Ομάδα σε προβλήματα είναι πάντα μια επικίνδυνη ομάδα. Το κατάλαβε για τα καλά αυτό την προηγούμενη εβδομάδα η Μπαρτσελόνα.

Η Αρμάνι μπορεί να έχει κάνει μία απαίσια χρόνια, μπορεί να έχει δεκάδες προβλήματα που κάποια από αυτά ίσως να είναι και άλυτα, όμως δεν παύει να είναι μία ομάδα που στην σύνθεσή της έχει παίκτες με μεγάλη πείρα και εγωισμό.

Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στο Μιλάνο με μεγάλο ενθουσιασμό και δικαιολογημένη ευφορία, μετά το τεράστιο διπλό που πήρε στο Μόντε Κάρλο με αντίπαλο τη Μονακό. Έχουν περάσει κάτι λιγότερο από δύο μέρες και οφείλει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα του ιταλικού Βορρά.

Η Αρμάνι Μιλάνο δε χρειάζεται ιδιαίτερα τρικ και προσπάθεια για να την κερδίσεις, αρκεί ένα πράγμα να το κάνεις σωστά με συνέπεια και σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ποιο είναι αυτό; Να την πιέσεις σε βαθμό που να σκάσει. Η άμυνα είναι το Α και το Ω για τον Παναθηναϊκό στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Είναι τόσο απλό που μπορεί να εξηγηθεί ακόμα και μαθηματικά. Κρατάει τους Ιταλούς κάτω από τις 75 πόντους και κερδίζει σίγουρα.

Η πιο επικίνδυνη παγίδα ωστόσο, που μπορεί να πέσει η ελληνική ομάδα, είναι η υποτίμηση του αντιπάλου. Το γεγονός δηλαδή ότι η Ολίμπια έχει χάσει πολλά και θεωρητικά εύκολα ματς, δεν πρέπει να βάλει τους παίκτες του Παναθηναϊκού στην λογική ότι παίζουν με ένα σύνολο το οποίο νοσεί.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οι προσωπικότητες της ιταλικής ομάδας είναι ικανές να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να δημιουργήσουν αρνητικές συνθήκες για τους φιλοξενούμενους.

Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Παναθηναϊκός υπερέχει στις θέσεις των γκαρντ, έχει περισσότερες και πιο ποιοτικές λύσεις και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί και σε επίπεδα ενέργειας μέσα στο παρκέ όταν αμύνεται, αλλά και στο κομμάτι της δημιουργίας όταν έχει να διαχειριστεί τις δικές του μπάλες στην επίθεση.