανηγυρίζουν ένα τρόπαιο. Η ομάδα του Αλεξάντερ Μπλεσίν, αποκαθήλωσε την περσινή νικήτρια του θεσμού, Αντβέρπ και κατέκτησε το τρίτο Κύπελλο στην ιστορία της και πρώτο τίτλο σε οποιαδήποτε διοργάνωση, μετά το πρωτάθλημα του 1935!
O 69ος τελικός Κυπέλλου Βελγίου, που έγινε στο «Βασιλιάς Μποντουέν» των Βρυξελλών, δε θα μείνει στην ιστορία ως κλασικός, καθώς είχε ελάχιστες φάσεις, με καμία από τις δύο ομάδες να δείχνει διάθεση ρίσκου.
Η Ουνιόν, παρουσιάστηκε όμως πιο αποφασισμένη και πέτυχε το γκολ που έκρινε τη συνάντηση σε καίριο σημείο του αγώνα: στις καθυστερήσεις του α’ μέρους, έπειτα από εκτέλεση κόρνερ και κεφαλιά του Νίλσον στο πρώτο δοκάρι προς τα πίσω, ο Ιάπωνας στόπερ Μάτσιντα, βρέθηκε αφύλακτος στην περιοχή και έγραψε από κοντά το 1-0.
Προηγουμένως, η Αντβέρπ είχε ένα μακρινό σουτ του Εκέλενκαμπ που «έγλειψε» το κάθετο δοκάρι, αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Στο β’, η περσινή νταμπλούχος, προσπάθησε για την ισοφάριση και έχασε μία καλή ευκαιρία στο 80′ με τον Εκέλενκαμπ, όμως δε θυμίζει σε τίποτα την περσινή ομάδα και έμεινε χωρίς γκολ.
Για την Ουνιόν, ο αρχισκόρερ Αμούρα, θα μπορούσε να κάνει το 2-0 στις καθυστερήσεις, όταν αστόχησε σε ανεπανάληπτο τετ-α-τετ, σε μία φάση όμως που θα μείνει ως απλή υποσημείωση, στη μεγαλύτερη μέρα της ιστορίας της Ουνιόν εδώ και δεκαετίες…
Oυνιόν Σ.Ζ. (Μπλεσίν): Μορίς – ΜακΆλιστερ, Μπέρτζες, Μάτσιντα – Κάστρο – Μόντες, Ρασμούσεν (84′ Σαντίκι), Φανάουτε, Πουέρτας, Λαπουσέν (81′ Σάικς) – Αμούρα (90′ Αμανί), Νίλσον (81′ Ροντρίγκες).
Αντβέρπ (Φαν Μπόμελ): Λάμενς – Ντε Λατ (73′ Μπατάιγ), Φαν Ντεν Μποσχ, Αλντερβάιρελντ, Βάινταλ (86′ Κουλιμπαλί) – Κεϊτά, Ματαζό (73′ Γιουσούφ) – Κερκ (73′ Ετζούκε), Εκέλενκαμπ (86′ Ιλενικένα), Μπαλικβισά – Γιάνσεν.