Game 5 baby! Όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία! Είναι αυτή η περίοδος μέσα στη σεζόν που κάθε μπασκετόφιλος λατρεύει, εκτός αν υποστηρίζει... φιλοξενούμενο. Ο Θάνος Σολούκος αναλύει τα δεδομένα για το Final-Four του Κάουνας λίγο πριν τα τζάμπολ σε Πειραιά, Μονακό και Μαδρίτη.

15/15! Η ομάδα που παίζει εντός έδρας δεν έχει χάσει ΠΟΤΕ σε Game 5 των Playoffs της Euroleague. Όπως επίσης καμία ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης δεν έχει κερδίσει σειρά βρισκόμενη πίσω με 0-2. Μπίνγκο! Μία από τις δύο… κατάρες θα σπάσει τις επόμενες ώρες καθώς η Ρεάλ θα υποδεχθεί στο Wizink Center την Παρτίζαν, έχοντας ισοφαρίσει τη σειρά από 0-2 πίσω.

Μετά από δύο χρόνια, είδαμε ξανά τρεις σειρές να οδηγούνται σε 5ο παιχνίδι. Η διαφορά με την σεζόν 2020/21 είναι τα πάρα πολλά μπρέικ που έχουμε δει: Για να ακριβολογούμε 9 στον αριθμό σε 15 αγώνες! Κάτι το οποίο αποτελεί ρεκόρ για πλέι-οφ στην Euroleague και γεγονός το οποίο απομυθοποιεί σε μεγάλο βαθμό το… μύθο της έδρας που δεν σπάει. Πάμε όμως να τα πάρουμε με χρονολογική σειρά.

Ολυμπιακός-Φενέρμπαχτσε (09/05, 21:30, Novasports Prime)

Μία σου και μία μου μέχρι το τέλος; Ή πρώτο «διπλό» σε Game 5 προημιτελικής σειράς; Η απάντηση στο παρκέ του ΣΕΦ το βράδυ της Τρίτης, με τον Ολυμπιακό να έχει την εμπειρία και το «know how» από το περσινό 94-88 επί της Μονακό, αλλά να τα έχει βρει… σκούρα τακτικά σε μία σειρά που έχει πάει στα μέτρα και τα σταθμά που η Φενέρμπαχτσε ήθελε.

Η καλύτερη ομάδα της Regular Season έχει «βραχυκυκλώσει» επιθετικά, μένοντας στα τέσσερα παιχνίδια της σειράς στους 74.5 πόντους ανά ματς, ενώ το αντίστοιχο νούμερο στις 34 αγωνιστικές της Regular Season ήταν 84 πόντοι (-9,5 δηλαδή). Η Φενέρ από 84.2 ενεργητικό, βάζει μόλις 73.5 στα πλέι-οφ αλλά η μετατροπή της σειράς σε… dogfight, που κάθε μπάλα μετράει και οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά σε κλειστά ματς που κανείς δεν μπορεί να αποσπαστεί, προφανώς και ευνοεί την χειρότερη ομάδα. Ο Δημήτρης Ιτούδης ήξερε ότι αν άφηνε τον Ολυμπιακό να παίξει το δικό του στυλ μπάσκετ σε αυτή τη σειρά, το κοντέρ δεν θα σταματούσε να γράφει, όπως δηλαδή συνέβη δύο βράδια του χειμώνα στη Regular Season. Κατέστησε στους παίκτες του σαφές ότι πρέπει να παίξουν με… λύσσα, να… ματώσουν στην άμυνα, να αποδείξουν ότι θέλουν περισσότερο τη μπάλα από τον αντίπαλο και να κοιτάξουν μεμονωμένα το κάθε ματς.

Η Φενέρμπαχτσε έχει πάρει άριστα στα τέσσερα πρώτα ματς, αν εξαιρέσουμε ίσως το πρώτο. Έχει πάει τη σειρά εκεί που ήθελε και έχει γεμίσει αμφιβολίες ορισμένους κομβικούς παίκτες των Πειραιωτών, όπως είναι οι Βεζένκοφ, Παπανικολάου και Γουόκαπ. Οι τρεις τους είναι σκιά του καλού τους εαυτού και η καθίζηση σε σχεδόν όλες τις στατιστικές κατηγορίες είναι τεράστια. Παρόλα αυτά, το σκορ γράφει 2-2 και τα πάντα είναι στο χέρι του Ολυμπιακού αναφορικά με την τελευταία πράξη μίας… παράστασης που μπορεί να μην μας χάρισε ματς των 90 και 100 πόντων, όπως οι δύο άλλες που οδηγήθηκαν σε πέντε παιχνίδια, αλλά κράτησε καθηλωμένους τους πάντες.

