Ο Βάλντας Νταμπράουσκας εξέφρασε τη δυσφορία του για την απομάκρυνσή του από την τεχνική ηγεσία της Ομόνοιας.

Ο Λιθουανός προπονητής τόνισε πως η Κύπρος είναι ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες στις αλλαγές προπονητών, ενώ παράλληλα έκανε τον απολογισμό της θητείας του στον πάγκο της Ομόνοιας. Ο Νταμπράουσκας δήλωσε πως ήταν δύσκολη από την πλευρά της ομάδας η παρουσία σε δυο διοργανώσεις.

Αρχικά, ο Νταμπράουσκας δήλωσε στην ιστοσελίδα «index.hr»: «Κάθε σύλλογος και κάθε χώρα παρουσιάζει τις δικές της προκλήσεις. Πρέπει να προσαρμοστείς στο περιβάλλον, την κουλτούρα, τον τρόπο εργασίας. Η Ομόνοια είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κύπρο, οι οπαδοί ακολουθούν τον σύλλογο όπως οι φανατικοί ακολουθούν τη θρησκεία τους! Θα πάρω πολύ ωραίες αναμνήσεις από εκεί, γιατί είχαμε μια πολύ καλή πορεία στη Conference League, προκριθήκαμε στη league phase, κερδίζοντας πέντε στους έξι προκριματικούς αγώνες. Παίξαμε εξαιρετικά επιθετικό ποδόσφαιρο και πετύχαμε πολλά γκολ».

Και συμπλήρωσε στη συνέχεια: «Δεν ήταν εύκολο να παίξω σε δύο διοργανώσεις, τόσο στη Conference League όσο και στο πρωτάθλημα, αλλά παρ’ όλα αυτά έφυγα από την Κύπρο με σχεδόν ίδιους πόντους ανά παιχνίδι και ποσοστό νικών όπως είχα στη Χάιντουκ και τη Λουντογκόρετς. Αυτό ήταν αρκετό για να παλέψει για τον τίτλο στην Κροατία ή τη Βουλγαρία, αλλά όχι στην Κύπρο. Οι αλλαγές προπονητών στην Κύπρο είναι αναπόφευκτες. Αν δεν κάνω λάθος, έχουν ήδη γίνει 13 αλλαγές προπονητή τη φετινή σεζόν, σε 13 γύρους! Η Κύπρος είναι μεταξύ των παγκόσμιων ηγετών σε αυτή την κατηγορία. Και όταν συμβαίνει αυτό, είναι δύσκολο να προγραμματίσεις εκ των προτέρων και να εργαστείς με ένα σχέδιο ή στρατηγική. Συνήθως πηγαίνεις σε ένα παιχνίδι σαν να είναι στραμμένο ένα όπλο στο κεφάλι σας. Κερδίστε αλλιώς θα πυροβοληθείτε».

Τέλος, ο έμπειρος τεχνικός δήλωσε: «Πήρα άδεια τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, ξεκουράζομαι, σκέφτομαι, αναλύω, ταξιδεύω, γνωρίζω νέους ανθρώπους, περνάω χρόνο με την οικογένειά μου… Έκανα ό,τι δεν είχα χρόνο όταν δούλευα. Η δουλειά στην Κύπρο δεν κράτησε όσο ήθελα, και τώρα πρέπει να προχωρήσω, να κάνω ένα νέο βήμα».