Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο «έκλεισε» ο ΠΑΟΚ την πρώτη εβδομάδα των διαδοχικών ντέρμπι σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, γνωρίζοντας «βαριά» εντός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό με 1-4 στην κατάμεστη Τούμπα.
Αποτέλεσμα, που σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα της 23ης Αγωνιστικής για τη Stoiximan Super League, «ανάγκασε» τον «Δικέφαλο» να υποχωρήσει στη 2η θέση θέση της βαθμολογίας με συγκάτοικο τον Παναθηναικό, έναν βαθμό πίσω από την πρωτοπόρο – πλέον – ΑΕΚ και τέσσερις μπροστά από τον Ολυμπιακό. Με απολογισμό μία ισοπαλία και δύο ήττες και ισοζύγιο 2-6 γκολ, σ’ αυτά τα τρία διαδοχικά ματς σε διάστημα οκτώ ημερών, που δημιούργησαν σκηνικό πρόβας Play Off, γίνεται κατανοητό πως ο προβληματισμός, η ανασφάλεια, η εσωστρέφεια επέστρεψαν. Ναι μεν υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες και στις τρεις περιπτώσεις που αν εξελίσσοντας κατά τί διαφορετικά κι υπέρ της ομάδας του κ. Λουτσέσκου, τα δεδομένα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Όμως με τα «αν» δεν μπορεί να γίνει συζήτηση. Η ομάδα που όλο το προηγούμενο διάστημα έδειχνε ακριβοθώρητη με εξαιρετικές ποδοσφαιρικές αρετές, μέσα κι από την επιβεβαίωση των αριθμών σε άμυνα κι επίθεση, αίφνης μοιάζει να τα έχει απωλέσει όλα εκείνα τα βασικά της αγωνιστικά χαρακτηριστικά που είχαν «θορυβήσει» τους αντιπάλους της μέχρι τις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας. Και το χειρότερο όλων είναι πως αυτό αντανακλάται στην – κλονισμένη – ψυχολογία των πρωταγωνιστών. Καθώς όταν δε σου βγαίνει αυτό που – υποτίθεται πως – γνωρίζεις να κάνεις καλύτερα από κάθε άλλον, αρχίζεις κι αμφισβητείς τον εαυτό σου και τις δυνατότητές σου.
Ό,τι χειρότερο σε συνθήκες αγώνα με χαρακτήρα τελικού απέναντι σε ομάδες που διεκδικούν τον ίδιο στόχο με σένα. Το χθεσινό ματς ήταν τελικός για τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα με πληθώρα αλλαγών σε όλα τα επίπεδα από την αρχή της σεζόν, που κατέληξε σε μια επιλογή ενός μπαρουτοκαπνισμένου Ισπανού τεχνικού στα δεδομένα της υψηλότατου επιπέδου La Liga. Μέσα σε λίγες ημέρες, συμμάζεψε ό,τι πρόλαβε, έβαλε βασικές ποδοσφαιρικές αρχές και ξεκίνησε τη δουλειά του. Για την ομάδα του – λοιπόν – το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα ήταν η τελευταία ευκαιρία για να δηλώσει «παρών» σ’ ό,τι αφορά τη Λίγκα κι όπως αποδείχθηκε, δεν την άφησε να πάει χαμένη.
Ο Ρουμάνος τεχνικός, στην προσπάθειά του να βρει εξήγηση και να δώσει απαντήσεις για την εικόνα της ομάδας και για το δεδομένο πως η ομάδα του, συστηματικά σε κάθε ντέρμπι δέχεται γκολ στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου χρησιμοποίησε τη λέξη «naive» (σ.σ. αφελείς) επικεντρώνοντας στο χθεσινό ματς και στον τρόπο που (δεν) αντέδρασε η ομάδα του στα δύο πρώτα γκολ του Ολυμπιακού.