Ο παίκτης που άπαντες αναμένουν να σηκώσει στους… ώμους του τον Ολυμπιακό είναι αναμφίβολα ο MVP της Regular Season, Σάσα Βεζένκοφ. Ο Ελληνοβούλγαρος φόργουορντ δεν έχει καταφέρει να πάρει πάνω του τις επιθέσεις που θα ήθελε, με το μαρκάρισμα του απίστευτου Νάιτζελ Χέις-Ντέιβις να είναι ασφυκτικό. Οι μεγάλοι παίκτες όμως είναι για τις μεγάλες στιγμές, όπως είπε και ο συμπαίκτης του, Άλεκ Πίτερς, σε συνέντευξη του στα κανάλια Novasports και τη Δώρα Παντέλη μετά το Game 3, αναφερόμενος στα σπουδαία σουτ των Βεζένκοφ και Σλούκα. Υπό το βλέμμα λοιπόν του Μάικ Μπράουν, ο Σάσα θέλει να «τσεκάρει» το εισιτήριο του Ολυμπιακού για το Κάουνας και παράλληλα να πλησιάσει ακόμη περισσότερο στο μεγαλύτερο στόχο της καριέρας του.

Μονακό-Μακάμπι (10/05, 21:00, Novasports 4)

Το όνειρο κάθε φίλου του μπάσκετ: Ένα μονό 2VS2 ανάμεσα στους Μάικ Τζέιμς/Τζόρνταν Λόιντ και τους Λορέντσο Μπράουν/Γουέιντ Μπόλντγουιν. Τέσσερις «πιστολέρο», τέσσερις από τους κορυφαίους περιφερειακούς της λίγκας, που έχουν πάρει τις ομάδες τους στις πλάτες και πραγματοποιούν εξαιρετικη σειρά πλέι-οφ. Η Μονακό έχει το πλεονέκτημα της έδρας αλλά και αυτή η σειρά όπως και εκείνη του Ολυμπιακού με τη Φενέρμπαχτσε, έχει ήδη δύο μπρέικ.

Η «καυτή» έδρα της Μακάμπι δεν της χάρισε τη πρόκριση στο Τελ Αβίβ μετά το καταπληκτικό πρώτο ματς μέσα στο Μονακό, και τώρα οι Γάλλοι έχουν την ευκαιρία να βρεθούν στο πρώτο Final-Four της ιστορίας τους, κερδίζοντας το δεύτερο Game 5 της ιστορίας τους, μετά από το περσινό χαμένο στο ΣΕΦ. Ζευγάρι που οποιαδήποτε πρόβλεψη μπορεί να πάει… περίπατο, με δύο ομάδες που συγκαταλέγονται στις πιο απρόβλεπτες της διοργάνωσης (και όχι άδικα). Στη καλύτερη τους μέρα και οι δύο μπορούν να ρίξουν 100 σε οποιοδήποτε αντίπαλο, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα στο Game 4. Η Μακάμπι έβαλε 104 πόντους σε do-or-die ματς, δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών σε αγώνα Playoffs, και με νίκη 35 πόντων (104-69), έφερε τη σειρά και πάλι στη Γαλλία.

Ντέρμπι ουσιαστικά δεν έχουμε δει ακόμη στη σειρά και με το διακύβευμα να είναι τόσο μεγάλο στο Game 5, αναμένουμε ολίγον τι πιο κλειστό ματς και όχι τρανζίσιον μέχρι να… σβήσει ο ήλιος. Εικασίες όμως και προβλέψεις δεν χωράνε εδώ. Fun to watch που λένε και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

Ρεάλ-Παρτίζαν (10/05, 22:00, Novasports Prime)

27 Απριλίου, ώρα 23:30. Η Παρτίζαν είναι μια… ανάσα από το να πανηγυρίσει δεύτερο ιστορικό “διπλό” στη Μαδρίτη και να κάνει το 2-0 στη σειρά με μειονέκτημα έδρας. Η σερβική ομάδα έχει πιάσει για 78 αγωνιστικά λεπτά την ΤΕΛΕΙΑ απόδοση και με την διαφορά στους 15 πόντους (80-95) είναι έτοιμη να στείλει μια σχεδόν τελειωμένη σειρά στο Βελιγράδι για δυο match ball.

Οι μαδριλένοι δεν θα πέσουν αμαχητί. Δεδομένο και ξεκάθαρο, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν. 01:40 στο ρολόι και ο Σέρχιο Γιουλ βλέπει τον Κέβιν Πάντερ να τον περνάει στο ένας ένας. Πρώτη αντίδραση: Να μην τον αφήσει. Σκληρό φάουλ, αντιαθλητικό, αμέσως σηκώνει το χέρι να το παραδεχτεί. Το κακό όμως έχει ήδη γίνει: Ο Πάντερ σηκώνει τη μπουνιά του απειλώντας και κάπου εκεί το πράγμα ξεφεύγει. Ντεκ και Γιαμπουσέλι έτοιμοι να τσακωθούν για το συμπαίκτη τους, έρχονται… ιπτάμενοι. Το ίδιο και οι Λεσόρ, Έξουμ. Η συνέχεια γνωστή, μία μαύρη σελίδα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Σε μια στιγμή ο Σέρχιο Γιουλ, αυτός ο τύπος που σιχαίνεται να χάνει, αλλάζει τη ροή της σειράς. Μίας σειράς που φαινόταν να έχει τελειώσει. Οι ποινές της Euroleague σήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, όμως η λογική της διοργανώτριας αρχής είναι η εξής: Ένα θέατρο δεν λειτουργεί χωρίς τους ηθοποιούς του, έτσι και στο μπάσκετ οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές και πρέπει να παίζουν.

Η σειρά αλλοιώθηκε, όπως θα συνέβαινε οποίες και αν ήταν οι τιμωρίες όμως. Ο Γιουλ δεν ήθελε να γίνει ό,τι τρομακτικό συνέβη μετά το αντιαθλητικό του. Θέλει να εκνευρίσει τον Πάντερ, να κερδίσει μια τεχνική ποινή, κάτι, το οτιδήποτε σε ένα χαμένο ματς. Η αντίδραση του Αμερικανού της Παρτίζαν είναι ακατανόητη, σε παιχνίδι που έχει κερδηθεί και απομένουν 100 δευτερόλεπτα για να γίνει το 2-0 στη σειρά.

“Τσιμπάει” στη πρόκληση του πολύπειρου Ισπανού και με την κίνηση του δημιουργεί το χάος. Χωρίς Πάντερ και Λεσόρ στο Βελιγράδι, η Ρεάλ παίρνει το τρίτο ματς με αιχμή του δόρατος τον Ταβάρες που επιστρέφει και δεν έχει αντίπαλο. Το άγχος τώρα είναι μοιρασμένο, ο Λεσόρ επιστρέφει για το Game 4 αλλά η Παρτίζαν σε κλίμα μνημόσυνου λόγω της δολοφονικής επίθεσης στο Βελιγράδι και χωρίς τον ηγέτη της δεν μπορεί. Η Ρεάλ εκμεταλλεύεται την ευκαιρία, φέρνει στα ίσια την σειρά (2-2) και όλα θα κριθούν την Τετάρτη στο WizInk Center. Εκεί που θα παίξουν όλοι, εκτός από τον… παλαιστή Γιαμπουσέλι.

Ο,τι και αν συμβεί στη Μαδρίτη, αν δηλαδή δούμε το πέμπτο μπρέικ της σειράς, ή αν η Ρεάλ γίνει η πρώτη ομάδα που επιστρέφει από το 0-2, το δεδομένο είναι ότι οι μπασκετόφιλοι της Ευρώπης με όλα αυτά τα “παρατράγουδα” δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε τα πραγματικά καταπληκτικά ματς της σειράς. Ας συμβεί τουλάχιστον στο πέμπτο ματς…

Όπως δεδομένο είναι ότι η στιγμή καμπής της σειράς είναι το αντιαθλητικό φάουλ του Γιούλ. Ο Ισπανός γκαρντ στα 35 του χρόνια και μετά από σοβαρούς τραυματισμούς, δεν παίζει καταλυτικό ρόλο στο παρκέ (μόλις 25 λεπτά αθροιστικά στα τέσσερα πρώτα ματς της σειράς), όμως βρήκε πάλι το τρόπο να βοηθήσει την ομάδα του.  Αν υπάρχει μπασκετική δικαιοσύνη, η Παρτίζαν πρέπει να βρεθεί στο Κάουνας, αλλά με το «αν» δεν γράφεται η ιστορία. Η Ρεάλ είναι ξανά το φαβορί και παρότι θα στερηθεί τον κομβικό Ντεκ, έχει το προβάδισμα και το μομέντουμ. Ο Πάντερ όμως έχει μία ακόμη ευκαιρία να οδηγήσει στο Κάουνας την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αυτός το πιστεύει, οι υπόλοιποι;