Ακόμη περισσότερο στο δεύτερο από αυτά, από ένα στημένο που ξεκίνησε με πάσα από την πλαϊνή γραμμή κι έναν Ποντένσε που βρήκε χώρο πεδίον δόξης λαμπρό μπροστά του, το αξιοποίησε καθώς κανένας αντίπαλός του δεν έσπευσε να τον κλείσει σκοράροντας για το 1-2 στο 54’. Σημαντικότατη λεπτομέρεια. Μετά το 1-1 με τον Ντεσπόντοφ στο 49’ (σ.σ. το 100ό γκολ στη σεζόν) οι γηπεδούχοι είχαν την ευκαιρία να προηγηθούν με τον Μουργκ, δεν το έκαναν κι αντ’ αυτού βρέθηκαν – εκ νέου – πίσω στο σκορ με καταρρακωμένη ψυχολογία παρά το γεγονός πως είχαν ένα ολόκληρο ημίχρονο μπροστά τους για να το ανατρέψουν.
Ωστόσο, με τον άξονα μπλοκαρισμένο και τον αντίπαλο να έχει βγάλει εκτός παιχνιδιού τον Μεϊτέ, τους ακραίους αμυντικούς εκτός αγώνα δημιουργικά, αφού Σάστρε και Μπάμπα στις δύο φορές που πήραν πρωτοβουλία ν’ ανέβουν δημιούργησαν σημαντικές προϋποθέσεις για κάτι καλό επιθετικά, τις καλές στιγμές να μην αξιοποιούνται όπως συνέβαινε στο πρόσφατο παρελθόν δίνοντας προτεραιότητα στην ατομική τελική κι όχι στην πάσα σε συμπαίκτη που έχει πολύ καλύτερες πιθανότητες να σκοράρει, έφεραν ένα δυσεπίλυτο σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες.
Ενοχλεί η αδυναμία αντίδρασης στα δεδομένα που διαμορφώνονται, η έλλειψη ευελιξίας κι η προσπάθεια αλλαγής των μόνον μέσα από τις αλλαγές προσώπων. Το μέχρι τώρα παιχνίδι της ομάδας πλέον έχει «διαβαστεί» από τους αντιπάλους. Η κίνηση του Μουργκ ανάμεσα στις γραμμές, ο κομβικός ρόλος των συνεργασιών στον άξονα, όλα αυτά που έφεραν την ομάδα στη θέση που είναι και δίχως κανείς να παραγνωρίζει τη σπουδαιότητα της απουσίας του Τάισον, αλλά αυτήν η ομάδα δημιουργήθηκε προκειμένου να μη στηρίζεται στις μονάδες παρά στο σύνολο.
Στην όλη κουβέντα μπαίνει κι η παρατεταμένη κάμψη των επιθετικών της ομάδας, που συστηματικά στα τελευταία – κρίσιμα – ματς αδυνατούν να βοηθήσουν, όχι – μόνον – στο τομέα του σκοραρίσματος αλλά και σε άλλες βασικές λειτουργίες της ομάδας τόσο σε δημιουργική φάση όσο και σε ανασταλτική. Συνοψίζοντας, από τη στιγμή που η ίδια η ομάδα έχει επιτρέψει να μπει μέσα της η αμφιβολία για το βασικό της ποδοσφαιρικό δόγμα της σεζόν, αυτό που την έφερε μέχρι εδώ, προσπαθώντας να βρει εναλλακτικές όταν ο δείκτης δυσκολίας ανεβαίνει κι από τη στιγμή που δεν είχε εξ αρχής εναλλακτικό αγωνιστικό πλάνο, καλείται τη δεδομένη στιγμή να το πράξει, όπως διεμήνυσε ο Κίριλ Ντεσπόντοφ μιλώντας στις κάμερες των καναλιών NOVA SPORTS μετά το τέλος του αγώνα.
«Κλειστά στόματα, σκυμμένα κεφάλια και σκληρή δουλειά». Κι αυτό επειδή – ακόμη και τώρα – υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια ανασύνταξης, έστω και τρεις ημέρες πριν από τον δεύτερο ημιτελικό Κυπέλλου Ελλάδας betsson στη Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Γι’ αυτό λοιπόν, καλύτερα που συνέβησαν τώρα όλα αυτά, παρά ένα – ενάμιση μήνα μετά στα Play Off. Σημειωτέον δε, πως στις τρεις αγωνιστικές που απομένουν η ομάδα θα δοκιμαστεί διαδοχικά σε Αγρίνιο, Σέρρες και Λαμία.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια….